ديوان سیفالدین محمد فرغانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر|دیوان اشعار (ابهام زدایی)}} | |||
'''ديوان سیفالدین محمد فرغانی،''' مجموعه اشعار [[سیف فرغانی، محمد|سیفالدین ابوالمحامد محمد فرغانی]] به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]. | '''ديوان سیفالدین محمد فرغانی،''' مجموعه اشعار [[سیف فرغانی، محمد|سیفالدین ابوالمحامد محمد فرغانی]] به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر [[صفا، ذبیحالله|ذبیحالله صفا]]. | ||
خط ۴۹: | خط ۵۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]] | [[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] |
نسخهٔ ۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۲
ديوان سیفالدین محمد فرغانی | |
---|---|
پدیدآوران | سیف فرغانی، محمد (نویسنده) صفا، ذبیحالله (مصحح و مقدمهنويس) |
ناشر | فردوسي |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1364ش. |
چاپ | چاپ دوم |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | |
ديوان سیفالدین محمد فرغانی، مجموعه اشعار سیفالدین ابوالمحامد محمد فرغانی به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر ذبیحالله صفا.
تنها اثر بازمانده از سیفالدین محمد فرغانی دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را بهنحوی که از نخستین بیتهای آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.[۱]
این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیقتر این دیوان، مجموعهای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیتهای آن تخمینا از یازدههزار بیت میگذرد.[۲]
مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر صفا به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها بهتفصیل توضیح داده است. قصاید فرغانی در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است.
غزلهای وی برخی در جواب سعدی و برخی در جواب عطار و... است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح بر کتاب.