الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[مظلومیت حضرت زهرا علیهاالسلام]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]'''</big></div>
    [[پرونده:NURمظلومیت حضرت زهرا سJ1.jpg|بندانگشتی|مظلومیت حضرت زهرا علیهاالسلام|175px]]  
    [[پرونده:NUR00822.jpg|بندانگشتی|مرقد شیخ صدوق شهر ری تهران|175px]]  


    '''مظلومیت حضرت زهرا علیهاالسلام'''، اثر [[قربانی دامنابی، حسین|حسین قربانی دامنابی]]، کتابی است با موضوع نگاهی نو به مدارک اهل سنت درباره غصب فدک و هجوم به خانه وحی که به زبان فارسی و عربی نگاشته شده و در سال 1398ش به چاپ رسیده است.
    '''ابوجعفر محمد بن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى''' (۳۰۵ -۳۸۱ق)، معروف به شیخ صدوق و ابن بابویه، از بزرگ‌ترین فقهاء و محدّثین قرن چهارم هجری. کتاب [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه|من لایحضره الفقیه]] از کتب اربعه شیعه اثر اوست.


    انگیزه نویسنده از تألیف این کتاب، بی توجهی یا کم توجهی مدافعان حریم مکتب اهل بیت علیهم‌السلام به موضوع بررسی سندی روایات اهل سنت بوده و از این رو نویسنده تنها به روایات معتبر استناد کرده  و در هر مورد نیز معتبر بودن آن را بر مبنای علم رجال اهل سنت اثبات نموده است.
    پدر بزرگوارش، [[على بن حسین بن بابویه قمى]]، از برجسته‌ترین علما و فقهاى بزرگ زمان خود بود. در آن روزگار، با آنکه عالمان و محدثان بسیارى در قم مى‌زیستند، پرچم هدایت و مرجعیت فتوا بر دوش این عالم عابد و محدث زاهد و صاحب کرامات، یعنى على بن بابویه ([[پدر شیخ صدوق]]) بوده است.


    مؤلف در بخش اول این کتاب، به چندین آیه و روایت معتبر اهل سنت در شناساندن جایگاه آن حضرت اشاره کرده تا همگان دقت کنند که فدک از چه کسی غصب شد و به خانه چه کسی هجوم برده شد.
    شیخ صدوق از بزرگترین شخصیت‌هاى جهان اسلام و از برجسته‌ترین چهره‌هاى درخشان علم و فضیلت است.


    مؤلف در بخش دوم این کتاب، به ذکر اقوال علمای اهل سنت و عملکرد آنان در مقابل روایات مطاعن صحابه پرداخته تا نشان دهد که روایات فاطمیه جزء روایات ممنوعه در نزد اهل سنت بوده و لذا نباید انتظار داشت که چیز زیادی درباره جزئیات آن واقعه در کتب اهل سنت نقل شده باشد........<div class="mw-ui-button">[[مظلومیت حضرت زهرا علیهاالسلام|'''ادامه''']]</div>
    او که نزدیک به عصر ائمه علیهم‌السلام مى‌زیست، با جمع‌آورى روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام و تألیف کتاب‌هاى نفیس و با ارزش، خدمات ارزنده و کم‌نظیرى به اسلام و تشیع کرد.
     
    شیخ صدوق بیش از بیست سال از دوران پر برکت حیات پدر را درک کرد و در این مدت از محضر پدر و سایر علماى قم کسب علم و حکمت کرد.
     
    او در سن 22 یا 23 سالگى بود که پدر بزرگوارش دار فانى را وداع کرد. از آن پس وظیفۀ سنگین نشر احادیث آل محمد صلى الله علیهم اجمعین و هدایت امت به عهدۀ وى قرار گرفت و دوران جدیدى از زندگى او آغاز گردید.
     
    این عالم بزرگ و آخرین بازماندۀ خاندان صدوق، پس از عمرى طولانى و پر برکت در سال 381ق دیده از جهان فانى فرو بست و در شهر ری به خاک سپرده شد، که بعدها آرامستان ابن‌بابویه در اطراف آن ساخته شد. <div class="mw-ui-button">[[ابن بابویه، محمد بن علی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۵:۴۷

    مرقد شیخ صدوق شهر ری تهران

    ابوجعفر محمد بن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى (۳۰۵ -۳۸۱ق)، معروف به شیخ صدوق و ابن بابویه، از بزرگ‌ترین فقهاء و محدّثین قرن چهارم هجری. کتاب من لایحضره الفقیه از کتب اربعه شیعه اثر اوست.

    پدر بزرگوارش، على بن حسین بن بابویه قمى، از برجسته‌ترین علما و فقهاى بزرگ زمان خود بود. در آن روزگار، با آنکه عالمان و محدثان بسیارى در قم مى‌زیستند، پرچم هدایت و مرجعیت فتوا بر دوش این عالم عابد و محدث زاهد و صاحب کرامات، یعنى على بن بابویه (پدر شیخ صدوق) بوده است.

    شیخ صدوق از بزرگترین شخصیت‌هاى جهان اسلام و از برجسته‌ترین چهره‌هاى درخشان علم و فضیلت است.

    او که نزدیک به عصر ائمه علیهم‌السلام مى‌زیست، با جمع‌آورى روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام و تألیف کتاب‌هاى نفیس و با ارزش، خدمات ارزنده و کم‌نظیرى به اسلام و تشیع کرد.

    شیخ صدوق بیش از بیست سال از دوران پر برکت حیات پدر را درک کرد و در این مدت از محضر پدر و سایر علماى قم کسب علم و حکمت کرد.

    او در سن 22 یا 23 سالگى بود که پدر بزرگوارش دار فانى را وداع کرد. از آن پس وظیفۀ سنگین نشر احادیث آل محمد صلى الله علیهم اجمعین و هدایت امت به عهدۀ وى قرار گرفت و دوران جدیدى از زندگى او آغاز گردید.

    این عالم بزرگ و آخرین بازماندۀ خاندان صدوق، پس از عمرى طولانى و پر برکت در سال 381ق دیده از جهان فانى فرو بست و در شهر ری به خاک سپرده شد، که بعدها آرامستان ابن‌بابویه در اطراف آن ساخته شد.