ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[صفا، ذبیح‌الله]] (مصحح و مقدمه‌نويس) | [[صفا، ذبیح‌الله]] (مصحح و مقدمه‌نويس) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسي | | زبان =فارسي | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
| ناشر = فردوسي | | ناشر = فردوسي | ||
| مکان نشر =ايران - تهران | | مکان نشر =ايران - تهران | ||
| سال نشر = 1364ش. | | سال نشر = 1364ش. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE38842AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE38842AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ | | چاپ =چاپ دوم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]] | [[رده:مقالات خرداد 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۵۱
| ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیف فرغانی، محمد (نویسنده) صفا، ذبیح‌الله (مصحح و مقدمه‌نويس) |
| ناشر | فردوسي |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1364ش. |
| چاپ | چاپ دوم |
| زبان | فارسي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی، مجموعه اشعار سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی به زبان فارسی است در یک جلد با مقدمه و تصحیح دکتر ذبیح‌الله صفا.
تنها اثر بازمانده از سیف‌الدین محمد فرغانی دیوان اوست؛ او مجموعه اشعار خود را به‌نحوی که از نخستین بیت‌های آن هویداست، خود گرد آورده و آن را در دیباچه منظوم دیوان همراه با نعت باری و افتتاح سخن به نام اوست معرفی کرده است.[۱]
این دیوان شامل سه بخش اصلی است که در بخش اول آن قصاید و قطعات کتاب آمده، در بخش دوم، غزلیات و در بخش سومش، رباعیات. در پایان ذکر اشعا، فهرست قصاید و غزلیات و قطعات ذکر شده است. به تعبیر دقیق‌تر این دیوان، مجموعه‌ای است از قصیده و قطعه و غزل و رباعی که شماره مجموع بیت‌های آن تخمینا از یازده‌هزار بیت می‌گذرد.[۲]
مقدمه کتاب با خط زیبای خود دکتر صفا به چاپ رسیده است و او در آنجا مخصوصا در صفحات 19 به بعد، درباره محتوای اشعار و چگونگی آنها به‌تفصیل توضیح داده است. قصاید فرغانی در مدح شاهان و امیران و وزیران نیست، بلکه در نعت خداوند و منقبت رسول و وعظ و اندرز و تحقیق و انتقاد از وضع نابسامان زمان و طبقات گوناگون جامعه است. وی قسمتی از قصاید خود را در استقبال قصاید مشهور فارسی سروده است.
غزل‌های وی برخی در جواب سعدی و برخی در جواب عطار و... است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح بر کتاب.