تفسير المهائمی المسمى تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR23583J1.jpg | عنوان =تفسير المهائمی المسمى تبصير الرح...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}


'''تفسير المهائمی المسمى تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن'''اثر علی بن احمد مهائمی (متوفی 835ق)، تفسيرى است که در آن، به نظم قرآن و روابط ميان آیات و سوره‌ها با يکديگر، پرداخته شده است.
'''تفسير المهائمی المسمى تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن''' اثر [[مهائمی، علی بن احمد|علی بن احمد مهائمی]] (متوفی 835ق)، تفسيرى است که در آن، به نظم قرآن و روابط ميان آیات و سوره‌ها با يکديگر، پرداخته شده است.


اين کتاب که در قرن نهم هجری نوشته شده، به «تفسیر رحمانی» يا «تفسیر مهائمی» معروف است. علماى بزرگى از اين تفسير تجليل کرده‌اند؛ از جمله شیخ عبدالحق محدث دهلوی مى‌نويسد: «تفسير رحمانى به هفت ايجاز و تدقيق موصوف است و تفسير را به قرآن امتزاج داده است». مولانا عبدالحی نيز در اين باره مى‌نويسد: «اين تفسير بر ساير تفاسير، برجستگى دارد. ويژگى اين تفسير آن است که آيات را چنان به همديگر ارتباط داده است که انسان بدون خستگى، تمام مجلدات تفسير را مى‌خواند و لذت مى‌برد»<ref>ر.ک: نقوى، سيد على‌محمد، ص42- 43</ref>.
اين کتاب که در قرن نهم هجری نوشته شده، به «تفسیر رحمانی» يا «تفسیر مهائمی» معروف است. علماى بزرگى از اين تفسير تجليل کرده‌اند؛ از جمله شیخ [[عبدالحق محدث دهلوی]] مى‌نويسد: «تفسير رحمانى به هفت ايجاز و تدقيق موصوف است و تفسير را به قرآن امتزاج داده است». مولانا عبدالحی نيز در اين باره مى‌نويسد: «اين تفسير بر ساير تفاسير، برجستگى دارد. ويژگى اين تفسير آن است که آيات را چنان به همديگر ارتباط داده است که انسان بدون خستگى، تمام مجلدات تفسير را مى‌خواند و لذت مى‌برد»<ref>ر.ک: نقوى، سيد على‌محمد، ص42- 43</ref>.


نويسنده، آيات را به‌گونه‌اى تفسير مى‌کند که روابط ميان آيات، از نظر محتوا و سبک، روشن گردد. در ضمن او مفاهيم آيات را نيز بيان کرده است. نکاتى که وى درباره روابط آيات و سوره‌ها کشف و بيان نموده، به تعبير عرفا، آن را از توفيقات الهى و از رشحات رحمانى تلقى مى‌کند<ref>همان، ص42</ref>.
نويسنده، آيات را به‌گونه‌اى تفسير مى‌کند که روابط ميان آيات، از نظر محتوا و سبک، روشن گردد. در ضمن او مفاهيم آيات را نيز بيان کرده است. نکاتى که وى درباره روابط آيات و سوره‌ها کشف و بيان نموده، به تعبير عرفا، آن را از توفيقات الهى و از رشحات رحمانى تلقى مى‌کند<ref>همان، ص42</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش