نجفی، ضیاءالدین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[آملی، هاشم| | | data-type="authorTeachers" |[[آملی، هاشم|میرزا هاشم آملى]] | ||
[[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى | [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى یزدى]] | ||
[[مرعشی، سید شهاب‌الدین| | [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدین مرعشى نجفى]] | ||
[[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراكى]] | [[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراكى]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ترجمه تفسير مجمع البيان]] | | data-type="authorWritings" |[[ترجمه تفسير مجمع البيان|ترجمه تفسیر مجمع البیان]] | ||
[[تقریرات الأصول (آملی، میرزا هاشم)]] | [[تقریرات الأصول (آملی، میرزا هاشم)]] | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''ضیاءالدین نجفى''' (متولد 1325ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم و امام جماعت مسجدنبی اکرم | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در سال 1325ش، در نجف اشرف، | در سال 1325ش، در نجف اشرف، دیده به جهان گشود. خاندان نجفى عموماً از فقهاى نامدار شیعه و از مفاخر رجال مرجعیت و روحانیت عصر خویش بوده و طبق مدارک موجود در سده‌هاى متوالى از پرورش‌یافتگان بزرگانى همچون مقدس اردبیلى، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]]، شیخ انصارى، میرزاى نائینى، [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|میرزاى شیرازى]]، [[آخوند خراسانى]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] و... بوده‌اند. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
ضیاءالدین نجفى، تحصیلات ابتدایى خود را از سال 1331ش، آغاز نمودند و همراه با تحصیلات كلاسیك، به فراگیرى قرآن، ادبیات فارسى كهن مانند كلیات حافظ، گلستان سعدى، رسم‌الخط و رساله احكام و اخلاق پرداخت. | |||
ایشان در حدود 14 سالگى؛ یعنى در سال 1337 رسماً فراگیرى دروس حوزوى را در تهران آغاز نمودند، دروس مقدماتى و علوم پایه؛ یعنى ادبیات عرب، صرف و نحو، معانى، بیان، بدیع، معانى، منطق و سپس دروس عمومى فقه و اصول شامل دوره‌ى فقه عمومى كتاب «شرح لمعه» دمشقیه و «أصول الفقه» ابتدایى را ابتدا در خدمت پدر و سپس در مدرسه حاج ابوالفتح و در ادامه در مدرسه مروى تهران كه به سرپرستى حاج [[آشتیانی، احمد|میرزا احمد آشتیانى]] و مدیریت فرزند برومند ایشان، حاج میرزا باقر آشتیانى بود نزد اساتید بزرگى همچون آیات عظام: شیخ [[عبدالرزاق قائنى]] و [[حسینی طهرانی، هاشم|سید هاشم حسینى تهرانى]] و دیگر اساتید برجسته به پایان رساند و مفتخر به عمامه‌گذارى و پوشیدن لباس مقدس روحانیت گردید. | |||
شیخ ضیاءالدین نجفى به‌همراه تحصیل، كار تدریس را آغاز نموده و گروهى از طلاب به‌خاطر نقدهاى علمى و شفافیت در تدریس متون علمى حوزوى، براى تلمذ به‌سوى ایشان شتافتند؛ به‌طورى‌كه نبوغ، دقت و عمق تفكر ایشان در مجامع علمى و روحانیت مطرح شد. در همین زمان بود كه ایشان كتاب‌هاى: تنقیح در اشارات شرح لمعه و كتاب شرح وقت و قبله شرح لمعه و كتاب توضیح المطول و رساله در بحث دلالت منطق را نوشتند. | |||
شیخ ضیاءالدین نجفى در اواخر حیات مرحوم [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] موفق به تشرف به حوزه علمیه قم شدند، ولى نه به قصد اقامت؛ تا اینكه در سال 1348ش، درحالى‌كه هنوز 22 بهار از عمرش نمى‌گذشت، وارد حوزه علمیه قم شد و تا سال 1360 از اساتید نامدار و استوانه‌هاى علمى حوزه علمیه قم بهره‌مند گردید. | |||
ایشان سطوح عالیه [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[شيخ انصارى|شیخ انصارى]] و جلدین «[[كفاية الأصول|كفایة الأصول]]» [[آخوند خراسانى]] را كمتر از سه سال به پایان رسانیدند. | |||
بعضى از | بعضى از اساتید سطوح عالیه ایشان عبارتند از حضرات آیات: [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]، [[تبریزی، جواد|میرزا جواد تبریزى]]، [[سيد محمدباقر سلطانى طباطبائى|سید محمدباقر سلطانى طباطبائى]]، [[اشتهاردى]]، [[مظاهرى اصفهانى]] و... | ||
اساتید دروس خارج ایشان عبارتند از حضرات آیات: [[گلپایگانی، محمدرضا|گلپایگانى]]، [[آملی، هاشم|میرزا هاشم آملى]]، حاج [[حائری، مرتضی|مرتضى حائرى یزدى]]. علاوه بر آن، ایشان از محضر حضرات آیات سید [[مرعشی، سید شهاب‌الدین|شهاب‌الدین مرعشى نجفى]] و شیخ [[اراکی، محمدعلی|محمدعلى اراكى]] و بعضى دیگر نیز به‌صورت بحث‌هاى كوتاه‌مدت، بهره‌مند شده‌اند. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
ایشان در موضوعات مختلف، كتاب‌هاى متعددى تألیف نموده‌اند كه بعضى از آنها به چاپ رسیده است و بعضى آماده چاپ و برخى در حال تنظیم مى‌باشد. آثار علمى ایشان، برخى به زبان عربى و برخى به زبان فارسى در زمینه تقریرات فقه، تقریرات اصول، علم كلام و فلسفه، تفسیر (ترجمه تفسیر مجمع البیان) و علوم قرآن، هیئت و كیهان‌شناسى، علوم حدیث، جمع‌آورى مفردات اخبار، اخلاق و تزكیه، سیره اهل‌بیت(ع)، تاریخ اسلام و... مى‌باشد. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
برگرفته از | برگرفته از پایگاه اینترنتى مدیریت حوزه‌هاى علمیه تهران در تاریخ 13 مردادماه 1392 | ||
نسخهٔ ۹ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۲۵
| نام | نجفی، ضیاءالدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | 1325ش |
| محل تولد | نجف اشرف |
| رحلت | |
| اساتید | میرزا هاشم آملى |
| برخی آثار | ترجمه تفسیر مجمع البیان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04806AUTHORCODE |
ضیاءالدین نجفى (متولد 1325ش)، نویسنده، مترجم، مقرر، متولی حوزه علمیه نبی اکرم و امام جماعت مسجدنبی اکرم
ولادت
در سال 1325ش، در نجف اشرف، دیده به جهان گشود. خاندان نجفى عموماً از فقهاى نامدار شیعه و از مفاخر رجال مرجعیت و روحانیت عصر خویش بوده و طبق مدارک موجود در سده‌هاى متوالى از پرورش‌یافتگان بزرگانى همچون مقدس اردبیلى، شیخ بهایى، شیخ انصارى، میرزاى نائینى، میرزاى شیرازى، آخوند خراسانى، سید ابوالحسن اصفهانى و... بوده‌اند.
تحصیلات
ضیاءالدین نجفى، تحصیلات ابتدایى خود را از سال 1331ش، آغاز نمودند و همراه با تحصیلات كلاسیك، به فراگیرى قرآن، ادبیات فارسى كهن مانند كلیات حافظ، گلستان سعدى، رسم‌الخط و رساله احكام و اخلاق پرداخت.
ایشان در حدود 14 سالگى؛ یعنى در سال 1337 رسماً فراگیرى دروس حوزوى را در تهران آغاز نمودند، دروس مقدماتى و علوم پایه؛ یعنى ادبیات عرب، صرف و نحو، معانى، بیان، بدیع، معانى، منطق و سپس دروس عمومى فقه و اصول شامل دوره‌ى فقه عمومى كتاب «شرح لمعه» دمشقیه و «أصول الفقه» ابتدایى را ابتدا در خدمت پدر و سپس در مدرسه حاج ابوالفتح و در ادامه در مدرسه مروى تهران كه به سرپرستى حاج میرزا احمد آشتیانى و مدیریت فرزند برومند ایشان، حاج میرزا باقر آشتیانى بود نزد اساتید بزرگى همچون آیات عظام: شیخ عبدالرزاق قائنى و سید هاشم حسینى تهرانى و دیگر اساتید برجسته به پایان رساند و مفتخر به عمامه‌گذارى و پوشیدن لباس مقدس روحانیت گردید.
شیخ ضیاءالدین نجفى به‌همراه تحصیل، كار تدریس را آغاز نموده و گروهى از طلاب به‌خاطر نقدهاى علمى و شفافیت در تدریس متون علمى حوزوى، براى تلمذ به‌سوى ایشان شتافتند؛ به‌طورى‌كه نبوغ، دقت و عمق تفكر ایشان در مجامع علمى و روحانیت مطرح شد. در همین زمان بود كه ایشان كتاب‌هاى: تنقیح در اشارات شرح لمعه و كتاب شرح وقت و قبله شرح لمعه و كتاب توضیح المطول و رساله در بحث دلالت منطق را نوشتند.
شیخ ضیاءالدین نجفى در اواخر حیات مرحوم آیت‌الله بروجردى موفق به تشرف به حوزه علمیه قم شدند، ولى نه به قصد اقامت؛ تا اینكه در سال 1348ش، درحالى‌كه هنوز 22 بهار از عمرش نمى‌گذشت، وارد حوزه علمیه قم شد و تا سال 1360 از اساتید نامدار و استوانه‌هاى علمى حوزه علمیه قم بهره‌مند گردید.
ایشان سطوح عالیه رسائل و مكاسب شیخ انصارى و جلدین «كفایة الأصول» آخوند خراسانى را كمتر از سه سال به پایان رسانیدند.
بعضى از اساتید سطوح عالیه ایشان عبارتند از حضرات آیات: فاضل لنكرانى، میرزا جواد تبریزى، سید محمدباقر سلطانى طباطبائى، اشتهاردى، مظاهرى اصفهانى و...
اساتید دروس خارج ایشان عبارتند از حضرات آیات: گلپایگانى، میرزا هاشم آملى، حاج مرتضى حائرى یزدى. علاوه بر آن، ایشان از محضر حضرات آیات سید شهاب‌الدین مرعشى نجفى و شیخ محمدعلى اراكى و بعضى دیگر نیز به‌صورت بحث‌هاى كوتاه‌مدت، بهره‌مند شده‌اند.
آثار
ایشان در موضوعات مختلف، كتاب‌هاى متعددى تألیف نموده‌اند كه بعضى از آنها به چاپ رسیده است و بعضى آماده چاپ و برخى در حال تنظیم مى‌باشد. آثار علمى ایشان، برخى به زبان عربى و برخى به زبان فارسى در زمینه تقریرات فقه، تقریرات اصول، علم كلام و فلسفه، تفسیر (ترجمه تفسیر مجمع البیان) و علوم قرآن، هیئت و كیهان‌شناسى، علوم حدیث، جمع‌آورى مفردات اخبار، اخلاق و تزكیه، سیره اهل‌بیت(ع)، تاریخ اسلام و... مى‌باشد.
منابع مقاله
برگرفته از پایگاه اینترنتى مدیریت حوزه‌هاى علمیه تهران در تاریخ 13 مردادماه 1392