نیر ممقانی، محمدتقی بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'گـ' به 'گ'
جز (جایگزینی متن - 'خـ' به 'خ')
جز (جایگزینی متن - 'گـ' به 'گ')
خط ۶۰: خط ۶۰:
وی مقدمات علوم را در شهر تبریز در خدمت پدر بزرگوارش و عده ای از اساتید دیگر فرا گرفته و سپس در سال 1270 قمری در سن بیست و دو سالگی جهت استفاده و استفاضه از محضر علمای اعلام و اساتید والامقام به عتبات عالیات به نجف اشرف عزیمت نمود و چنان که از آثار قلمی ایشان استفاده می شود مدت‌ها در عتبات عالیات مقیم بوده واز بحار علوم و ثمار فضائل بهره ای وافر به دست آورده و در تمام علوم عصر خویش به درجه ی اجتهاد نائل آمده و سپس به وطن خود شهر تبریز مراجعت فرموده است.  
وی مقدمات علوم را در شهر تبریز در خدمت پدر بزرگوارش و عده ای از اساتید دیگر فرا گرفته و سپس در سال 1270 قمری در سن بیست و دو سالگی جهت استفاده و استفاضه از محضر علمای اعلام و اساتید والامقام به عتبات عالیات به نجف اشرف عزیمت نمود و چنان که از آثار قلمی ایشان استفاده می شود مدت‌ها در عتبات عالیات مقیم بوده واز بحار علوم و ثمار فضائل بهره ای وافر به دست آورده و در تمام علوم عصر خویش به درجه ی اجتهاد نائل آمده و سپس به وطن خود شهر تبریز مراجعت فرموده است.  


آخوند میرزا محمّدتقی در بیست‌ودو سالگی برای‎ تکمیل‎ تحصیلات خود به نجف رفته و پس از کسب علم از محضر استادان و مشایخ آن سامان، به تبریز بازگشت. میرزا جعفر‎ سلطان‌القرائی زیر عنوان حجّت‌الاسلام محمّـــدتقی بن محمد بن الحسینی‎ الشّریف‎ التبریزی‎ الممقانی، گـوید: «او از شانزده سالگی مدت پنج سال نزد پدر خود به تحصیل فقه و حکمت اشـتغال ورزیده، پس از مرگ پدر (١٢٦٩ق) در بیست‌ودوسالگی برای تکمیل تحصیلات به عراق عرب که مرکز‎ علم‎ بود، سفر کرد و مدتی در محضر علمای آن دیار کسب فواید علمیه نمود و به تبریز مراجعت کرد. در آن ایام حجّـت‌الاسلام میرزا حسین برادر بزرگش زنده و مرجع شـیخیه بوده است‎. مع‎هذا پس از ورود به تبریز، امامت مسجد حجّت‌الاسلام به او محوّل شده و در آن مسجد اقامه جماعت می‌کرده است<ref>ر.ک: فرهمند، محمد، ص60؛ دهخدا، علی‌اکبر، ج5، ص7667</ref>‏.  
آخوند میرزا محمّدتقی در بیست‌ودو سالگی برای‎ تکمیل‎ تحصیلات خود به نجف رفته و پس از کسب علم از محضر استادان و مشایخ آن سامان، به تبریز بازگشت. میرزا جعفر‎ سلطان‌القرائی زیر عنوان حجّت‌الاسلام محمّـــدتقی بن محمد بن الحسینی‎ الشّریف‎ التبریزی‎ الممقانی، گوید: «او از شانزده سالگی مدت پنج سال نزد پدر خود به تحصیل فقه و حکمت اشـتغال ورزیده، پس از مرگ پدر (١٢٦٩ق) در بیست‌ودوسالگی برای تکمیل تحصیلات به عراق عرب که مرکز‎ علم‎ بود، سفر کرد و مدتی در محضر علمای آن دیار کسب فواید علمیه نمود و به تبریز مراجعت کرد. در آن ایام حجّـت‌الاسلام میرزا حسین برادر بزرگش زنده و مرجع شـیخیه بوده است‎. مع‎هذا پس از ورود به تبریز، امامت مسجد حجّت‌الاسلام به او محوّل شده و در آن مسجد اقامه جماعت می‌کرده است<ref>ر.ک: فرهمند، محمد، ص60؛ دهخدا، علی‌اکبر، ج5، ص7667</ref>‏.  


==مناعت طبع==
==مناعت طبع==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش