المحب المحبوب، أو، شرح تائية الحراق و إبن الفارض في الحب الإلهي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۶۲: خط ۶۲:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات عربی]]
    [[رده:مقالات تیرماه 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات تیرماه 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]]
    [[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]]
      [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
      [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ ‏۱۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۵

    المحب المحبوب، أو، شرح تائیة الحراق و إبن الفارض فی الحب الإلهی
    المحب المحبوب، أو، شرح تائية الحراق و إبن الفارض في الحب الإلهي
    پدیدآورانکتانی، عبدالحق (نویسنده)

    ابن فارض، عمر بن علی (نویسنده)

    حراق، محمد بن محمد (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرتائیة. شرح
    ناشردار الکتب العلمیة
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1427ق. = 2007م.
    چاپچاپ یکم
    موضوعحراق، محمد بن محمد، - 1261ق. تاییه - نقد و تفسیر

    شعر عربی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد

    شعر عرفانی عربی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد

    شعر عرفانی عربی - قرن 13ق. - تاریخ و نقد

    ابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. تائیه - نقد و تفسیر
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ت‎‏202‎‏8 / 4244 ‏PJA‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المحب المحبوب أو شرح تائیة الحراق وابن الفارض فی الحب الإلهی اثر عبدالحق الکتانی، شرحی است بر قصیده تائیه ابن فارِض، معروف به نظم‌السلوک یا نظم‌الدُرّ که قصیده‌ای است عرفانی در احوال و مراتب سلوک.

    در مقدمه‌ای که شارح به ابتدای کتاب افزوده، به این نکته اشاره نموده است که در این کتاب، ادعای شرح کامل قصیده تائیه را ندارد، زیرا معانی آن، واضح و روشن بوده و وی فقط به دنبال قرائت مرحله به مرحله آن، به منظور فهم بیشتر و بهتر این قصیده ارزشمند می‌باشد[۱].

    این قصیده به «تائیة الکبری» نیز شهرت دارد تا از دیگر قصیده تائیه ابن فارض، موسوم به «تائیة الصغری» ممتاز شود. گفته‌اند که ابن فارض این قصیده را بر اثر جذبه‌هایی که گاه گاه به او دست می‌داد، سرود و قصد داشت نام آن را «لوایح الجنان و روایح الجنان» بگذارد، اما پیامبر اکرم(ص) را در خواب دید و به اشاره آن حضرت، قصیده را «نظم السلوک» نامید. در واقع می‌توان گفت قصیده تائیه در حقیقت معراج‌نامه یا شرح احوال شاعر است و نمونه‌ای از احوال مشترک سالکان را در مراحل سلوک نشان می‌دهد. ابن فارض در این قصیده مراتب عشق و احوال خود را با یکی از مریدان حقیقی یا خیالی خود در میان می‌گذارد[۲].

    پانویس

    1. مقدمه، ص5
    2. همان

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها