تيسير مصطلح الحديث: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'اصطلاحها' به 'اصطلاح‌ها')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR35105J1.jpg|بندانگشتی|تيسير مصطلح الحديث]]
    | تصویر =NUR35105J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =تيسير مصطلح الحديث
    |+
    | پدیدآوران =  
    [[طحان، محمود]] (نویسنده)
    |-
    |-
    ! نام کتاب!! data-type="bookName" |تيسير مصطلح الحديث
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    | data-type="otherBookNames" |
    |-
    |پدیدآورندگان
    | data-type="authors" |[[طحان، محمود]] (نويسنده)
    |-
    |زبان
    | data-type="language" |عربي
    | data-type="language" |عربي
    |-
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏106‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏3‎‏ت‎‏9  
    |کد کنگره  
    | موضوع =
    | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏BP‎‏ ‎‏106‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏3‎‏ت‎‏9  
    حديث - اصطلاح‌ها و تعبيرها  
    |-
    | سال نشر = |مجلد1: 1978م , 1398ق ,
    |موضوع  
     
    | data-type="subject" |حديث - اصطلاح‌ها و تعبيرها  
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE35105AUTOMATIONCODE
    |-
    | چاپ =2
    |ناشر
    | تعداد جلد =1
    | data-type="publisher" |
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =35105
    |-
    | کتابخوان همراه نور =35105
    |مکان نشر
    | کد پدیدآور =
    | data-type="publishPlace" |
    | پس از =
    |-
    | پیش از =
    ||سال نشر
    }}
    | ata-type="publishYear" |مجلد1: 1978م , 1398ق , 
    |- class="articleCode"


    |کد اتوماسیون
    '''تيسير مصطلح الحديث'''، اثر [[طحان، محمود|محمود طحان]]، کتابی است مختصر پیرامون اصطلاحات خاص حدیث که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.
    | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE35105AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>
    '''تيسير مصطلح الحديث'''، اثر محمود طحان، کتابی است مختصر پیرامون اصطلاحات خاص حدیث که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.


    نویسنده طی سالیان متمادی، به‎منظور تدریس علم مصطلح الحدیث، دو کتاب «[[مقدمة ابن الصلاح في علوم الحديث|علوم الحديث]]» [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن الصلاح]] و «[[التقريب و التيسير لمعرفة سنن البشير النذير في اصول الحديث|التقريب]]» [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] را تدریس نموده و از آنجا که فهم این دو کتاب، با تمام ارزش و اعتباری که دارند، به دلیل تطویل یا اختصار در برخی مطالب، مشکل بوده، اقدام به تدوین اثر حاضر، نموده است<ref>ر.ک: مقدمه نخست، ص4</ref>.
    نویسنده طی سالیان متمادی، به‌منظور تدریس علم مصطلح الحدیث، دو کتاب «[[مقدمة ابن الصلاح في علوم الحديث|علوم الحديث]]» [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن الصلاح]] و «[[التقريب و التيسير لمعرفة سنن البشير النذير في اصول الحديث|التقريب]]» [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] را تدریس نموده و از آنجا که فهم این دو کتاب، با تمام ارزش و اعتباری که دارند، به دلیل تطویل یا اختصار در برخی مطالب، مشکل بوده، اقدام به تدوین اثر حاضر، نموده است.<ref>ر.ک: مقدمه نخست، ص4</ref>.


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    کتاب با دو مقدمه از نویسنده آغاز و مطالب در چهار باب، سامان یافته است.  
    کتاب با دو مقدمه از نویسنده آغاز و مطالب در چهار باب، سامان یافته است.  


    نویسنده در تدوین مباحث و مطالب اثر حاضر، از کتاب «علوم الحديث» [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن الصلاح]]، «[[التقريب و التيسير لمعرفة سنن البشير النذير في اصول الحديث|التقريب]]» [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] و شرح آن «التدريب» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] بهره برده و تبویب و ترتیب مباحث را بر اساس، تبویب و ترتیب «نخبة الفكر» و شرح آن از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|حافظ ابن حجر]]، تنظیم نموده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.  
    نویسنده در تدوین مباحث و مطالب اثر حاضر، از کتاب «علوم الحديث» [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن الصلاح]]، «[[التقريب و التيسير لمعرفة سنن البشير النذير في اصول الحديث|التقريب]]» [[نووی، یحیی بن شرف|نووی]] و شرح آن «التدريب» [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] بهره برده و تبویب و ترتیب مباحث را بر اساس، تبویب و ترتیب «نخبة الفكر» و شرح آن از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|حافظ ابن حجر]]، تنظیم نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.  


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    در مقدمه نخست، نویسنده به این نکته اشاره نموده است که مطالب مطرح‎شده در این کتاب، حد واسط بین تطویل و اختصار بوده و به‎عنوان مفتاح و مقدمه‎ای برای فهم کتب علمای پیشین می‎باشد<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.
    در مقدمه نخست، نویسنده به این نکته اشاره نموده است که مطالب مطرح‌شده در این کتاب، حد واسط بین تطویل و اختصار بوده و به‌عنوان مفتاح و مقدمه‌ای برای فهم کتب علمای پیشین می‌باشد<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.


    وی در بیان تمایزات کتاب خود با آثار پیشینان، به نکات زیر اشاره نموده است:
    وی در بیان تمایزات کتاب خود با آثار پیشینان، به نکات زیر اشاره نموده است:
    # تقسیم هر بحث به چند فقره شماره‎گذاری‎شده، که فهم مطلب را بر دانشجو آسان نماید.
    # تقسیم هر بحث به چند فقره شماره‌گذاری‌شده، که فهم مطلب را بر دانشجو آسان نماید.
    # تکامل در هر بحث از جهت شکل کلی آن، از قبیل ذکر تعریف و مثال و...
    # تکامل در هر بحث از جهت شکل کلی آن، از قبیل ذکر تعریف و مثال و...
    # دربرداشتن تمام مباحث مربوط به مصطلح الحدیث و پرداختن به آن‎ها به‎صورت مختصر<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>.
    # دربرداشتن تمام مباحث مربوط به مصطلح الحدیث و پرداختن به آن‌ها به‌صورت مختصر<ref>ر.ک: همان، ص5-6</ref>.


    در مقدمه دوم، ابتدا تاریخچه ظهور علم مصطلح الحدیث و اطوار تاریخی آن بررسی و سپس، معروف‎ترین تصنیفاتی که در زمینه این علم، به نگارش درآمده، معرفی شده است. برخی از این تصنیفات، عبارتند از: «[[المحدث الفاصل بين الراوي و الواعي]]» [[رامهرمزی، حسن بن عبدالرحمن|رامهرمزی]] (متوفی 360ق)، «معرفة علوم الحديث» حاکم نیشابوری (متوفی 405ق)، «المستخرج علی معرفة علوم الحديث» احمد بن عبدالله اصفهانی (متوفی 430ق)، «الكفاية في علم الرواية» خطیب بغدادی (متوفی 463ق)<ref>ر.ک: مقدمه دوم، ص8-13</ref>.
    در مقدمه دوم، ابتدا تاریخچه ظهور علم مصطلح الحدیث و اطوار تاریخی آن بررسی و سپس، معروف‎ترین تصنیفاتی که در زمینه این علم، به نگارش درآمده، معرفی شده است. برخی از این تصنیفات، عبارتند از: «[[المحدث الفاصل بين الراوي و الواعي]]» [[رامهرمزی، حسن بن عبدالرحمن|رامهرمزی]] (متوفی 360ق)، «معرفة علوم الحديث» حاکم نیشابوری (متوفی 405ق)، «المستخرج علی معرفة علوم الحديث» احمد بن عبدالله اصفهانی (متوفی 430ق)، «الكفاية في علم الرواية» خطیب بغدادی (متوفی 463ق)<ref>ر.ک: مقدمه دوم، ص8-13</ref>.


    در این مقدمه، همچنین به تعریف اصطلاحات اولیه در علم مصطلح الحدیث، از جمله حدیث، خبر، اسناد، سند، متن، محدث و... پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص14-16</ref>.
    در این مقدمه، همچنین به تعریف اصطلاحات اولیه در علم مصطلح الحدیث، از جمله حدیث، خبر، اسناد، سند، متن، محدث و... پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص14-16</ref>.


    باب اول، در سه فصل زیر، به مباحث مربوط به خبر، اختصاص یافته است:
    باب اول، در سه فصل زیر، به مباحث مربوط به خبر، اختصاص یافته است:


    در فصل اول، در دو مبحث، به تقسیمات خبر به اعتبار وصول آن، پرداخته شده است. به این اعتبار، خبر به متواتر و واحد، تقسیم شده است. در مبحث اول، ابتدا خبر متواتر تعریف شده و سپس به شروط، حکم، اقسام، وجود و معروف‎ترین تصنیفاتی که درباره خبر متواتر تألیف شده، اشاره شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18-20</ref>.
    در فصل اول، در دو مبحث، به تقسیمات خبر به اعتبار وصول آن، پرداخته شده است. به این اعتبار، خبر به متواتر و واحد، تقسیم شده است. در مبحث اول، ابتدا خبر متواتر تعریف شده و سپس به شروط، حکم، اقسام، وجود و معروف‎ترین تصنیفاتی که درباره خبر متواتر تألیف شده، اشاره شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص18-20</ref>.


    مبحث دوم، به خبر واحد اختصاص یافته است. در این مبحث، ابتدا خبر واحد تعریف و حکم آن بیان شده و سپس، به تقسیمات آن، به اعتبار طرق وصول خبر (به مشهور، عزیز و غریب) و به اعتبار قوت و ضعف آن پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص21-31</ref>.
    مبحث دوم، به خبر واحد اختصاص یافته است. در این مبحث، ابتدا خبر واحد تعریف و حکم آن بیان شده و سپس، به تقسیمات آن، به اعتبار طرق وصول خبر (به مشهور، عزیز و غریب) و به اعتبار قوت و ضعف آن پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص21-31</ref>.
       
       
    در فصل دوم، تقسیمات خبر مقبول بررسی شده است. خبر مقبول، به دو قسمت کلی صحیح و حسن و هریک از این دو نیز به لذاته و لغیره، تقسیم می‎شود<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>.
    در فصل دوم، تقسیمات خبر مقبول بررسی شده است. خبر مقبول، به دو قسمت کلی صحیح و حسن و هریک از این دو نیز به لذاته و لغیره، تقسیم می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>.


    فصل سوم، در مورد خبر مردود می‎باشد. در این فصل ابتدا خبر ضعیف تعریف و سپس، به تقسیمات آن، پرداخته شده است. اسباب رد و پذیرفته نشدن روایات، بسیار است، اما در این فصل، فقط به دو سبب پرداخته شده و تقسیمات آن، مختصرا توضیح داده شده است. این دو سبب عبارتند از:
    فصل سوم، در مورد خبر مردود می‌باشد. در این فصل ابتدا خبر ضعیف تعریف و سپس، به تقسیمات آن، پرداخته شده است. اسباب رد و پذیرفته نشدن روایات، بسیار است، اما در این فصل، فقط به دو سبب پرداخته شده و تقسیمات آن، مختصرا توضیح داده شده است. این دو سبب عبارتند از:
    # مردود به‎واسطه سقط از اسناد آن: سقط خود بر دو گونه است: سقط ظاهر (با این نگاه، روایت به: معلق، مرسل، معضل و منقطع تقسیم شده است)؛ سقط خفی (در این نوع، روایت به: مدلس و مرسل خفی تقسیم شده است).
    # مردود به‌واسطه سقط از اسناد آن: سقط خود بر دو گونه است: سقط ظاهر (با این نگاه، روایت به: معلق، مرسل، معضل و منقطع تقسیم شده است)؛ سقط خفی (در این نوع، روایت به: مدلس و مرسل خفی تقسیم شده است).
    #:از آنجا که در روایت معنعن و مؤنن، اختلاف است که آیا این دو از اقسام منقطعند یا از اقسام متصل، نویسنده، آن دو را ملحق به انواع مردود به سبب سقط از اسناد نموده است<ref>ر.ک: همان، ص66-85</ref>.
    #:از آنجا که در روایت معنعن و مؤنن، اختلاف است که آیا این دو از اقسام منقطعند یا از اقسام متصل، نویسنده، آن دو را ملحق به انواع مردود به سبب سقط از اسناد نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص66-85</ref>.
    # مردود به علت طعن در راوی: از این لحاظ، روایات به: موضوع، متروک، منکر، معروف، معلل، مدرج، مقلوب، مزید در متصل الاسانید، مضطرب، مصحف، شاذ و محفوظ و... تقسیم شده است<ref>ر.ک: همان، ص87-124</ref>.
    # مردود به علت طعن در راوی: از این لحاظ، روایات به: موضوع، متروک، منکر، معروف، معلل، مدرج، مقلوب، مزید در متصل الاسانید، مضطرب، مصحف، شاذ و محفوظ و... تقسیم شده است.<ref>ر.ک: همان، ص87-124</ref>.
    #:در فصل چهارم، به اقسام دیگری از خبر که بین مقبول و مرود مشترک می‎باشد، پرداخته شده است. برخی از این تقسیمات عبارتند از: مرفوع، موقوف، مقطوع، مسند، متصل، زیادات الثقات و...<ref>ر.ک: همان، ص125-140</ref>.
    #:در فصل چهارم، به اقسام دیگری از خبر که بین مقبول و مرود مشترک می‌باشد، پرداخته شده است. برخی از این تقسیمات عبارتند از: مرفوع، موقوف، مقطوع، مسند، متصل، زیادات الثقات و..<ref>ر.ک: همان، ص125-140</ref>.
    #:باب دوم، به مباحث مربوط به جرح و تعدیل اختصاص داشته و در آن، ضمن سه مبحث، به: راوی و شروط قبول وی، نظری کلی درباره کتب جرح و تعدیل و مراتب جرح و تعدیل پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص143-151</ref>.
    #:باب دوم، به مباحث مربوط به جرح و تعدیل اختصاص داشته و در آن، ضمن سه مبحث، به: راوی و شروط قبول وی، نظری کلی درباره کتب جرح و تعدیل و مراتب جرح و تعدیل پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص143-151</ref>.
    #:در باب سوم، ابتدا کیفیت ضبط روایت و طرق تحمل آن توضیح داده شده و سپس، به بیان آداب محدث و کسی که حدیث را فرامی‎گیرد، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص154-177</ref>.
    #:در باب سوم، ابتدا کیفیت ضبط روایت و طرق تحمل آن توضیح داده شده و سپس، به بیان آداب محدث و کسی که حدیث را فرامی‌گیرد، پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص154-177</ref>.
    #:آخرین باب، در دو فصل، به مباحث مربوط به اسناد در روایات، اختصاص یافته است. در فصل اول، ابتدا اسناد عالی و نازل تعریف و بررسی شده و در ادامه به مسائلی همچون روایت اکابر از اصاغر، روایت پدران از فرزندان و روایت فرزندان از پدران، پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص179-194</ref>.
    #:آخرین باب، در دو فصل، به مباحث مربوط به اسناد در روایات، اختصاص یافته است. در فصل اول، ابتدا اسناد عالی و نازل تعریف و بررسی شده و در ادامه به مسائلی همچون روایت اکابر از اصاغر، روایت پدران از فرزندان و روایت فرزندان از پدران، پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص179-194</ref>.
    #:در فصل دوم، به مباحث مربوط به راوی پرداخته شده است. شناخت صحابه، تابعین، متفق و مفترق، مؤتلف و مختلف، متشابه، مهمل، مبهمات و... از جمله مباحث مطرح‎شده در این فصل می‎باشد.
    #:در فصل دوم، به مباحث مربوط به راوی پرداخته شده است. شناخت صحابه، تابعین، متفق و مفترق، مؤتلف و مختلف، متشابه، مهمل، مبهمات و... از جمله مباحث مطرح‌شده در این فصل می‌باشد.


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    فهرست مطالب و فهرست منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، در انتهای کتاب آمده است.
    فهرست مطالب و فهرست منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، در انتهای کتاب آمده است.
    در پاورقی‎ها علاوه بر ذکر منابع، به توضیح برخی کلمات و عبارات متن، پرداخته شده است.


    ==پانویس ==
    در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع، به توضیح برخی کلمات و عبارات متن، پرداخته شده است.
     
    ==پانویس==
    <references />
    <references />


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب.
    مقدمه و متن کتاب.
     
     
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    == وابسته‌ها ==
    [[التقريب و التيسير لمعرفة سنن البشير النذير في اصول الحديث]]
    [[التقريب و التيسير لمعرفة سنن البشير النذير في اصول الحديث]]


    [[مقدمة ابن الصلاح في علوم الحديث]]
    [[مقدمة ابن الصلاح في علوم الحديث]]


    ==پیوندها==
     
       
       
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    خط ۹۸: خط ۸۶:
       
       
    [[رده:حدیث]]
    [[رده:حدیث]]
    [[رده: 25 آبان الی 24 آذر]]
    [[رده:قربانی-آذر96]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۴۲

    تيسير مصطلح الحديث
    تيسير مصطلح الحديث
    پدیدآورانطحان، محمود (نویسنده)
    چاپ2
    موضوعحديث - اصطلاح‌ها و تعبيرها
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏106‎‏/‎‏2‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏3‎‏ت‎‏9
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تيسير مصطلح الحديث، اثر محمود طحان، کتابی است مختصر پیرامون اصطلاحات خاص حدیث که به زبان عربی و در دوران معاصر نوشته شده است.

    نویسنده طی سالیان متمادی، به‌منظور تدریس علم مصطلح الحدیث، دو کتاب «علوم الحديث» ابن الصلاح و «التقريب» نووی را تدریس نموده و از آنجا که فهم این دو کتاب، با تمام ارزش و اعتباری که دارند، به دلیل تطویل یا اختصار در برخی مطالب، مشکل بوده، اقدام به تدوین اثر حاضر، نموده است.[۱].

    ساختار

    کتاب با دو مقدمه از نویسنده آغاز و مطالب در چهار باب، سامان یافته است.

    نویسنده در تدوین مباحث و مطالب اثر حاضر، از کتاب «علوم الحديث» ابن الصلاح، «التقريب» نووی و شرح آن «التدريب» سیوطی بهره برده و تبویب و ترتیب مباحث را بر اساس، تبویب و ترتیب «نخبة الفكر» و شرح آن از حافظ ابن حجر، تنظیم نموده است.[۲].

    گزارش محتوا

    در مقدمه نخست، نویسنده به این نکته اشاره نموده است که مطالب مطرح‌شده در این کتاب، حد واسط بین تطویل و اختصار بوده و به‌عنوان مفتاح و مقدمه‌ای برای فهم کتب علمای پیشین می‌باشد[۳].

    وی در بیان تمایزات کتاب خود با آثار پیشینان، به نکات زیر اشاره نموده است:

    1. تقسیم هر بحث به چند فقره شماره‌گذاری‌شده، که فهم مطلب را بر دانشجو آسان نماید.
    2. تکامل در هر بحث از جهت شکل کلی آن، از قبیل ذکر تعریف و مثال و...
    3. دربرداشتن تمام مباحث مربوط به مصطلح الحدیث و پرداختن به آن‌ها به‌صورت مختصر[۴].

    در مقدمه دوم، ابتدا تاریخچه ظهور علم مصطلح الحدیث و اطوار تاریخی آن بررسی و سپس، معروف‎ترین تصنیفاتی که در زمینه این علم، به نگارش درآمده، معرفی شده است. برخی از این تصنیفات، عبارتند از: «المحدث الفاصل بين الراوي و الواعي» رامهرمزی (متوفی 360ق)، «معرفة علوم الحديث» حاکم نیشابوری (متوفی 405ق)، «المستخرج علی معرفة علوم الحديث» احمد بن عبدالله اصفهانی (متوفی 430ق)، «الكفاية في علم الرواية» خطیب بغدادی (متوفی 463ق)[۵].

    در این مقدمه، همچنین به تعریف اصطلاحات اولیه در علم مصطلح الحدیث، از جمله حدیث، خبر، اسناد، سند، متن، محدث و... پرداخته شده است.[۶].

    باب اول، در سه فصل زیر، به مباحث مربوط به خبر، اختصاص یافته است:

    در فصل اول، در دو مبحث، به تقسیمات خبر به اعتبار وصول آن، پرداخته شده است. به این اعتبار، خبر به متواتر و واحد، تقسیم شده است. در مبحث اول، ابتدا خبر متواتر تعریف شده و سپس به شروط، حکم، اقسام، وجود و معروف‎ترین تصنیفاتی که درباره خبر متواتر تألیف شده، اشاره شده است.[۷].

    مبحث دوم، به خبر واحد اختصاص یافته است. در این مبحث، ابتدا خبر واحد تعریف و حکم آن بیان شده و سپس، به تقسیمات آن، به اعتبار طرق وصول خبر (به مشهور، عزیز و غریب) و به اعتبار قوت و ضعف آن پرداخته شده است.[۸].

    در فصل دوم، تقسیمات خبر مقبول بررسی شده است. خبر مقبول، به دو قسمت کلی صحیح و حسن و هریک از این دو نیز به لذاته و لغیره، تقسیم می‌شود[۹].

    فصل سوم، در مورد خبر مردود می‌باشد. در این فصل ابتدا خبر ضعیف تعریف و سپس، به تقسیمات آن، پرداخته شده است. اسباب رد و پذیرفته نشدن روایات، بسیار است، اما در این فصل، فقط به دو سبب پرداخته شده و تقسیمات آن، مختصرا توضیح داده شده است. این دو سبب عبارتند از:

    1. مردود به‌واسطه سقط از اسناد آن: سقط خود بر دو گونه است: سقط ظاهر (با این نگاه، روایت به: معلق، مرسل، معضل و منقطع تقسیم شده است)؛ سقط خفی (در این نوع، روایت به: مدلس و مرسل خفی تقسیم شده است).
      از آنجا که در روایت معنعن و مؤنن، اختلاف است که آیا این دو از اقسام منقطعند یا از اقسام متصل، نویسنده، آن دو را ملحق به انواع مردود به سبب سقط از اسناد نموده است.[۱۰].
    2. مردود به علت طعن در راوی: از این لحاظ، روایات به: موضوع، متروک، منکر، معروف، معلل، مدرج، مقلوب، مزید در متصل الاسانید، مضطرب، مصحف، شاذ و محفوظ و... تقسیم شده است.[۱۱].
      در فصل چهارم، به اقسام دیگری از خبر که بین مقبول و مرود مشترک می‌باشد، پرداخته شده است. برخی از این تقسیمات عبارتند از: مرفوع، موقوف، مقطوع، مسند، متصل، زیادات الثقات و..[۱۲].
      باب دوم، به مباحث مربوط به جرح و تعدیل اختصاص داشته و در آن، ضمن سه مبحث، به: راوی و شروط قبول وی، نظری کلی درباره کتب جرح و تعدیل و مراتب جرح و تعدیل پرداخته شده است.[۱۳].
      در باب سوم، ابتدا کیفیت ضبط روایت و طرق تحمل آن توضیح داده شده و سپس، به بیان آداب محدث و کسی که حدیث را فرامی‌گیرد، پرداخته شده است.[۱۴].
      آخرین باب، در دو فصل، به مباحث مربوط به اسناد در روایات، اختصاص یافته است. در فصل اول، ابتدا اسناد عالی و نازل تعریف و بررسی شده و در ادامه به مسائلی همچون روایت اکابر از اصاغر، روایت پدران از فرزندان و روایت فرزندان از پدران، پرداخته شده است.[۱۵].
      در فصل دوم، به مباحث مربوط به راوی پرداخته شده است. شناخت صحابه، تابعین، متفق و مفترق، مؤتلف و مختلف، متشابه، مهمل، مبهمات و... از جمله مباحث مطرح‌شده در این فصل می‌باشد.

    وضعیت کتاب

    فهرست مطالب و فهرست منابع و مصادر مورد استفاده نویسنده، در انتهای کتاب آمده است.

    در پاورقی‌ها علاوه بر ذکر منابع، به توضیح برخی کلمات و عبارات متن، پرداخته شده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه نخست، ص4
    2. ر.ک: همان، ص6
    3. ر.ک: همان، ص5
    4. ر.ک: همان، ص5-6
    5. ر.ک: مقدمه دوم، ص8-13
    6. ر.ک: همان، ص14-16
    7. ر.ک: متن کتاب، ص18-20
    8. ر.ک: همان، ص21-31
    9. ر.ک: همان، ص32
    10. ر.ک: همان، ص66-85
    11. ر.ک: همان، ص87-124
    12. ر.ک: همان، ص125-140
    13. ر.ک: همان، ص143-151
    14. ر.ک: همان، ص154-177
    15. ر.ک: همان، ص179-194

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها