دیوان خاقانی شروانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'فارسي ' به 'فارسی') |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره =1375 / 4878 PIR | | کد کنگره =1375 / 4878 PIR | ||
| موضوع = شعر | | موضوع = شعر فارسی- قرن 6ق. | ||
خاقاني، بديل بن علي، 520 - 595ق. ديوان - واژه نامهها | خاقاني، بديل بن علي، 520 - 595ق. ديوان - واژه نامهها | ||
|ناشر | |ناشر | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| شابک =964-305-238-9 | | شابک =964-305-238-9 | ||
| تعداد جلد = 2 | | تعداد جلد = 2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =24559 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =2556، 2100 | | کد پدیدآور =2556، 2100 |
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹
دیوان خاقانی شروانی | |
---|---|
پدیدآوران | خاقانی، بدیل بن علی (نویسنده) کزازی، جلال الدین (مصحح) |
ناشر | نشر مرکز |
مکان نشر | ايران - تهران |
سال نشر | 1375ش. |
چاپ | اول |
شابک | 964-305-238-9 |
موضوع | شعر فارسی- قرن 6ق. خاقاني، بديل بن علي، 520 - 595ق. ديوان - واژه نامهها |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | 1375 / 4878 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان خاقانی شروانی، مجموعه اشعار قصیدهسرای بزرگ افضلالدین بدیل بن علی خاقانی شروانی متخلص به خاقانی (درگذشته 595ق) است. این اثر با مقدمه و ویرایش میرجلالالدین کزازی در دو جلد منتشر شده است. جلد اول کتاب مشتمل بر چکامهها و ترکیببندها و جلد دوم مشتمل بر غزلها، قطعهها، چارانهها و سرودههای عربی است.
خاقانی شاعر قصیدهسرا و مداح است، ولی نه به مفهوم معمولی آن. او ناظم نیست، بلکه شاعر واقعی با شخصیت معنوی ممتاز و یکی از پرنبوغترین سرایندگان است. اشعار او در ظاهر در کمال بغرنجی و پیچیدگی است. اشکال اشعارش زائیده اندیشه دانشمندی است که از خواننده همپایگی علمی میطلبد. این سبک در قصاید وی نیز مانند اشعاری که مبین شور و حال و احساسات اوست، مانند مراثی در مرگ فرزند و زوجه و یا قصیده در کشته شدن دانشمندی در ترکتازی غزان، در قصیده پرحال ایوان مدائن و اشعاری که در آنها در تنهایی و از بیوفایی روزگار و زندان نالیده، دیده میشود. توصیفهای او از طبیعت مخصوصاً از طلوع و غروب آفتاب باشکوه قفقاز زادگاه شاعر کمنظیر است[۱]. دیوان خاقانی سرشار است از نکات خاص مسیحیت که با افکار و عبارات ویژه اسلام بههم میآمیزد. در دیوان او حتی متون و... مسیحیت نیز نقل گردیده است[۲].
میرجلالالدین کزازی دیوان را بر پایه دو متن ویراسته دکتر سجادی و عبدالرسولی ویرایش مجدد کرده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
- دیباچه و متن کتاب.
- یان ریپکا؛ «خاقانی شروانی»، زبان و ادب فارسی، بهار 1342، شماره 65، ص 101 تا 111.