ابن جباره مقدسی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۳

ابن جباره مقدسی، احمد بن محمد

نام	ابن جباره مقدسی، احمد بن محمد
نام‌های دیگر
نام پدر	محمد
متولد	647 - 649ق
محل تولد	مردا در حومه نابلس
رحلت	728 ‌‎ق
اساتید	حسن راشدى ابن نحاس خطیب مردا
برخی آثار	المفيد في شرح القصيد (شرح القصيدة الشاطبية في القراءات السبع)
کد مؤلف	AUTHORCODE14406AUTHORCODE

ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى (متولد 647-649-وفات 728ق)، ملقب به شهاب‌الدين، مقرى، فقيه، نحوى و مفسر سده‌هاى 7 و 8ق، بوده است.

وى فرزند یکى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به این نكته دارد كه اصل این خاندان از قريه «مردا» در حومه نابلس بوده است.

ولادت

وى در فاصله سال‌هاى 647 - 649ق، احتمالاً در مردا چشم به جهان گشود.

تحصیلات

و از كودكى تحت مراقبت پدرش آغاز به تحصيل كرد. وى بعد از 680ق به مصر سفر كرد و در مدت اقامت طولانى خود در آن ديار از محضر بزرگانى چون حسن راشدى، ابن نحاس و قرافى به ترتيب علوم قرائت، نحو و اصول فقه را فراگرفت. از مشايخ ساير بلاد چون خطیب مردا، کرمانى و ابن عبدالدائم نيز بهره جست و از برخى ديگر حديث شنيد، سپس حج گزارد و مدتى مجاور مكه شد.

شاگردان

بعد از آن، به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهم‌ترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره برده‌اند، مى‌توان از شمس‌الدين ذهبى و علم‌الدين برزالى نام برد.

ابن جباره پس از ترك دمشق به حلب رفت و مدتى در آن شهر اقامت گزيد و به تدريس پرداخت. از شاگردان مهم او در این دوره مى‌توان زين‌الدين ابن وردى را ذكر كرد. وى با وجود اينكه علوم مختلف اسلامى را تحصيل كرده، در نحو و تفسير نيز تأليفاتى داشت، شهرت خود را بيشتر مديون علم قرائت بود كه آن را نزد مشايخ بزرگ مصر و شام فراگرفته بود. در این فن آثار متعددى نيز تأليف نمود و شاگردانى همچون شريف احمد بن قرمى، عبدالله بن سليمان مراكشى، عبدالرحمان بن ابى‌بكر كركى، احمد بن نحله، ابوالمعالى محمد بن لبان و ابواسحاق ابراهیم بن احمد شامى تربيت كرد.

مجيرالدين مى‌گوید كه مشيخه بيت‌المقدس به او منتهى مى‌شد. ابن وردى نيز از او به‌عنوان یک فقيه و اصولى ياد كرده است. مذهب فقهى او همچون پدرش «حنبلى» بود. ابن جباره در اواخر عمر به قدس بازگشت و سحرگاه روز یک‌شنبه 4 رجب 728ق همان جا بدرود حيات گفت و در جامع دمشق بر او نماز غائب خوانده شد.

آثار

شرح عقيلة أتراب القصائد في أسنى المقاصد، معروف به شرح الرائية؛
مختصر الكشاف عن حقائق التنزيل؛
المفيد في شرح القصيد، معروف به شرح الشاطبية (اين کتاب در 4 جلد بوده و شرحى بر قصيده لامیّه در قرائات سبع، معروف به حرز الأمانیو وجه التهاني از شاطبى است).

علاوه بر این آثارى از قبيل شرح قصيده نونيه سخاوى در تجوید و شرح الفيه ابن معطى در نحو نيز به وى نسبت داده شده است.^[۱].

پانویس

↑ پاکتچی، احمد، ج3، ص203

منابع مقاله

پاکتچی، احمد، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374

وابسته‌ها

المفيد في شرح القصيد (شرح القصيدة الشاطبية في القراءات السبع)

[1] پاکتچی، احمد، ج3، ص203

[۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class='wikiInfo'>
+<div class="wikiInfo">
 [[پرونده:NUR14406.jpg|بندانگشتی|ابن جباره مقدسی، احمد بن محمد]]
 {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
 |-
-! نام!! data-type='authorName'|ابن جباره مقدسی، احمد بن محمد
+! نام!! data-type="authorName" |ابن جباره مقدسی، احمد بن محمد
 |-
-|نام های دیگر
+|نام‌های دیگر
-|data-type='authorOtherNames'|
+| data-type="authorOtherNames" |
 |-
 |نام پدر
-|data-type='authorfatherName'|
+| data-type="authorfatherName" |محمد
 |-
 |متولد
-|data-type='authorbirthDate'|
+| data-type="authorbirthDate" |647 - 649ق
 |-
 |محل تولد
-|data-type='authorBirthPlace'|
+| data-type="authorBirthPlace" |مردا در حومه نابلس
 |-
 |رحلت
-|data-type='authorDeathDate'|728 هـ.ق
+| data-type="authorDeathDate" |728 ‌‎ق
 |-
 |اساتید
-|data-type='authorTeachers'|
+| data-type="authorTeachers" |[[حسن راشدى]]
+[[ابن نحاس، محمد بن ابراهیم|ابن نحاس]]
+خطیب مردا
 |-
 |برخی آثار
-|data-type='authorWritings'|
+| data-type="authorWritings" |المفيد في شرح القصيد (شرح القصيدة الشاطبية في القراءات السبع)
-|-class='articleCode'
+|- class="articleCode"
 |کد مؤلف
-|data-type='authorCode'|AUTHORCODE14406AUTHORCODE
+| data-type="authorCode" |AUTHORCODE14406AUTHORCODE
 |}
 </div>
+'''ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى''' (متولد 647-649-وفات 728ق)، ملقب به شهاب‌الدين، مقرى، فقيه، نحوى و مفسر سده‌هاى 7 و 8ق، بوده است.
-'''ابن جُباره، ابوالعباس احمد بن محمد بن عبدالولى مقدسى مرداوى'''، ملقب به شهاب‌ الدين، مقرى، فقيه، نحوى و مفسر سده‌هاى 7 و 8ق، بوده است.
+وى فرزند یکى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به این نكته دارد كه اصل این خاندان از قريه «مردا» در حومه نابلس بوده است.
-وى فرزند يكى از علماى بزرگ حنبلى است. نسبت «مرداوى» اشاره به اين نكته دارد كه اصل اين خاندان از قريه «مردا» در حومه نابلس بوده است. وى در فاصله سال‌هاى 647 - 649ق، احتمالاً در مردا چشم به جهان گشود و از كودكى تحت مراقبت پدرش آغاز به تحصيل كرد. وى بعد از 680ق به مصر سفر كرد و در مدت اقامت طولانى خود در آن ديار از محضر بزرگانى چون حسن راشدى، ابن نحاس و قرافى به ترتيب علوم قرائت، نحو و اصول فقه را فراگرفت. از مشايخ ساير بلاد چون خطيب مردا، کرمانى و ابن عبدالدائم نيز بهره جست و از برخى ديگر حديث شنيد، سپس حج گزارد و مدتى مجاور مكه شد. آنگاه به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهم‌ترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره برده‌اند، مى‌توان از شمس‌الدين ذهبى و علم‌ الدين برزالى نام برد.
+==ولادت==
+وى در فاصله سال‌هاى 647 - 649ق، احتمالاً در مردا چشم به جهان گشود.
-ابن جباره پس از ترك دمشق به حلب رفت و مدتى در آن شهر اقامت گزيد و به تدريس پرداخت. از شاگردان مهم او در اين دوره مى‌توان زين‌ الدين ابن وردى را ذكر كرد. وى با وجود اينكه علوم مختلف اسلامى را تحصيل كرده، در نحو و تفسير نيز تأليفاتى داشت، شهرت خود را بيشتر مديون علم قرائت بود كه آن را نزد مشايخ بزرگ مصر و شام فراگرفته بود. در اين فن آثار متعددى نيز تأليف نمود و شاگردانى همچون شريف احمد بن قرمى، عبدالله بن سليمان مراكشى، عبدالرحمان بن ابى‌بكر كركى، احمد بن نحله، ابوالمعالى محمد بن لبان و ابواسحاق ابراهيم بن احمد شامى تربيت كرد.
+==تحصیلات==
+و از كودكى تحت مراقبت پدرش آغاز به تحصيل كرد. وى بعد از 680ق به مصر سفر كرد و در مدت اقامت طولانى خود در آن ديار از محضر بزرگانى چون [[حسن راشدى]]، [[ابن نحاس، محمد بن ابراهیم|ابن نحاس]] و قرافى به ترتيب علوم قرائت، نحو و اصول فقه را فراگرفت. از مشايخ ساير بلاد چون خطیب مردا، کرمانى و ابن عبدالدائم نيز بهره جست و از برخى ديگر حديث شنيد، سپس حج گزارد و مدتى مجاور مكه شد.
-مجير الدين مى‌گويد كه مشيخه بيت‌المقدس به او منتهى مى‌شد. ابن وردى نيز از او به‌عنوان يك فقيه و اصولى ياد كرده است. مذهب فقهى او همچون پدرش «حنبلى» بود. ابن جباره در اواخر عمر به قدس بازگشت و سحرگاه روز يك‌شنبه 4 رجب 728ق همان جا بدرود حيات گفت و در جامع دمشق بر او نماز غائب خوانده شد.
+==شاگردان==
+بعد از آن، به دمشق رفت و در صالحيه اقامت گزيد و مجلس درس دائر كرد. از مهم‌ترين شاگردان ابن جباره كه در قدس و دمشق از او بهره برده‌اند، مى‌توان از [[ذهبی، محمد بن احمد|شمس‌الدين ذهبى]] و [[علم‌الدين برزالى]] نام برد.
-== آثار ==
+ابن جباره پس از ترك دمشق به حلب رفت و مدتى در آن شهر اقامت گزيد و به تدريس پرداخت. از شاگردان مهم او در این دوره مى‌توان زين‌الدين ابن وردى را ذكر كرد. وى با وجود اينكه علوم مختلف اسلامى را تحصيل كرده، در نحو و تفسير نيز تأليفاتى داشت، شهرت خود را بيشتر مديون علم قرائت بود كه آن را نزد مشايخ بزرگ مصر و شام فراگرفته بود. در این فن آثار متعددى نيز تأليف نمود و شاگردانى همچون شريف احمد بن قرمى، عبدالله بن سليمان مراكشى، عبدالرحمان بن ابى‌بكر كركى، احمد بن نحله، ابوالمعالى محمد بن لبان و ابواسحاق ابراهیم بن احمد شامى تربيت كرد.
+مجيرالدين مى‌گوید كه مشيخه بيت‌المقدس به او منتهى مى‌شد. ابن وردى نيز از او به‌عنوان یک فقيه و اصولى ياد كرده است. مذهب فقهى او همچون پدرش «حنبلى» بود. ابن جباره در اواخر عمر به قدس بازگشت و سحرگاه روز یک‌شنبه 4 رجب 728ق همان جا بدرود حيات گفت و در جامع دمشق بر او نماز غائب خوانده شد.
+==آثار==
 #شرح عقيلة أتراب القصائد في أسنى المقاصد، معروف به شرح الرائية؛
 #مختصر الكشاف عن حقائق التنزيل؛
-#المفيد في شرح القصيد، معروف به شرح الشاطبية (اين کتاب در 4 جلد بوده و شرحى بر قصيده لاميّه در قرائات سبع، معروف به [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأماني و وجه التهاني]] از شاطبى است).
+#المفيد في شرح القصيد، معروف به شرح الشاطبية (اين کتاب در 4 جلد بوده و شرحى بر قصيده لامیّه در قرائات سبع، معروف به [[حرز الأماني و وجه التهاني في القراءات السبع|حرز الأمانیو وجه التهاني]] از شاطبى است).
-علاوه بر اين آثارى از قبيل شرح قصيده نونيه سخاوى در تجويد و شرح الفيه ابن معطى در نحو نيز به وى نسبت داده شده است.
+علاوه بر این آثارى از قبيل شرح قصيده نونيه سخاوى در تجوید و شرح الفيه ابن معطى در نحو نيز به وى نسبت داده شده است.<ref>پاکتچی، احمد، ج3، ص203</ref>.
+==پانویس==
+<references/>
+==منابع مقاله==
+پاکتچی، احمد، دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ دوم، 1374
-== منابع مقاله ==
+==وابسته‌ها==
+{{وابسته‌ها}}
-[[موسوی بجنوردی، محمدکاظم|كاظم موسوى بجنوردى]]، دائرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج3، ص203، چاپ دوم، تهران، 1374، مقاله به قلم احمد پاكتچى.
-== وابسته‌ها ==
-{{وابسته‌ها}}
 [[المفيد في شرح القصيد (شرح القصيدة الشاطبية في القراءات السبع)]]
 [[رده:زندگی‌نامه]]