مناقب الصوفية: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[عبادی، مظفر بن اردشیر|قطبالدین ابومظفر منصور عبادی]]، از صوفیانی است که در روزگار خود به شهرت فراوان رسیده است. معروفیت او بیشتر در وعظ و سخنرانی بوده».<ref>ر.ک: عابدی، کامیار، مناقب الصوفیه (آشنایی با متون کهن) (از میراث پیشینیان)، ص24</ref> عبادی در مناقب الصوفیه از مقامات و احوال و آداب عرفانی و سرانجام از سماع یاد میکند. از این رساله شیرین و خواندنی دو طبع انجام گرفته است: یکی به کوشش «[[دانشپژوه، محمدتقی|محمدتقی دانشپژوه]]» و «[[افشار، ایرج|ایرج افشار]]» و دیگری(نسخه حاضر) به وسیله «[[مایل هروی، نجیب|نجیب مایل هروی]]».<ref>ر.ک: همان، ص25</ref> | [[عبادی، مظفر بن اردشیر|قطبالدین ابومظفر منصور عبادی]]، از صوفیانی است که در روزگار خود به شهرت فراوان رسیده است. معروفیت او بیشتر در وعظ و سخنرانی بوده».<ref>ر.ک: عابدی، کامیار، مناقب الصوفیه (آشنایی با متون کهن) (از میراث پیشینیان)، ص24</ref> عبادی در مناقب الصوفیه از مقامات و احوال و آداب عرفانی و سرانجام از سماع یاد میکند. از این رساله شیرین و خواندنی دو طبع انجام گرفته است: یکی به کوشش «[[دانشپژوه، محمدتقی|محمدتقی دانشپژوه]]» و «[[افشار، ایرج|ایرج افشار]]» و دیگری(نسخه حاضر) به وسیله «[[مایل هروی، نجیب|نجیب مایل هروی]]».<ref>ر.ک: همان، ص25</ref> | ||
عبّادى '''مناقب الصوفية''' و '''التصفية فى احوال المتصوفة''' را بدانجهت ساخته و پرداخته است كه از يكسو احوال و اقوال صوفيه را مستند به سنّت نبوى و مستخرج از نصّ كتاب الهى بنمايد، و از ديگر سو ناسرهها و طفيليهاى طريقت را از سرهها و اصليهاى آن ممتاز كند.<ref>ر.ک: | عبّادى '''مناقب الصوفية''' و '''التصفية فى احوال المتصوفة''' را بدانجهت ساخته و پرداخته است كه از يكسو احوال و اقوال صوفيه را مستند به سنّت نبوى و مستخرج از نصّ كتاب الهى بنمايد، و از ديگر سو ناسرهها و طفيليهاى طريقت را از سرهها و اصليهاى آن ممتاز كند.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص21</ref> | ||
در بخشی از کتاب میخوانیم: سمنون رحمةالله علیه گفت: تصوف آن است که هیچ چیز را ملک خود نکنی و خود ملک هیچ کس نشوی، از آنکه اگر چیزی ملک کنی تصرف کرده باشی و اگر ملک کسی شوی تکلف، و تکلف و تصرف، در تصوف محال است. کاری است ازلی تا به که دهند، جامهای است بدین حدود تا در که پوشانند؟<ref>ر.ک: همان</ref> | در بخشی از کتاب میخوانیم: سمنون رحمةالله علیه گفت: تصوف آن است که هیچ چیز را ملک خود نکنی و خود ملک هیچ کس نشوی، از آنکه اگر چیزی ملک کنی تصرف کرده باشی و اگر ملک کسی شوی تکلف، و تکلف و تصرف، در تصوف محال است. کاری است ازلی تا به که دهند، جامهای است بدین حدود تا در که پوشانند؟<ref>ر.ک: همان</ref> |
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۵۱
مناقب الصوفية | |
---|---|
پدیدآوران | عبادی، مظفر بن اردشیر (نویسنده) مایل هروی، نجیب (محقق) |
ناشر | مولي |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1403م. = 1362ش. |
چاپ | چاپ يکم |
موضوع | آداب طريقت - متون قديمي تا قرن 14
تصوف - متون قديمي تا قرن 14 نثر فارسی - قرن 6ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ع2م8 / 289/2 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مناقب الصوفیة عنوان اثری است یک جلدی به زبان فارسی از قطب الدين ابو المظفر منصور بن اردشير عبادي مرزوي (491-547ق) با عنوان عرفان و تصوف.
قطبالدین ابومظفر منصور عبادی، از صوفیانی است که در روزگار خود به شهرت فراوان رسیده است. معروفیت او بیشتر در وعظ و سخنرانی بوده».[۱] عبادی در مناقب الصوفیه از مقامات و احوال و آداب عرفانی و سرانجام از سماع یاد میکند. از این رساله شیرین و خواندنی دو طبع انجام گرفته است: یکی به کوشش «محمدتقی دانشپژوه» و «ایرج افشار» و دیگری(نسخه حاضر) به وسیله «نجیب مایل هروی».[۲]
عبّادى مناقب الصوفية و التصفية فى احوال المتصوفة را بدانجهت ساخته و پرداخته است كه از يكسو احوال و اقوال صوفيه را مستند به سنّت نبوى و مستخرج از نصّ كتاب الهى بنمايد، و از ديگر سو ناسرهها و طفيليهاى طريقت را از سرهها و اصليهاى آن ممتاز كند.[۳]
در بخشی از کتاب میخوانیم: سمنون رحمةالله علیه گفت: تصوف آن است که هیچ چیز را ملک خود نکنی و خود ملک هیچ کس نشوی، از آنکه اگر چیزی ملک کنی تصرف کرده باشی و اگر ملک کسی شوی تکلف، و تکلف و تصرف، در تصوف محال است. کاری است ازلی تا به که دهند، جامهای است بدین حدود تا در که پوشانند؟[۴]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب عابدی، کامیار، مناقب الصوفیه (آشنایی با متون کهن) (از میراث پیشینیان)، ادبستان فرهنگ و هنر » بهمن 1371 - شماره 38 (3 صفحه - از 24 تا 26 ).