البلیغ في المعاني و البیان و البدیع: تفاوت میان نسخه‌ها

| پیش از =  

}}

کتاب مشتمل بر مقدمه و سه فن معانی، بیان و بدیع است که در 34 درس مطرح شده است. علم معانی و بیان از علومی است که به یک نسل یا لغت یا دین اختصاص ندارد، و هر انسانی که در این دنیا زندگی می‌کند و فطرتاً توانایی صحبت کردن دارد و از طریق آن افکار و تصورات و احتیاجات تکراری خود را به دیگران منتقل می‌کند، نیاز دارد که قدرت گفتار خود را تقویت کند تا بتواند مقاصدش را به شکل خوبی برای دیگری توضیح دهد. این معنا به نسبت کسانی که یک هدف تبلیغی آسمانی دارند و قصد دارد آن را برای جهان تبلیغ کنند و انسان‌ها را از طریق بیان و قلمشان هدایت کنند. علم معانی و بیان برای تحقق این هدف تأسیس شده تا حقایق علمی و عقایدی و دینی به زبانی بلیغ و تعبیر ساده برای همه دوستداران معرف و تشنگان هدایت و استقامت بیان شود. روش است که یکی از علل نفوذ قرآن کریم به اعماق جوامع عربی جاهلی و سایر جوامع فصاحت و بلاعت بی‌نظیر آن بوده است.<ref>ر.ک: مطلع، ص15</ref>‏

علم معانی برای احتراز از خطا در ادای معنای مراد و علم بیان برای احتراز از تعقید معنوی وضع شده است. این دو علم بلاغت نامیده شده است، اگرچه بلاغت متوقف بر علوم دیگری نیز هست.<ref>ر.ک: مقدمه، ص30</ref>‏ با علم بدیع نیز شیوه‌های نیکو کردن کلام، اعم از لفظی و معنوی، پس از رعایت مطابقت با مقتضای حال و وضوح دلالت معرفی می‌شود.<ref>ر.ک: همان، ص247</ref>‏

==پانویس ==