حسنین، عبدالنعیم محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۱۱: | خط ۱۱۱: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:خاورشناسان]] | |||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۱
| نام | عبدالنعیم محمد حسنین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1923م |
| محل تولد | اسیوط مصر |
| رحلت | |
| اساتید | سعید نفیسی |
| برخی آثار | راحة الصدور و آية السرور في تاريخ الدولة السلجوقية (تعریب)
ايران و العراق في العصر السلجوقي قاموس الفارسية: فارسی - عربی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12700AUTHORCODE |
عبدالنعیم محمد حسنین (متولد 1923م)، خاورشناس و نویسنده مصری، ، او تحقیقاتی فراوان در زمینه تاریخ و ادبیات فارسی دارد که «إيران و العراق في العصر السلجوقي»، از آن جمله است.
ولادت
عبدالنعیم محمد حسنین در در سال 1923م در شهر اسیوط مصر به دنیا آمد.
تحصیلات
در سال 1944م، از دانشگاه قاهره لیسانس زبان فارسی گرفت. در سال 1948م، به انگلستان رفت و به مدت دو سال در مدرسه زبان‌های شرقی و آفریقایی لندن درس خواند. سپس عازم ایران شد و به‌عنوان دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد. در ایران از محضر استادانی چون سعید نفیسی، عبدالعظیم قریب، محمدتقی بهار، محمد قزوینی، احمد بهمنیار، خطیبی و مقدم سود جست[۱].
علاقه به تاریخ و ادبیات ایران
وی در دوره دو ساله‌ای که در ایران بود، به شهرهای مشهد، اصفهان، تبریز، شیراز و اصفهان سفر کرد و بعد از پایان تحصیلات خود به مصر برگشت. عبدالنعیم بعد از عبدالوهاب عزا، مؤثرترین فرد در پایه‌گذاری رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه‌های مصر بوده و بیشتر استادان فعلی زبان و ادبیات فارسی مصر، شاگردان او هستند. عبدالنعیم ایران را وطن دوم خود خوانده و کتاب‌های زیادی درباره ایران و ادبیات فارسی منتشر کرده است و کتاب «ایران و عراق در عصر سلجوقی»، یکی از آثار اوست که به بررسی عصر سلاجقه با تأکید بر ایران و عراق می‌پردازد. این کتاب یک اثر دانشگاهی خوب برای دوره کارشناسی تاریخ به حساب می‌آید[۲].
وی مواد پایان‌نامه دکتری خود در رشته زبان و ادبیات فارسی را در ایران گردآوری نمود. سپس به مصر بازگشت و پس از تکمیل پایان‌نامه‌اش با عنوان «نظامي الگنجوي شاعر الفضيلة» زیر نظر ابراهیم امین الشورابی، به اخذ درجه دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه عین‌الشمس نائل آمد.
تدریس و تحقیق
حسنین استاد دانشگاه قاهره، استاد دانشگاه عین‌الشمس و رئیس دانشکده ادبیات آن دانشکده بوده است. در کنگره هزاره فردوسی در مشهد و همایش استادان ایرانی، مصری، فرانسوی، انگلیسی و آمریکایی که به‌مناسبت افتتاح ساختمان جدید دانشکده فقه در نجف برپا شده بود، شرکت کرده است[۳].
آثار
حسنین نزدیک به چهل کتاب تألیف و تصحیح کرده و مقاله‌های زیادی نوشته و به چاپ رسانیده است:
کتاب‌ها
- معالم تاريخ المصر الحديث؛
- قاموس الفارسية؛
- إيران و العراق في العصر السلجوقي؛
- إيران في ظل الإسلام: في العصور السنية و الشيعية؛
- فن المثنوي؛
- نظامي الگنجوي شاعر الفضيلة (پایان‌نامه دکتری)؛
- إيران، ماضي‌ها و حاضرها، از تألیفات ویلبر نیوتون (ترجمه به عربی)؛
- دراسات في النثر الفارسي و تطوره؛
- راحة الصدور (تصحیح)؛
- مخزن الأسرار، تألیف نظامی گنجوی (ترجمه به عربی)؛
- جمال‌الدين الأسدآبادي[۴].
مقالات
- بحث في قصة الإسكندر ذي‌القرنين كما صورها الأدب الفارسي الإسلامي؛
- حوليات كلية الآداب؛
- الطريق إلی النصر؛
- أسطورة الإسكندر ذي‌القرنين؛
- القصة في الأدب الفارسي؛
- كليلة و دمنة بين الفارسية و العربية[۵].
پانویس
منابع مقاله
- مشکین‌نژاد، پرویز و فیروزآبادی، سید سعید، فرهنگ خاورشناسان، زندگی‌نامه و کتاب‌شناسی ایران‌شناسان و اسلام‌شناسان، جلد 3، ص607
- کتابخانه و موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
- پایگاه مجلات تخصصی نور