میرمحمدی زرندی، سید ابوالفضل: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" | | | data-type="authorWritings" |[[بحوث في تاریخ القرآن و علومه]] | ||
[[تاریخ و علوم قرآن]] | |||
[[ثلاث دراسات في الفقه و المشتبه]] | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف |
نسخهٔ ۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۳۱
نام | میر محمدی زرندی، ابوالفضل |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | |
متولد | 1302 ش |
محل تولد | بخش زاویه زرند از توابع شهرستان ساوه |
رحلت | 3 آذر ماه 1398ش |
اساتید | سید شهابالدین مرعشى نجفى |
برخی آثار | بحوث في تاریخ القرآن و علومه |
کد مؤلف | AUTHORCODE01179AUTHORCODE |
سید ابوالفضل میرمحمدى زرندى، مفسر، مؤلف، نماینده مردم تهران در مجلس خبرگان رهبری، عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، داماد آیتالله سید احمد زنجانی
ولادت
در سال 1302ش، در بخش زاویه زرند از توابع شهرستان ساوه، در خانوادهاى مذهبى دیده به جهان گشود.
تحصیلات
تحصیلات ابتدایى را در زادگاهش به پایان رسانید. در سال 1320، در ایامى که کیان حوزههاى علمیه در خطر بود و کمتر کسى رغبت به تحصیل علوم حوزوى داشت، روحیه و علاقه وافرش به تحصیل علوم دینى، او را به حوزه مقدس علمیه قم رهنمون ساخت.
وى پس از فراگیرى علوم اولیه صرف، نحو، معانى و بیان و منطق، در سال 1325 جهت زیارت عتبات عالیات و ادامه تحصیل، عازم عراق شده و توسط دایى مرحوم والدش، آیتالله آقاى حاج میرزا یحیى زرندى(ره) که از مجتهدین مقیم آن دیار بود، در شهر کربلا حجرهاى اختیار کرد، ولى با اصرار پدر به بازگشت، بهواسطه وابستگى عاطفى که به ایشان داشت، بهناچار امر ادامه تحصیل را در قم پیگیرى نمود.
از همان ابتداى تحصیل، به حداقل امکانات معیشتى فراهمشده توسط پدرش که به امر کشاورزى و کسب اشتغال داشت، بسنده کرده و از دریافت شهریه و وجوه شرعى امتناع نمود و تا به حال نیز بدین امر مقید بوده است.
ایشان داماد فقیه وارسته، آیتالله مرحوم آقاى حاج سید احمد زنجانى مىباشند که همواره این وصلت را از جمله توفیقات خود مىدانند.
پس از گذراندن دروس مقدماتى، «رسائل» را از محضر مرحوم آیتالله حاج شیخ موسى زنجانى(ره)، «مکاسب» را از محضر مرحوم آیتالله سید حسین قاضى، «کفایه» را از محضر حضرات آیات سید شهابالدین مرعشى نجفى و علامه سید محمدحسین طباطبایى و «شرح تجرید» را از محضر مرحوم آیتالله حاج میرزا اسحاق آستارایى تلمذ نمود.
حدود سال 1328، از درس خارج فقه و اصول حضرات آیات عظام حجت کوهکمرهاى و آیتالله بروجردى حدود دو سال بهره برد، سپس آیتالله آقاى حاج سید محمد محقق داماد را بهعنوان استاد درس خارج بهنحو مستمر اختیار نموده و طى 15 سال یک دوره کامل اصول و چندین کتاب فقهى را از محضرشان استفاده نمود.
فعالیتها
سابقه تدریس
ایشان در مقاطع مختلف تحصیل حوزوى، تدریس مقطع پایینتر را به عهده گرفته و بیش از 20 سال به تدریس دروس سطح عالیه حوزه از قبیل «رسائل»، «مکاسب» و «کفایتین» پرداخته است.
بیش از 10 سال نیز در دانشگاه، اقدام به تدریس فقه و علوم قرآنى در مقطع دکترى و کارشناسى ارشد نموده و پیوسته نیز استاد راهنماى رسالههاى مختلف دوره دکترى در دانشگاه و حوزه بوده است.
شایان ذکر است که رتبه دانشگاهى ایشان، در بدو ورود به فعالیتهای دانشگاهى، دانشیار اعلام شده و سپس به جهت تألیف، تدریس، مدیریت و سایر خدمات دانشگاهى رتبه استادى که بالاترین رتبه علمى دانشگاهى است، به وى اعطا شده است.
جلسات تفسیر قرآن و بحث فقهی
مباحثه تفسیر قرآن را از حدود سال ۱۳۲۶ش در روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته با دوستان صمیمی و همدورهای خود همچون حضرات آیات مرحوم آقای حاج سید مهدی روحانی، مرحوم آقای حاج شیخ علی احمدی میانجی، حاج شیخ احمد آذری قمی، حاج سید عبدالکریم موسوی اردبیلی، حاج سید اسماعیل موسوی زنجانی، مرحوم حاج شیخ محمد حقی، حاج شیخ احمد پایانی، مرحوم حاج میرزا محمد امین رضوی و… آغاز نمود که به مرور مورد توجه واقع شده و بر اعضای آن افزوده گردید.
ایشان از همان ایام حضور در درس خارج فقه و اصول در جلسه بحث فقهی که حضرات آیات آقای حاج سید موسی شبیری زنجانی، مرحوم آقای حاج سید مهدی روحانی، مرحوم آقای حاج شیخ علی احمدی میانجی، مرحوم حاج شیخ احمد آذری قمی، آقای حاج سید جلالالدین طاهری اصفهانی، آقای حاج شیخ عبدالرحیم جودی داشتند، حضور پیدا میکرد.
مشاغل
- رئیس دادگاه انقلاب قم؛
- عضو هیئت عفو حضرت امام(ره)؛
- همکارى مؤثر با آیتالله دکتر بهشتى در هیئت تهیه و تدوین لوایح قضایى؛
- رئیس شعبه دوم دیوان عالى کشور؛
- عضو شوراى عالى قضایى؛
- عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم و عضو مجلس خبرگان رهبرى؛
- (ایشان در حال حاضر، بهعنوان عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، مسئول کمیسیون جامعه و روحانیت آن بوده و بهعنوان نماینده مردم استان مرکزى در مجلس خبرگان رهبرى، عضو کمیسیونهاى مختلف از قبیل اصل 107 و 109 مىباشد).
- مسئول گزینش علمى قضات؛
- رئیس هیئت تجدید نظر بررسى تخلفات هیئت علمى دانشگاه تهران؛
- رئیس دانشکده الهیات و معارف اسلامى دانشگاه تهران.
وفات
سرانجام در سوم آذر ماه 1398ش درگذشت.
آثار
- بحوث فى تاریخ القرآن و علومه؛
- تاریخ و علوم قرآن؛
- ثلاث الدراسات فى الفقه و المشتبه؛
- هل یجوز التعزیر بالحبس او بالمال؛
- زندان و زندانى در اسلام؛
- تفسیر قرآن؛
- مقالات.