موسوی فندرسکی، سید ابوطالب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ موسوی فندرسکی، ابوطالب را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به موسوی فندرسکی، سید ابوطالب منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00573.jpg|بندانگشتی|موسوی فندرسکی، سید ابوطالب بن میرزابیک]] | [[پرونده:NUR00573.jpg|بندانگشتی|موسوی فندرسکی، سید ابوطالب بن میرزابیک]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |موسوی فندرسکی، سید ابوطالب بن میرزابیک | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1107 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00573AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''میرزا ابوطالب فندرسکى''' فقیه، ادیب، شاعر، نویسنده، محدث، ریاضی‌دان، حماسه‌سرا، منجم و شارح ایرانى، پرکارترین و مشهورترین فرد از بازماندگان [[میرفندرسکی، ابوالقاسم|میرابوالقاسم فندرسکى]] در قرن یازدهم و دوازدهم هجرى در اصفهان مى زیست. او نواده دخترى [[میرفندرسکی، ابوالقاسم|میرفندرسکى]]، فیلسوف مشهور(م1050ق) شناخته شده است. | ||
از | از تاریخ تولد و درگذشت وى اطلاعى نداریم؛ تنها میدانیم که وى در دهه پایانى قرن یازدهم، دوره میانسالى را طى مى‌کرده و شاگرد [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسین خوانسارى]] (م 1098ق) و [[علامه مجلسى]] (م 1110ق) بوده و از علامه اجازه علمى دریافت نموده است. محتمل است که او دست کم تا اواخر دهه دوم یا اوایل دهه سوم قرن دوازدهم، زنده بوده باشد. | ||
جد مادرى او | جد مادرى او میرفندرسکى معروف است که بارها شرح حال وى در آثار مستقل و مقالات نوشته شده است. پدر وى نیز که از سادات فندرسک بوده، جلال‌الدین میرزابیک است که درباره او چیزى نمى‌دانیم؛ اما على‌القاعده باید در زمره علما یا به قول ابوطالب، از بزرگان اهل هنر بوده باشد. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
از آثار وى جز | از آثار وى جز اندکى بر جاى نمانده و عامل اصلى آن اوضاع نابسامان صفویه در سال‌هاى پایانى دوره صفوى و همین طور حمله افغان‌ها به ایران (1134-1142ق) است. [[افندی، عبدالله بن عیسی‌بیگ|میرزا عبدالله افندى]] که معاصر وى بوده، از برخى آثار وى یاد مى‌کند که از آن جمله است: المنتهى در نحو، حاشیه تفسیر بیضاوى، شرح خلاصة الحساب [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] به نام توضیح المطالب، حاشیه اصول کافى، حاشیه شرح [[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|لمعه]]، حاشیه بر حاشیه خفرى در الهیات، حاشیه معالم الاصول و... | ||
وى احتمالا در سال | وى احتمالا در سال 1106یا 1107ق. درگذشته است. | ||
نسخهٔ ۱۶ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۰۱
| نام | موسوی فندرسکی، سید ابوطالب بن میرزابیک |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1107 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00573AUTHORCODE |
میرزا ابوطالب فندرسکى فقیه، ادیب، شاعر، نویسنده، محدث، ریاضی‌دان، حماسه‌سرا، منجم و شارح ایرانى، پرکارترین و مشهورترین فرد از بازماندگان میرابوالقاسم فندرسکى در قرن یازدهم و دوازدهم هجرى در اصفهان مى زیست. او نواده دخترى میرفندرسکى، فیلسوف مشهور(م1050ق) شناخته شده است.
از تاریخ تولد و درگذشت وى اطلاعى نداریم؛ تنها میدانیم که وى در دهه پایانى قرن یازدهم، دوره میانسالى را طى مى‌کرده و شاگرد آقا حسین خوانسارى (م 1098ق) و علامه مجلسى (م 1110ق) بوده و از علامه اجازه علمى دریافت نموده است. محتمل است که او دست کم تا اواخر دهه دوم یا اوایل دهه سوم قرن دوازدهم، زنده بوده باشد.
جد مادرى او میرفندرسکى معروف است که بارها شرح حال وى در آثار مستقل و مقالات نوشته شده است. پدر وى نیز که از سادات فندرسک بوده، جلال‌الدین میرزابیک است که درباره او چیزى نمى‌دانیم؛ اما على‌القاعده باید در زمره علما یا به قول ابوطالب، از بزرگان اهل هنر بوده باشد.
آثار
از آثار وى جز اندکى بر جاى نمانده و عامل اصلى آن اوضاع نابسامان صفویه در سال‌هاى پایانى دوره صفوى و همین طور حمله افغان‌ها به ایران (1134-1142ق) است. میرزا عبدالله افندى که معاصر وى بوده، از برخى آثار وى یاد مى‌کند که از آن جمله است: المنتهى در نحو، حاشیه تفسیر بیضاوى، شرح خلاصة الحساب شیخ بهایى به نام توضیح المطالب، حاشیه اصول کافى، حاشیه شرح لمعه، حاشیه بر حاشیه خفرى در الهیات، حاشیه معالم الاصول و...
وى احتمالا در سال 1106یا 1107ق. درگذشته است.