ایروانی، یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - '</div> {{' به '</div> {{')
    جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۴۱: خط ۴۱:


    {{کاربردهای دیگر|ایروانی (ابهام زدایی)}}
    {{کاربردهای دیگر|ایروانی (ابهام زدایی)}}


    '''میرزا یوسف ایروانی''' (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «[[الإشارة إلی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی (اجتهاد و تقلید)|الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی]]» از جمله آثار ایشان است.
    '''میرزا یوسف ایروانی''' (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «[[الإشارة إلی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی (اجتهاد و تقلید)|الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی]]» از جمله آثار ایشان است.

    نسخهٔ ‏۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۵۷

    میرزا یوسف ایروانی
    نام میرزا یوسف ایروانی
    نام‎های دیگر ميرزا يوسف ايرواني
    نام پدر میرزا علی آقا (صاحب حاشیه مکاسب) بن عبدالحسین ابن علی‌اصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی
    متولد سال ۱۳۲۹ق
    محل تولد نجف
    رحلت 1369ش / 1411ق
    اساتید سید ابوالحسن اصفهانی

    آیت‌الله خویی

    برخی آثار مستند الفتوی في شرح عروة الوثقی

    الاشاراة الی مستند الفتوی في کتاب العروة الوثقی

    کتاب الزکاة

    کد مؤلف AUTHORCODE21453AUTHORCODE



    میرزا یوسف ایروانی (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان سید ابوالحسن اصفهانی و آیت‌الله خویی است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی» از جمله آثار ایشان است.

    زندگی‌نامه

    آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی، فرزند میرزا علی آقا (صاحب حاشیه مکاسب) بن عبدالحسین ابن علی‌اصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: ضیاءالدین عراقی، شیخ محمدحسین غروی اصفهانی، سید ابوالحسن اصفهانی، آیت‌الله خویی و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت سید ابوالحسن اصفهانی در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانی‌آباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت[۱].


    ایشان در سال ۱۴۱۱ق، دعوت حق را لبیک گفته و در صحن مطهر حضرت علی ابن موسی‌الرضا(ع) به خاک سپرده شدند[۲].

    آثار ایشان عبارتند از:

    1. «مستند الفتوی في شرح عروة الوثقی»؛
    2. «تقریرات و دراسات اساتید نجف اشرف مرحوم والدش و اساتید دیگر»[۳].
    3. «الاشاراة الی مستند الفتوی في کتاب العروة الوثقی»؛
    4. «کتاب المجهولات»؛
    5. «طرائف الأخبار و منتخب الأشعار و مقتطف الآثار»؛
    6. «رسائل الشيخ يوسف الإيرواني»؛
    7. «کتاب الزکاة»؛
    8. «اسناد و مدارک خاندان ایروانی»؛
    9. «رسالة في الأصول»؛
    10. «ادعیه به خط آیت‌الله ایروانی»؛
    11. «دست‌نوشته‌های فقهی متفرقه»؛
    12. «دست‌نوشته‌های متفرقه»؛
    13. «متفرقات نوشته‌های کشکول‌گونه»؛
    14. «مطالب متفرقه»؛
    15. «تقویم خاطرات از آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی».

    پانویس

    1. رازی، محمد شریف، ج4، ص383- 384
    2. همان
    3. ر.ک: رازی، محمد شریف، ج4، ص384

    منابع مقاله

    1. رازی، محمد شریف، «گنجینه دانشمندان»، تهران، چاپ اسلامیه، 1352.

    وابسته‌ها