البلیغ في المعاني و البیان و البدیع: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR13630J1.jpg | عنوان = البلیغ في المعاني و البیان و الب...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''البلیغ فی المعانی و البیان و البدیع''' تألیف احمد امین شیرازی (متولد 1319ش)، کتابی آموزشی در علوم بلاغی است. این اثر به زبانی ساده با ذکر شواهد و مثال‌های قرآنی و روایی و ذکر سؤالات و تمارین متعدد در انتهای هر درس مطرح شده است. | |||
کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فن معانی، بیان و بدیع است که در 34 درس مطرح شده است. علم معانی و بیان از علومی است که به یک نسل یا لغت یا دین اختصاص ندارد، و هر انسانی که در این دنیا زندگی می‌کند و فطرتاً توانایی صحبت کردن دارد و از طریق آن افکار و تصورات و احتیاجات تکراری خود را به دیگران منتقل می‌کند، نیاز دارد که قدرت گفتار خود را تقویت کند تا بتواند مقاصدش را به شکل خوبی برای دیگری توضیح دهد. این معنا به نسبت کسانی که یک هدف تبلیغی آسمانی دارند و قصد دارد آن را برای جهان تبلیغ کنند و انسان‌ها را از طریق بیان و قلمشان هدایت کنند. علم معانی و بیان برای تحقق این هدف تأسیس شده تا حقایق علمی و عقایدی و دینی به زبانی بلیغ و تعبیر ساده برای همه دوستداران معرف و تشنگان هدایت و استقامت بیان شود. روش است که یکی از علل نفوذ قرآن کریم به اعماق جوامع عربی جاهلی و سایر جوامع فصاحت و بلاعت بی‌نظیر آن بوده است.<ref>ر.ک: مطلع، ص15</ref> | |||
از ویژگی‌های کتاب می‌توان به این موارد اشاره نمود: اشتمال بر مباحث اساسی ذکر شده در منابع اصلی مانند: المطول تفتازانی، الاطول سکاکی و مختصر المعانی تفتازانی در علوم سه‌گانه معانی، بیان و بدیع؛ استفاده از مثال‌های قرآن کریم و نهج البلاغه و روایات شریف و در موارد لازم اشعار عربی؛ ذکر تمرین‌های مختلف از قرآن کریم و احادیث شریف؛ استفاده از شیوه بحث کتاب المطول تفتازانی و شرح و توضیح مواردی که با عبارات دشوار آمده است.<ref>ر.ک: همان، ص16</ref> | |||
علم معانی برای احتراز از خطا در ادای معنای مراد و علم بیان برای احتراز از تعقید معنوی وضع شده است. این دو علم بلاغت نامیده شده است، اگرچه بلاغت متوقف بر علوم دیگری نیز هست.<ref>ر.ک: مقدمه، ص30</ref> با علم بدیع نیز شیوه‌های نیکو کردن کلام، اعم از لفظی و معنوی، پس از رعایت مطابقت با مقتضای حال و وضوح دلالت معرفی می‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص247</ref> | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مطلع، مقدمه و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات مهر 01 موسوی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۱۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۲
| البلیغ في المعاني و البیان و البدیع | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | امین شیرازی، احمد (نويسنده) |
| ناشر | جامعة النجف |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1422ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | زبان عربی - بدیع - زبان عربی - معانی و بیان |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف8ب8 2028 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
البلیغ فی المعانی و البیان و البدیع تألیف احمد امین شیرازی (متولد 1319ش)، کتابی آموزشی در علوم بلاغی است. این اثر به زبانی ساده با ذکر شواهد و مثال‌های قرآنی و روایی و ذکر سؤالات و تمارین متعدد در انتهای هر درس مطرح شده است.
کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فن معانی، بیان و بدیع است که در 34 درس مطرح شده است. علم معانی و بیان از علومی است که به یک نسل یا لغت یا دین اختصاص ندارد، و هر انسانی که در این دنیا زندگی می‌کند و فطرتاً توانایی صحبت کردن دارد و از طریق آن افکار و تصورات و احتیاجات تکراری خود را به دیگران منتقل می‌کند، نیاز دارد که قدرت گفتار خود را تقویت کند تا بتواند مقاصدش را به شکل خوبی برای دیگری توضیح دهد. این معنا به نسبت کسانی که یک هدف تبلیغی آسمانی دارند و قصد دارد آن را برای جهان تبلیغ کنند و انسان‌ها را از طریق بیان و قلمشان هدایت کنند. علم معانی و بیان برای تحقق این هدف تأسیس شده تا حقایق علمی و عقایدی و دینی به زبانی بلیغ و تعبیر ساده برای همه دوستداران معرف و تشنگان هدایت و استقامت بیان شود. روش است که یکی از علل نفوذ قرآن کریم به اعماق جوامع عربی جاهلی و سایر جوامع فصاحت و بلاعت بی‌نظیر آن بوده است.[۱]
از ویژگی‌های کتاب می‌توان به این موارد اشاره نمود: اشتمال بر مباحث اساسی ذکر شده در منابع اصلی مانند: المطول تفتازانی، الاطول سکاکی و مختصر المعانی تفتازانی در علوم سه‌گانه معانی، بیان و بدیع؛ استفاده از مثال‌های قرآن کریم و نهج البلاغه و روایات شریف و در موارد لازم اشعار عربی؛ ذکر تمرین‌های مختلف از قرآن کریم و احادیث شریف؛ استفاده از شیوه بحث کتاب المطول تفتازانی و شرح و توضیح مواردی که با عبارات دشوار آمده است.[۲]
علم معانی برای احتراز از خطا در ادای معنای مراد و علم بیان برای احتراز از تعقید معنوی وضع شده است. این دو علم بلاغت نامیده شده است، اگرچه بلاغت متوقف بر علوم دیگری نیز هست.[۳] با علم بدیع نیز شیوه‌های نیکو کردن کلام، اعم از لفظی و معنوی، پس از رعایت مطابقت با مقتضای حال و وضوح دلالت معرفی می‌شود.[۴]
پانویس
منابع مقاله
مطلع، مقدمه و متن کتاب.