۹٬۸۱۲
ویرایش
(+) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[زروق، احمد بن احمد| احمد بن احمد زَرُّوق]] روایت "انّ لله تسعة و تسعون اسماً مَن أحصاها دخل الجنّةَ." را صحیح دانسته ولی 99 اسم داشتن را به معنای حصر ثواب ورود به بهشت -و نه انحصار اسماء الله- تفسیر کرده است. <ref> رک: مقدمه نویسنده ص 18.</ref> او مطالبش را با اسم جلاله الله آغاز کرده <ref> رک: متن کتاب، ص 25.</ref>و با اسم صبور پایان داده است. <ref> رک: متن کتاب، ص 168.</ref> | [[زروق، احمد بن احمد| احمد بن احمد زَرُّوق]] روایت "انّ لله تسعة و تسعون اسماً مَن أحصاها دخل الجنّةَ." را صحیح دانسته ولی 99 اسم داشتن را به معنای حصر ثواب ورود به بهشت -و نه انحصار اسماء الله- تفسیر کرده است. <ref> رک: مقدمه نویسنده ص 18.</ref> او مطالبش را با اسم جلاله الله آغاز کرده <ref> رک: متن کتاب، ص 25.</ref>و با اسم صبور پایان داده است. <ref> رک: متن کتاب، ص 168.</ref> | ||
[[زروق، احمد بن احمد| زَرُّوق]] نگارش کتاب شرح أسماء الله الحسنی را در سال 1277هجری قمری ثبت کرده است. <ref> رک: متن کتاب، ص 174.</ref> | [[زروق، احمد بن احمد| زَرُّوق]] پایان نگارش کتاب شرح أسماء الله الحسنی را در سال 1277هجری قمری ثبت کرده است. <ref> رک: متن کتاب، ص 174.</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == |