سیمای اهل تقوا: تفاوت میان نسخه‌ها

== ساختار ==

سیمای اهل تقوا متأسّفانه فهرست مطالب ندارد و این یکی از اشکالات کتاب است و مقدّمه‌ای از نویسنده نیز در آن دیده نمی‌شود، با این حال توضیحی دو صفحه‌ای به عنوان مقدّمه از سوی انتشارات نجم کبری در آن وجود دارد که از اصالت متن خبر می‌دهد و بیان می‌دارد که این نوشتار از چه منبعی اخذ و منتشر شده است. و نیز در همین متن کوتاه اشاره به تدوین کتاب و انتشار آن با اجازه‌ی استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] صورت پذیرفته است، منتها با اندک تغییری در متن و با مختصر ویرایشی که معمولاً برای تبدیل کلام به متن این نیز کاملاً طبیعی است.

== گزارش محتوا==

بخش نخست کتاب متن خطبه‌ی متقین یا همان همام است با ترجمه‌ای روان که قهراً متن کامل آن به طور مستقیم جزو سخنرانی و درس نبوده است و بعداً با محوریّتی که داشته در آغاز کتاب قرار گرفته است. در بخش دوّم یا تقوای الهی چندین صفحه به واژه شناسی و تخصّصی بودن آن اخصاص یافته، با ذکر نمونه هایی که در ظاهر در یک ردیفند ولی از لحاظ معنایی بسیار متفاوت از همریف خود هستند اشاراتی دقیق و عالمانه دارد. در خصوص واژه‌ی تقوا نیز قائل به پیشینه‌ای است و یا مراتبی را لحاظ می‌کند که برای هر کدام شواهدی از قرآن با ساختار معنائی خاص خود را می‌آورد. مثلاً بررسی و ارتباط سه واژه‌ی اسلام، ایمان و تقوا، که به ترتیب از عام به خاص می‌رود و از لحاظ مرتبه به مانند مخروطی است که از قاعده به رأس حرکت می‌کند<ref>متن، ص 22</ref>.

در بخشی از کتاب در استقبال از این سه واژه چنین آمده است: تقوا اراده و معرفتی است که یک مسلمان مؤمن در تجربیّات سلوک و زندگی برای خودش کسب می‌کند. براین مبنا، اراده‌ی خود را چنان قوی می‌کند که بتواند با بزرگترین دشمن درونی، یعنی «هوای نفس» و دشمن بزرگ بیرونی، یعنی «وسوسه‌های شیطان» مقابله بکند و این کاری است که بر عهده‌ی هر کسی نیست و لذا تقوا را اگر بخواهیم تعریف کنیم و اگر بخواهیم بگوییم که متّقی کیست؟ باید بگویم مرد راستین، مرد توانگر و قدرتمند، و یا در بهترین واژگان باید گفت: «مردِ مرد». لذا هر کسی که پهلوان میدان نبرد با هوای نفس امّاره باشد، بدون تردید یک فرد متّقی است. پس برای این، یک سری میدانهای خاصّی را باید در نظر بگیریم همچنانکه قرآن در تعریفی که برای اینها دارد خیلی از مصادیقی که دارد را می‌شکافد. برای «مسلمان» یک تعریفی دارد، برای «مؤمن» یک تعریف و برای «متّقی» هم تعریف دیگر. بحث مسلمانها بحث آزمونهای اوّلیه است. بحث مؤمنین بحث کسانی است که در تجربه‌های مال و جان قرار گرفته‌اند. بحث متّقین بحث کسانی است که از این حد فراتر رفته‌اند. بحث آزمونهای عرفانی است، بحث کسانی است که به ریاضتهای نفسانی راه پیدا می‌کنند. یعنی اینها با خودشان چالش ندارند  که جهاد بکنیم یا نکنیم؟ دیگر این مشکل را ندارند که اگر پیامبر ما را به کاری دعوت کرد با خود فکر بکنند که حالا برویم یا نرویم؟ اینها به این قطع و یقین رسیده‌اند، به مرحله‌ای دارند راه پیدا می‌کنند که خودشان مستعدّ گرفتن پرتو اشراق وحی نبوی باشند. به جایی دارند می‌رسند که از مشکات نبوّت یک توشه‌ی مستقیمی‌را بگیرند. چیزی که دیگران عملاً طاقت و توانش را ندارند<ref>متن، صص 27-26</ref>.

آخرین فصل کتاب ویژگیهای اهل تقواست که در این باره نیز اتکای نویسنده به سخنان گوهربار امیرالمؤمنین است. آخرین عبارت کتاب نیز چنین است: کسانی که اهل تقوا باشند خوب طبیعتاً ممکن است که بلاهایی که بر سر آنها می‌آید بیش از ما باشد امّا چشم بصیرتی که خداوند به ایشان داده راه خروج از مشکل را پیدا می‌کنند یعنی به یأس نمی‌رسند، به بن بست نمی‌رسند، دچار واچه کنم واچه کنم هرگز نمی‌شوند. اندیشه و تأمّلی که اینها دارند عزمی‌که بر بالا رفتن پیدا کردند و به قول مولانا: «ما ز بالاییم و بالا می‌رویم» هیچ وقت اجازه نمی‌دهند که اینها پایین قرار بگیرند. براین مبنا اینها موفّق ترین افراد زمین و زمان هستند. همان طور که اشاره کردم پهلوانِ پهلوانان و مردِ مردان در هر زمانی اهل تقوا است<ref>متن، ص 101</ref>.