حوزه‌ها و مکاتب حدیثی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (+)
    (+)
    خط ۳۰: خط ۳۰:
       
       
    در آغاز هر درسی از این مجموعه آموزشی، اهداف درس و در پایان آن چکیده مطالب و از درس دوم تا درس شانزدهم مروری بر مباحث پیشین آمده است.  
    در آغاز هر درسی از این مجموعه آموزشی، اهداف درس و در پایان آن چکیده مطالب و از درس دوم تا درس شانزدهم مروری بر مباحث پیشین آمده است.  
    == نمونه مباحث ==
    *ويژگى‌هاى حوزۀ حديثى قم:
    #توجه و اعتناى فراوان به حديث كه تعداد راويان و آثار بسيار زياد و مهمّ برجاى‌مانده گوياى آن است.
    #پرهيز از عقل‌گرايى و اعتنانكردن و نپرداختن به آن؛ اين عامل، سبب ايجاد رويارويى، تقابل و تضاد ميان اين مكتب حديثى و مكتب حديثى بغداد شده‌است.
    #پرهيز از احاديث ضعيف و غلوآميز؛ به‌گونه‌اى كه با ناقلان روايات غلوآميز به شدت برخورد مى‌شد.
    #ديدگاه‌هاى خاص قمى‌ها به‌ويژه شيخ‌صدوق؛ برخى از اين ديدگاه‌ها كلامى، برخى اصولى و برخى فقهى است. به ديگر سخن، در سايۀ دو ويژگى نخست، يعنى توجه فراوان به حديث و پرهيز از عقل‌گرايى، ديدگاه‌هاى شاذّى ميان آن‌ها شكل‌گرفته است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/52777?sectionNumber=2&pageNumber=61&viewType=pdf متن کتاب، ص61.]</ref>
    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    <references/>
    <references/>

    نسخهٔ ‏۲۰ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۷

    حوزه ها و مکاتب حدیثی
    حوزه‌ها و مکاتب حدیثی
    پدیدآورانمهریزی، مهدی (نويسنده)
    سال نشر1387ش
    چاپ1
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    م9ح9 106/5 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    حوزه‌ها و مکاتب حدیثی، نوشته عضو هیئت علمی مؤسسه دارالحدیث؛ مهدی مهریزی (متولد مشهد 1341ش)، درسنامه‌ای شامل 16 جلسه برای دانشجویان دانشکده مجازی علوم حدیث دانشگاه قرآن و حدیث است که در آن 3 جریان‌ حدیثی (نصّ‌گرایی، عقل‌گرایی و باطن‌گرایی) و 9 حوزه‌ حدیثی (مدینه، قم، بغداد، کوفه، ری، حلّه، اصفهان، مغاربه (قیروان) و اندلس (قرطبه)) بررسی و شناسانده شده است.

    در آغاز هر درسی از این مجموعه آموزشی، اهداف درس و در پایان آن چکیده مطالب و از درس دوم تا درس شانزدهم مروری بر مباحث پیشین آمده است.

    نمونه مباحث

    • ويژگى‌هاى حوزۀ حديثى قم:
    1. توجه و اعتناى فراوان به حديث كه تعداد راويان و آثار بسيار زياد و مهمّ برجاى‌مانده گوياى آن است.
    2. پرهيز از عقل‌گرايى و اعتنانكردن و نپرداختن به آن؛ اين عامل، سبب ايجاد رويارويى، تقابل و تضاد ميان اين مكتب حديثى و مكتب حديثى بغداد شده‌است.
    3. پرهيز از احاديث ضعيف و غلوآميز؛ به‌گونه‌اى كه با ناقلان روايات غلوآميز به شدت برخورد مى‌شد.
    4. ديدگاه‌هاى خاص قمى‌ها به‌ويژه شيخ‌صدوق؛ برخى از اين ديدگاه‌ها كلامى، برخى اصولى و برخى فقهى است. به ديگر سخن، در سايۀ دو ويژگى نخست، يعنى توجه فراوان به حديث و پرهيز از عقل‌گرايى، ديدگاه‌هاى شاذّى ميان آن‌ها شكل‌گرفته است.[۱]



    پانویس

    منابع مقاله

    فهرست مطالب و متن کتاب.

    وابسته‌ها