الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۵ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۳۸

حسن حسن‌زاده آملی

حسن‌زاده آملی، حسن

حسن حسن‌زاده آملی ( 1307-1400ش)، از علماى مشهور در فلسفه، عرفان، هيئت، رياضيات، شعر و ادب و داراى تأليفات فراوانی در علوم مختلف. مقدمات علوم حوزوى و فراگيرى علومى كه بين طلاب متداول است را در مسجد جامع آمل آموخت، در اين دوران كه شش سال طول كشيد از محضر علمايى چون: آیت‌الله ميرزا ابوالقاسم فرسيو، آیت‌الله غروى، آقا شيخ احمد اعتمادى، شيخ ابوالقاسم رجايى لتيكوهى، شيخ عزيزاللّه طبرسى و مرحوم عبداللّه اشراقى بهره گرفت.

سپس در سن 22 سالگى و در شهريور 1329 به تهران رفت و از محضر آيات: ميرزا ابوالحسن شعرانى، حاج ميرزا مهدى الهى قمشه‌اى، حاج شيخ محمدتقى آملى، ميرزا ابوالحسن رفيعى قزوينى، شيخ محمدحسین فاضل تونى، آقا ميرزا احمد آشتيانى و سيد احمد لواسانى استفاده كرد.

در سال 1342 به قم عزيمت نمود و از علامه سيد محمدحسین طباطبائى و برادرش سيد حسن طباطبائى و آقا سيد مهدى قاضى طباطبائى بهره‌ها برد.

آیت‌الله حسن‌زاده آملی سرانجام در روز 3 مهر ماه سال 1400ش برابر با 18 صفر سال 1443ق درگذشت.

ادامه

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="boxTitle"><big>'''[[کنتوری، سید میر حامدحسین|سید میر حامد حسین هندى نیشابورى]]'''</big></div>
+<div class="boxTitle"><big>'''[[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن حسن‌زاده آملی]]'''</big></div>
-[[پرونده:NUR01623.jpg|بندانگشتی|کنتوری، سید میر حامدحسین|175px]]
+[[پرونده:NUR00783.jpg|بندانگشتی|حسن‌زاده آملی، حسن|175px]]
-'''سید میر حامد حسین هندى نیشابورى''' (۱۲۴۶-۱۳۰۶ق)، عالم، متکلم، دین‌شناس و از مدافعان اتحاد مسلمین، و مبارزه با تحریف و تفرقه و اختلافات مذهبی، مشهورترین اثر او کتاب [[عبقات الأنوار في إمامة الأئمة الأطهار]] در اثبات امامت و دفاع از [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام]] است.
+'''حسن حسن‌زاده آملی''' ( 1307-1400ش)، از علماى مشهور در فلسفه، عرفان، هيئت، رياضيات، شعر و ادب و داراى تأليفات فراوانی در علوم مختلف.
+مقدمات علوم حوزوى و فراگيرى علومى كه بين طلاب متداول است را در مسجد جامع آمل آموخت، در اين دوران كه شش سال طول كشيد از محضر علمايى چون: آیت‌الله ميرزا ابوالقاسم فرسيو، [[آیت‌الله غروى]]، آقا شيخ [[احمد اعتمادى]]، شيخ ابوالقاسم رجايى لتيكوهى، شيخ [[عزيزاللّه طبرسى]] و مرحوم [[عبداللّه اشراقى]] بهره گرفت.
-میرحامد حسین از سادات موسوی است. و نسبش با 27 واسطه به امام موسی بن جعفر علیه‌السلام می‌رسد. اجدادش اهل نیشابور بوده‌اند که بعدها بنا به دلایلی به هند سفر می‌کنند و در همانجا اقامت می‌گزینند.
+سپس در سن 22 سالگى و در شهريور 1329 به تهران رفت و از محضر آيات: ميرزا [[شعرانی، ابوالحسن|ابوالحسن شعرانى]]، حاج ميرزا [[مهدی الهی قمشه‌ای|مهدى الهى قمشه‌اى]]، حاج شيخ [[آملی، محمدتقی|محمدتقى آملى]]، ميرزا ابوالحسن رفيعى قزوينى، [[شيخ محمدحسین فاضل تونى]]، آقا [[آشتیانی، احمد|ميرزا احمد آشتيانى]] و سيد احمد لواسانى استفاده كرد.
-میر حامد حسین عالمى پر تتبع و پر اطلاع و محیط بر آثار و اخبار و میراث علمى اسلامى بود تا حدّى که هیچ یک از معاصران و متأخران و حتى بسیارى از علماء پیشین به پایۀ او نرسیدند. همۀ عمر خویش را به بحث و پژوهش در اسرار اعتقادات دینى و حراست اسلام و مرزبانى حوزۀ دین راستین گذرانید و همه چیز خود را در راه استوارى حقایق مسلم دینى از دست داد.
+در سال 1342 به قم عزيمت نمود و از [[علامه طباطبایی|علامه سيد محمدحسین طباطبائى]] و برادرش سيد حسن طباطبائى و آقا سيد مهدى قاضى طباطبائى بهره‌ها برد.
-سرانجام ایشان در هجدهم ماه صفر سال 1306ق دعوت حق را لبیک گفت و در حسینیۀ جناب غفران مآب مدفون شد. خبر وفات ایشان در عراق برپایى مجالس متعدّد فاتحه‌خوانى را در پى داشت. تمامى علماء شریک عزا گشته و بزرگان زیادى در رثاء او به سرودن قصیده و مرثیه پرداختند.
+آیت‌الله حسن‌زاده آملی سرانجام در روز 3 مهر ماه سال 1400ش برابر با 18 صفر سال 1443ق درگذشت.
-<div class="mw-ui-button">[[کنتوری، سید میر حامدحسین|'''ادامه''']]</div>
+<div class="mw-ui-button">[[حسن‌زاده آملی، حسن|'''ادامه''']]</div>