میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
}} | }} | ||
'''میرزا ابوالقاسم بن عبدالنبی شیرازی''' ( | '''میرزا ابوالقاسم بن عبدالنبی شیرازی''' (متوفی 1286ق)، مشهور به میرزابابا، فقیه، شاعر، متخلص به راز، یکی از اقطاب برجسته سلسله ذهبیه. | ||
==ولادت== | |||
میرزا ابوالقاسم میان سالهای 112 و 1215ق در شیراز، به دنیا آمد. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
وی از آغاز جوانی در شیراز به تحصیل علوم رسمی همچون عربی، فقه، اصول، تفسیر و فلسفه پرداخت و نزد استادانی چون [[محمدحسن قزوینی]]، مولا احمد یزدی و مولا [[علی نوری اصفهانی]] شاگردی کرد، سپس نزد چند تن از مشایخ زمان خود به سیروسلوک عرفانی مشغول شد. سرانجام نزد آقا [[محمد درویش کازرونی]]، رفت و با هدایت او تحت تربیت و ارشاد پدر خود، میرزا عبدالنبی قرار گرفت و به دست او خرقه پوشید و در طریقه ذهبیه به سیروسلوک عرفانی پرداخت. | |||
او پس از درگذشتِ پدر در ۱۲۳۱ق هدایت طالبان را برعهده گرفت و نزدیک به ۴۰ سال در مسند ارشاد به دستگیری از مریدان پرداخت. از جمله شاگردان میرزا ابوالقاسم می‌توان به [[حاج زمان‌آقای افشار ارومیه‌ای]] و [[آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی]] ملقب به عارفعلیشاه اشاره کرد. بنا بر برخی منابع، دو تن از بزرگ‌ترین مراجع شیعه آن زمان، یعنی شیخ مرتضى انصاری و میرزا محمدحسین شیرازی، نیز از ارادتمندان و مریدان او بوده‌اند. وی علاوه بر رهبری طریقه ذهبیه، تولیت آستان شاه چراغ را نیز برعهده داشت<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/246119/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C ر.ک: رادبان تهرانی، غزال]</ref>. | |||
وى به قصد زیارت مشهد الرضا به مشهد رفت و در مراجعت سه سال در تهران ماند و از جانب ناصرالدین شاه لقب مجدالاشراقى یافت<ref>ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج3، ص71</ref>. | |||
میرزا | ==وفات== | ||
میرزا بابا در سال ۱۲۸۶ق، به هنگام مراجعت از تهران در مورچه‌خورت اصفهان وفات یافت. پیکرش را به مشهد منتقل کردند و در ایوان طلا به خاک سپردند<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
==آثار== | |||
== آثار | |||
# آیات الولایة؛ | # آیات الولایة؛ | ||
# براهین | # براهین الإمامة؛ | ||
# معالم التأویل و التبیان فی شرح خطبة البیان؛ | # معالم التأویل و التبیان فی شرح خطبة البیان؛ | ||
# مرصاد العباد | # مرصاد العباد لنجاة العباد فی دار الدنیا و دار المعاد؛ | ||
# طباشیر الحکمة؛ | # طباشیر الحکمة؛ | ||
# بطلان تناهی | # بطلان تناهی الأبعاد؛ | ||
# قوائم | # قوائم الأنوار و طوالع الأسرار؛ | ||
# | # رساله منامیه؛ | ||
# | # رساله نورٌ على نور؛ | ||
# | # رساله قنوتیه؛ | ||
# کبریت | # کبریت احمر؛ | ||
و...<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/article/246119/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C ر.ک: رادبان تهرانی، غزال]</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references/> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
#[https://www.cgie.org.ir/fa/article/246119/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C8. رادبان | # [https://www.cgie.org.ir/fa/article/246119/%D8%B1%D8%A7%D8%B2-%D8%B4%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D8%B2%DB%8C8. رادبان تهرانی، غزال، «دایرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج24، تهران، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388]. | ||
#نصیری، محمدرضا، | # نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۱۰۵: | خط ۱۰۰: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
[[رده:مقالات کامل شهریور ماه باقی زاده]] | [[رده:مقالات کامل شهریور ماه باقی زاده]] | ||
نسخهٔ ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۱:۱۶
| میرزا بابا شیرازی، ابوالقاسم بن عبدالنبی | |
|---|---|
 | |
| نام‌های دیگر | میرزابابا |
| تخلص | راز |
| نام پدر | عبدالنبی |
| محل تولد | شیراز |
| محل زندگی |  ایران |
| مذهب | تشیع |
| پیشه | فقیه، عارف، شاعر |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | علی نوری اصفهانی محمدحسن قزوینی محمد درویش کازرونی |
| شاگردان | حاج زمان آقای افشار ارومیه‌ای آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی |
| برخی آثار | طباشیر الحکمة |
میرزا ابوالقاسم بن عبدالنبی شیرازی (متوفی 1286ق)، مشهور به میرزابابا، فقیه، شاعر، متخلص به راز، یکی از اقطاب برجسته سلسله ذهبیه.
ولادت
میرزا ابوالقاسم میان سالهای 112 و 1215ق در شیراز، به دنیا آمد.
تحصیلات
وی از آغاز جوانی در شیراز به تحصیل علوم رسمی همچون عربی، فقه، اصول، تفسیر و فلسفه پرداخت و نزد استادانی چون محمدحسن قزوینی، مولا احمد یزدی و مولا علی نوری اصفهانی شاگردی کرد، سپس نزد چند تن از مشایخ زمان خود به سیروسلوک عرفانی مشغول شد. سرانجام نزد آقا محمد درویش کازرونی، رفت و با هدایت او تحت تربیت و ارشاد پدر خود، میرزا عبدالنبی قرار گرفت و به دست او خرقه پوشید و در طریقه ذهبیه به سیروسلوک عرفانی پرداخت.
او پس از درگذشتِ پدر در ۱۲۳۱ق هدایت طالبان را برعهده گرفت و نزدیک به ۴۰ سال در مسند ارشاد به دستگیری از مریدان پرداخت. از جمله شاگردان میرزا ابوالقاسم می‌توان به حاج زمان‌آقای افشار ارومیه‌ای و آقا میرزا عبدالکریم رایض‌الدین زنجانی ملقب به عارفعلیشاه اشاره کرد. بنا بر برخی منابع، دو تن از بزرگ‌ترین مراجع شیعه آن زمان، یعنی شیخ مرتضى انصاری و میرزا محمدحسین شیرازی، نیز از ارادتمندان و مریدان او بوده‌اند. وی علاوه بر رهبری طریقه ذهبیه، تولیت آستان شاه چراغ را نیز برعهده داشت[۱].
وى به قصد زیارت مشهد الرضا به مشهد رفت و در مراجعت سه سال در تهران ماند و از جانب ناصرالدین شاه لقب مجدالاشراقى یافت[۲].
وفات
میرزا بابا در سال ۱۲۸۶ق، به هنگام مراجعت از تهران در مورچه‌خورت اصفهان وفات یافت. پیکرش را به مشهد منتقل کردند و در ایوان طلا به خاک سپردند[۳].
آثار
- آیات الولایة؛
- براهین الإمامة؛
- معالم التأویل و التبیان فی شرح خطبة البیان؛
- مرصاد العباد لنجاة العباد فی دار الدنیا و دار المعاد؛
- طباشیر الحکمة؛
- بطلان تناهی الأبعاد؛
- قوائم الأنوار و طوالع الأسرار؛
- رساله منامیه؛
- رساله نورٌ على نور؛
- رساله قنوتیه؛
- کبریت احمر؛
و...[۴].
پانویس
- ↑ ر.ک: رادبان تهرانی، غزال
- ↑ ر.ک: نصیری، محمدرضا، ج3، ص71
- ↑ ر.ک: همان
- ↑ ر.ک: رادبان تهرانی، غزال
منابع مقاله
- رادبان تهرانی، غزال، «دایرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج24، تهران، مرکز دایرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.
- نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، تهران، انجمن آثار و مفاخر فرهنگى، چاپ دوم، 1384.