نضرة الإغريض في نصرة القريض: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. رده:کتاب‌شناسی' به '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - 'ب«' به 'ب «')
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. رده:کتاب‌شناسی' به '== منابع مقاله == مقدمه و متن كتاب. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
 
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات کتاب
[[پرونده:NUR14352J1.jpg|بندانگشتی|نضرة الإغریض فی نصرة القریض]]
| تصویر =NUR14352J1.jpg
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
| عنوان =نضرة الإغریض فی نصرة القریض
|+ |
| عنوان‌های دیگر =
|-
| پدیدآوران =  
! نام کتاب!! data-type='bookName'|نضرة الإغریض فی نصرة القریض
[[حسن، نهی عارف]] (محقق)
|-
|نام های دیگر کتاب
|data-type='otherBookNames'|
|-
|پدیدآورندگان
|data-type='authors'|[[حسن، نهی عارف]] (محقق)


[[ابن حاجب الدار، مظفر بن فضل]] (نويسنده)
[[ابن حاجب الدار، مظفر بن فضل]] (نویسنده)
|-
| زبان =عربی
|زبان  
| کد کنگره =‏‎‏PJA‎‏ ‎‏4263‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ن‎‏6*
|data-type='language'|عربی
| موضوع =
|-
ادبیات عربی - قرن 7ق.
|کد کنگره  
| ناشر =
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏‎‏PJA‎‏ ‎‏4263‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ن‎‏6*
دار صادر
|-
| مکان نشر =بیروت - لبنان
|موضوع  
| سال نشر = 1416 ق یا 1995 م
|data-type='subject'|ادبیات عربی - قرن 7ق.
|-
|ناشر  
|data-type='publisher'|دار صادر
|-
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'|بیروت - لبنان
|-
|سال نشر  
|data-type='publishYear'| 1416 هـ.ق یا 1995 م
|-class='articleCode'
|کد اتوماسیون
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE14352AUTOMATIONCODE
|}
</div>


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE14352AUTOMATIONCODE
| چاپ =2
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =14352
| کتابخوان همراه نور =14352
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}


== معرفى اجمالى ==
'''''نضرة الإغريض في نصرة القريض'''''، اثر [[ابن حاجب الدار، مظفر بن فضل|مظفر بن فضل علوى]]، با تحقيق و تصحيح [[حسن، نهی عارف|دكتر نهى عارف الحسن]]، پيرامون شعر، فضايل، محسنات و محدوديت‌هاى آن تدوين شده است.
 
 
«نضرة الاغريض فى نصرة القريض»، اثر مظفر بن فضل علوى، با تحقيق و تصحيح دكتر نهى عارف الحسن، پيرامون شعر، فضايل، محسنات و محدوديت‌هاى آن تدوين شده است.


كتاب، به زبان عربى و در حدود قرن ششم و هفتم هجرى نوشته شده و در سال 1140ق، تصحيح و بدين شكل ارائه گرديده است.
كتاب، به زبان عربى و در حدود قرن ششم و هفتم هجرى نوشته شده و در سال 1140ق، تصحيح و بدين شكل ارائه گرديده است.
خط ۵۰: خط ۳۵:


== ساختار ==
== ساختار ==
كتاب، با دو مقدمه شارح و مؤلف آغاز و مطالب، در پنج فصل، ارائه شده است.
كتاب، با دو مقدمه شارح و مؤلف آغاز و مطالب، در پنج فصل، ارائه شده است.


شارح، معتقد است كه با تدبر و نگاه دقيق به مباحث كتاب، مى‌توان به اين نكته پى برد كه نويسنده شديداً تحث تأثير «ابن رشيق» در كتاب «العمدة» مى‌باشد، زيرا ابواب كتاب، تماماً در «العمدة» آمده و اسلوب، شواهد و حكايات ذكر شده در هر دو كتاب، همانند يك‌ديگر است. به اعتقاد وى، حتى مى‌توان چنين ادعا كرد كه كتاب مظفر، تلخيص كتاب ابن رشيق مى‌باشد.
شارح، معتقد است كه با تدبر و نگاه دقيق به مباحث كتاب، مى‌توان به اين نكته پى برد كه نویسنده شديداً تحث تأثير «ابن رشيق» در كتاب «العمدة» مى‌باشد، زيرا ابواب كتاب، تماماً در «العمدة» آمده و اسلوب، شواهد و حكايات ذكر شده در هر دو كتاب، همانند يك‌ديگر است. به اعتقاد وى، حتى مى‌توان چنين ادعا كرد كه كتاب مظفر، تلخيص كتاب ابن رشيق مى‌باشد.


وى، در حواشى كتاب، به بسيارى از اين مواضع تشابه شديد، اشاره كرده و معتقد است تنها تفاوت ميان اين دو كتاب، مناقشات و استدلالاتى مى‌باشد كه ابن رشيق آنها را در كتاب خويش آورده، ولى مظفر از ذكر آنها، خوددارى نموده است.
وى، در حواشى كتاب، به بسيارى از اين مواضع تشابه شديد، اشاره كرده و معتقد است تنها تفاوت ميان اين دو كتاب، مناقشات و استدلالاتى مى‌باشد كه ابن رشيق آنها را در كتاب خويش آورده، ولى مظفر از ذكر آنها، خوددارى نموده است.


اسلوب پى در پى آوردن مطالب و تنظيم و تقرير مباحث و دسته‌بندى كردن آنها، در نزد مؤلف، بر اسلوب اشكال و مناقشه، غلبه دارد؛ بدين معنا كه وى اكثرا به نقل و روايت اشعار ديگران(كه گاه، سبك و فاقد ويژگى‌هاى شعر خوب است)، بسنده نموده و نقد يا اشكالى بر آنها وارد نكرده است.
اسلوب پى در پى آوردن مطالب و تنظيم و تقرير مباحث و دسته‌بندى كردن آنها، در نزد مؤلف، بر اسلوب اشكال و مناقشه، غلبه دارد؛ بدين معنا كه وى اكثرا به نقل و روايت اشعار ديگران(كه گاه، سبک و فاقد ويژگى‌هاى شعر خوب است)، بسنده نموده و نقد يا اشكالى بر آنها وارد نكرده است.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
 
در مقدمه شارح، پس از بيان شرح حال مختصرى از نویسنده، به عناوين فصول، ارزش و اهميت كتاب، ويژگى‌هاى آن، مصادر مورد استفاده نویسنده و نسخ موجود كتاب، اشاره شده است.
 
در مقدمه شارح، پس از بيان شرح حال مختصرى از نويسنده، به عناوين فصول، ارزش و اهميت كتاب، ويژگى‌هاى آن، مصادر مورد استفاده نويسنده و نسخ موجود كتاب، اشاره شده است.


مقدمه مؤلف، به ذكر انگيزه تأليف و اشاره به موضوع فصول، اختصاص يافته است.
مقدمه مؤلف، به ذكر انگيزه تأليف و اشاره به موضوع فصول، اختصاص يافته است.


فصل اول، در رابطه با وصف، احكام، احوال و اقسام شعر مى‌باشد. نويسنده، در ابتدا، پيرامون اشتقاق لفظ شعر و علت تسميه آن به «القريض» بحث نموده و شعر را به «الفاظ منظومى كه دلالت بر معانى مفهومى دارند» و «الفاظ منضودى كه دلالت بر معانى مقصود مى‌نمايند»، تعريف كرده است.
فصل اول، در رابطه با وصف، احكام، احوال و اقسام شعر مى‌باشد. نویسنده، در ابتدا، پيرامون اشتقاق لفظ شعر و علت تسميه آن به «القريض» بحث نموده و شعر را به «الفاظ منظومى كه دلالت بر معانى مفهومى دارند» و «الفاظ منضودى كه دلالت بر معانى مقصود مى‌نمايند»، تعريف كرده است.


در ادامه، پيرامون تفسير آيه شريفه: '''«و الشعراء يتبعهم الغاوون»''' و نيز احاديثى از پيامبر(ص) كه در رابطه با شعر مى‌باشند، بحث شده است.
در ادامه، پيرامون تفسير آيه شريفه: '''«و الشعراء يتبعهم الغاوون»''' و نيز احاديثى از پيامبر(ص) كه در رابطه با شعر مى‌باشند، بحث شده است.
خط ۷۳: خط ۵۴:
نحو، بلاغت، فصاحت، حقيقت و مجاز، صنعت و مصنوع، قافيه، اقامه وزن، اشاره، كنايه، موازنه، تجنيس، طباق، تصدير، التفات، استطراد، تقسيم، تسهيم، ترصيع، ترديد، مقابله، استثناء، ايغال، استعاره، تشبيه، متابعه، تضمين، تجاهل عارف، سرقت و نقد، از جمله صناعاتى است كه در اين فصل، مفصلا مورد بحث و بررسى قرار گرفته‌اند.
نحو، بلاغت، فصاحت، حقيقت و مجاز، صنعت و مصنوع، قافيه، اقامه وزن، اشاره، كنايه، موازنه، تجنيس، طباق، تصدير، التفات، استطراد، تقسيم، تسهيم، ترصيع، ترديد، مقابله، استثناء، ايغال، استعاره، تشبيه، متابعه، تضمين، تجاهل عارف، سرقت و نقد، از جمله صناعاتى است كه در اين فصل، مفصلا مورد بحث و بررسى قرار گرفته‌اند.


شمول و گستردگى مباحث مطرح شده در اين فصل و نيز پرداختن نويسنده به تمام آنچه در فهم و درك زيبايى‌هاى شعر عربى از جمله حد شعر، عروض، قافيه، عيوب، جوازات، ضروريات شعر و... لازم است، باعث غنا و ارزش‌مندى هرچه بيشتر كتاب گرديده است؛ به‌گونه‌اى كه مى‌توان اين فصل را كتابى مستقل در نظر گرفت.
شمول و گستردگى مباحث مطرح شده در اين فصل و نيز پرداختن نویسنده به تمام آنچه در فهم و درك زيبايى‌هاى شعر عربى از جمله حد شعر، عروض، قافيه، عيوب، جوازات، ضروريات شعر و... لازم است، باعث غنا و ارزش‌مندى هرچه بيشتر كتاب گرديده است؛ به‌گونه‌اى كه مى‌توان اين فصل را كتابى مستقل در نظر گرفت.


فصل دوم، پيرامون بيان امور جايز يا غير جايزى است كه شاعر بايد در هنگام سرودن شعر عربى، آنها را مد نظر داشته باشد و مراعات نمايد.
فصل دوم، پيرامون بيان امور جايز يا غير جايزى است كه شاعر بايد در هنگام سرودن شعر عربى، آنها را مد نظر داشته باشد و مراعات نمايد.
خط ۷۹: خط ۶۰:
از جمله امورى كه شاعر مجاز به استعمال آنها نمى‌باشد عبارتند از:
از جمله امورى كه شاعر مجاز به استعمال آنها نمى‌باشد عبارتند از:


1. استفاده از لحنى كه عرب آن را استعمال نمى‌كند؛
#استفاده از لحنى كه عرب آن را استعمال نمى‌كند؛
 
#تقديم، تأخير و فصل بدون مورد؛
2. تقديم، تأخير و فصل بدون مورد؛
#إقواء در قافيه؛
 
#اكفاء كه عبارت است از اختلاف حرف روى؛
3. إقواء در قافيه؛
#سناد كه اختلاف حركت حرف قبل از حرف روى است؛
 
#كسره دادن نون جمع؛
4. اكفاء كه عبارت است از اختلاف حرف روى؛
#صرف كردن كلمه‌اى كه قابل صرف كردن نيست؛
 
#قصر ممدود و مد مقصور
5. سناد كه اختلاف حركت حرف قبل از حرف روى است؛
 
6. كسره دادن نون جمع؛
 
7. صرف كردن كلمه‌اى كه قابل صرف كردن نيست؛
 
8. قصر ممدود و مد مقصور


و...
و...
خط ۱۰۳: خط ۷۷:
==پاره‌اى از ويژگى‌هاى كتاب==
==پاره‌اى از ويژگى‌هاى كتاب==


#بنا و ساختار آن: كتاب، داراى تقسيم‌بندى و فصول واضحى است كه با يك‌ديگر تداخل نداشته و خواننده به راحتى مى‌تواند آنچه را كه در پى آن است، بيابد.
#شمول و فراگيرى آن: مباحث كتاب، تلخيص جامعى است از بسيارى از كتبى كه پيرامون فن بلاغت، مقومات و فنون شعر نوشته شده‌اند.
#غناى مواد ادبى آن: كتاب، دربردارنده بسيارى از اشعار شعراى معروف و حكايات ادبى زيبا و نادرى است كه از مصادر معروفى اخذ گرديده و نكته درخور توجه اين‌جاست كه بسيارى از اين منابع و مصادر، امروزه در دست نمى‌باشند.


1. بنا و ساختار آن: كتاب، داراى تقسيم‌بندى و فصول واضحى است كه با يك‌ديگر تداخل نداشته و خواننده به راحتى مى‌تواند آنچه را كه در پى آن است، بيابد.
نویسنده، از شواهد شعرى فراوانى كه از شعراى بزرگى همچون امرؤ القيس، المتنبى، طرفه، ابوتمام، زهير، فرزدق، اعشى، نابغه، جرير، حسان، عنتره، ابونواس و... مى‌باشند، استفاده شايانى نموده است.
 
2. شمول و فراگيرى آن: مباحث كتاب، تلخيص جامعى است از بسيارى از كتبى كه پيرامون فن بلاغت، مقومات و فنون شعر نوشته شده‌اند.
 
3. غناى مواد ادبى آن: كتاب، دربردارنده بسيارى از اشعار شعراى معروف و حكايات ادبى زيبا و نادرى است كه از مصادر معروفى اخذ گرديده و نكته درخور توجه اين‌جاست كه بسيارى از اين منابع و مصادر، امروزه در دست نمى‌باشند.
 
نويسنده، از شواهد شعرى فراوانى كه از شعراى بزرگى همچون امرؤ القيس، المتنبى، طرفه، ابوتمام، زهير، فرزدق، اعشى، نابغه، جرير، حسان، عنتره، ابونواس و... مى‌باشند، استفاده شايانى نموده است.


از جمله مصادر و منابع مهمى كه نويسنده، در تدوين اثر خويش از آنها بهره برده است(بعد از كتاب «العمدة» ابن رشيق)، مى‌توان از كتاب «نقد الشعر» قدامه، «حلية المحاضرة» حاتمى و «عيار الشعر» ابن طباطبا نام برد.
از جمله مصادر و منابع مهمى كه نویسنده، در تدوين اثر خويش از آنها بهره برده است(بعد از كتاب «العمدة» ابن رشيق)، مى‌توان از كتاب «نقد الشعر» قدامه، «حلية المحاضرة» حاتمى و «عيار الشعر» [[ابن طباطبا علوی اصفهانی، ابراهیم بن ناصر|ابن طباطبا]] نام برد.


وى، هم‌چنين در نقل قصص و حكايات قديمى، همچون حكايت ام جندب، الحطيئة، الزبرقان، بنى انف الناقة و بنى العجلان و... از كتاب «تاريخ الادب» استفاده نموده است.
وى، هم‌چنين در نقل قصص و حكايات قديمى، همچون حكايت ام جندب، الحطيئة، الزبرقان، بنى انف الناقة و بنى العجلان و... از كتاب «تاريخ الادب» استفاده نموده است.
خط ۱۲۷: خط ۹۸:
در مواردى كه مصحح، معناى بيت يا روايتى را به وضوح درنيافته است، از تفسير يا معنا كردن آن خوددارى نموده و خواننده را به منبع اصلى، ارجاع داده است. وى، هم‌چنين دقت زيادى در نسبت دادن ابيات به صاحبان اصلى آنها داشته و در موارى نيز كه شعرى به اشتباه به شاعرى منسوب گرديده، آن را تذكر داده است.
در مواردى كه مصحح، معناى بيت يا روايتى را به وضوح درنيافته است، از تفسير يا معنا كردن آن خوددارى نموده و خواننده را به منبع اصلى، ارجاع داده است. وى، هم‌چنين دقت زيادى در نسبت دادن ابيات به صاحبان اصلى آنها داشته و در موارى نيز كه شعرى به اشتباه به شاعرى منسوب گرديده، آن را تذكر داده است.


== منابع ==
== منابع مقاله ==




مقدمه و متن كتاب.
مقدمه و متن كتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


== پیوندها ==


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات عربی]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش