لمعات؛ به همراه سه شرح از قرن هشتم هجری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
'''لمعات؛ به همراه سه شرح از قرن هشتم هجری''' تصنیف جمالالعارفین فخرالدین عراقی (610-688ق)، با مقدمه و تصحیح محمد خواجوی | '''لمعات؛ به همراه سه شرح از قرن هشتم هجری''' تصنیف جمالالعارفین فخرالدین عراقی (610-688ق)، با مقدمه و تصحیح محمد خواجوی | ||
این کتاب مشتمل بر بیست و هشت لمعه است و هر لمعه دارای تعدادی نثر و شعر عرفانی است. | |||
این کتاب با موضوعیت عرفان اسلامی نگارش یافته و شرح عرفانی بر مبنای عشق الهی است و مراتب سیر عرفانی را بیان کرده است. | |||
لمعات از شاهکارهای بسیار بلند عرفانی در قرن هفتم هجری است که فخرالدین عراقی با عواصی خود در دریای بیکران توحید و مکاشفه، گوهرهایی بدست آورده و آنها را در طی لمعاتی به رشته تحریر کشیده است . وی پس از خواندن فصوص الحکم در نزد صدرالدین قونوی، آن را بر طبق فص بیست و هفت گانه فصوص در بیست و هفت ( و با اختلاف برخی نسخ بیست و هشت)لمعه با نثری بسیار زیبا با آمیختگیهایی از عرفان علمی بنا نهاده و به مشتاقان حضرت احدیت و والهان جمال ربوبیت هدیه نموده است. | |||
اصل کتاب لمعات بر مبحث عشق قرار دارد و عشق خود موضوع تصوف و عرفان است و عارفان را نظر چنین است که هر کس معنی عشق را نفهمیده در جهان هیچ چیز ندانسته و بلکه عارف تا عاشق نشود، عارف نمیشود، ولی نکته قابل توجه در اینجا این است که عارف حقیقی مظاهر را وسیله عروج و رسیدن به معشوق حقیقی که جق جل و علا است میدانند و همگی آنها وسیله دانسته و هیچکدام را هدف نمیدانند. | |||
==پانویس == | ==پانویس == |
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۵
لمعات؛ به همراه سه شرح از قرن هشتم هجري | |
---|---|
پدیدآوران | عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر (نویسنده) خواجوی، محمد (مصحح) |
ناشر | مولي |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1426ق. = 1384ش. |
چاپ | چاپ سوم |
شابک | 964-5996-63-5 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ع4ل8 1384 / 283 BP |
لمعات؛ به همراه سه شرح از قرن هشتم هجری تصنیف جمالالعارفین فخرالدین عراقی (610-688ق)، با مقدمه و تصحیح محمد خواجوی
این کتاب مشتمل بر بیست و هشت لمعه است و هر لمعه دارای تعدادی نثر و شعر عرفانی است.
این کتاب با موضوعیت عرفان اسلامی نگارش یافته و شرح عرفانی بر مبنای عشق الهی است و مراتب سیر عرفانی را بیان کرده است.
لمعات از شاهکارهای بسیار بلند عرفانی در قرن هفتم هجری است که فخرالدین عراقی با عواصی خود در دریای بیکران توحید و مکاشفه، گوهرهایی بدست آورده و آنها را در طی لمعاتی به رشته تحریر کشیده است . وی پس از خواندن فصوص الحکم در نزد صدرالدین قونوی، آن را بر طبق فص بیست و هفت گانه فصوص در بیست و هفت ( و با اختلاف برخی نسخ بیست و هشت)لمعه با نثری بسیار زیبا با آمیختگیهایی از عرفان علمی بنا نهاده و به مشتاقان حضرت احدیت و والهان جمال ربوبیت هدیه نموده است.
اصل کتاب لمعات بر مبحث عشق قرار دارد و عشق خود موضوع تصوف و عرفان است و عارفان را نظر چنین است که هر کس معنی عشق را نفهمیده در جهان هیچ چیز ندانسته و بلکه عارف تا عاشق نشود، عارف نمیشود، ولی نکته قابل توجه در اینجا این است که عارف حقیقی مظاهر را وسیله عروج و رسیدن به معشوق حقیقی که جق جل و علا است میدانند و همگی آنها وسیله دانسته و هیچکدام را هدف نمیدانند.
پانویس