۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ نصوص الحکم بر فصوص الحکم را به نصوص الحكم بر فصوص الحكم منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'فارابى' به 'فارابى') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
كتاب«نصوص الحكم بر فصوص الحكم»، ترجمه و شرحى است بر فصوص الحكم معلم ثانى، حكيم، ابو نصر | كتاب«نصوص الحكم بر فصوص الحكم»، ترجمه و شرحى است بر فصوص الحكم معلم ثانى، حكيم، ابو نصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، به قلم استاد، حسنزاده آملى، به زبان فارسى. | ||
حضرت استاد، اين شرح را، از زمانى كه در محضر استاد خود، مرحوم ميرزا مهدى الهى قمشهاى، قدس سره بود، آغاز نمود تا اينكه بعد از مدت بيست سال و اندى، با تلاش و كوشش فراوان معظمله، خاتمه يافت و به صورت فعلى، به عالم فضل و دانش ارائه گرديد. | حضرت استاد، اين شرح را، از زمانى كه در محضر استاد خود، مرحوم ميرزا مهدى الهى قمشهاى، قدس سره بود، آغاز نمود تا اينكه بعد از مدت بيست سال و اندى، با تلاش و كوشش فراوان معظمله، خاتمه يافت و به صورت فعلى، به عالم فضل و دانش ارائه گرديد. | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
نگاهى گذرا به كتاب نصوص الحكم استاد حسنزاده: استاد، در ديباچه كتاب، مىگويد: «چنانكه در آغاز برخى از نوشتههايم گفتهام، ساليانى، شيوه نگارنده اين بود كه هر گاه به حوزه علميه تهران و قم، تعطيلى روى مىآورد، به شهر خويش، آمل، روى آورده، چند حلقه درس و بحث در آنجا داير مىكرد؛ بر اين عقيدت كه محقق را تأليفى گرانقدرتر از تصنيف كتاب انفسى نيست كه نفوس مستعده را احيا كند و از قوه به فعليت رساند و پس از آن، تأليف تدوينى، تا انعامش، عام باشد و احسانش، تام. اين كتاب نيز، حاصلى از آن درس و بحث است كه در شب دوشنبه، چهاردهم جمادى الاولى هزار و سىصد و نود و دو هجرى قمرى، مطابق پنجم تير ماه هزار و سىصد و پنجاه و يك هجرى شمسى، شروع و در شب پنجشنبه، پنجم شوال المكرم هزار و سىصد و نود و شش هجرى قمرى، مطابق هشتم مهر ماه هزار و سىصد و پنجاه و پنج هجرى شمسى، خاتمه يافت و اينك، قلم تقدير رقم زد كه فايده اين مأدبه، اعم و عايده اين مائده، اتم باشد». | نگاهى گذرا به كتاب نصوص الحكم استاد حسنزاده: استاد، در ديباچه كتاب، مىگويد: «چنانكه در آغاز برخى از نوشتههايم گفتهام، ساليانى، شيوه نگارنده اين بود كه هر گاه به حوزه علميه تهران و قم، تعطيلى روى مىآورد، به شهر خويش، آمل، روى آورده، چند حلقه درس و بحث در آنجا داير مىكرد؛ بر اين عقيدت كه محقق را تأليفى گرانقدرتر از تصنيف كتاب انفسى نيست كه نفوس مستعده را احيا كند و از قوه به فعليت رساند و پس از آن، تأليف تدوينى، تا انعامش، عام باشد و احسانش، تام. اين كتاب نيز، حاصلى از آن درس و بحث است كه در شب دوشنبه، چهاردهم جمادى الاولى هزار و سىصد و نود و دو هجرى قمرى، مطابق پنجم تير ماه هزار و سىصد و پنجاه و يك هجرى شمسى، شروع و در شب پنجشنبه، پنجم شوال المكرم هزار و سىصد و نود و شش هجرى قمرى، مطابق هشتم مهر ماه هزار و سىصد و پنجاه و پنج هجرى شمسى، خاتمه يافت و اينك، قلم تقدير رقم زد كه فايده اين مأدبه، اعم و عايده اين مائده، اتم باشد». | ||
حضرت استاد، در مقدمه كتاب، بعد از بحثى تحقيقى در صحت انتساب فصوص الحكم به | حضرت استاد، در مقدمه كتاب، بعد از بحثى تحقيقى در صحت انتساب فصوص الحكم به [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، خاطرنشان مىسازد كه اولين شارح فصوص [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، خود [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] است؛ بدين صورت كه از فص 63 تا فص 74 كه آخرين فص كتاب است، همان شرح يا تعليقهاى است كه [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]]، بر بعضى از فصوص مشكل كتاب نگاشته، ولى ديگران آنها را به اصل، الحاق و همه را يكجا به نام فصوص، قلمداد كردهاند. | ||
لازم به ذكر است كه شيوه استاد، در اين شرح، بدين صورت است كه ابتدا، هر فص را به گونه تصحيح شده، عنوان مىكند و پس از آن، به ترجمه تحت اللفظى آن مىپردازد و سپس به دنبال آن، توضيحاتى را به عنوان بيان آن فص، مىآورد و همانگونه كه خود ايشان، قيد كردهاند، در حقيقت، رساله فصوص، بهانه است و به ازاى نصوصى كه در آن درج شده، به مثابت پيمانه است. | لازم به ذكر است كه شيوه استاد، در اين شرح، بدين صورت است كه ابتدا، هر فص را به گونه تصحيح شده، عنوان مىكند و پس از آن، به ترجمه تحت اللفظى آن مىپردازد و سپس به دنبال آن، توضيحاتى را به عنوان بيان آن فص، مىآورد و همانگونه كه خود ايشان، قيد كردهاند، در حقيقت، رساله فصوص، بهانه است و به ازاى نصوصى كه در آن درج شده، به مثابت پيمانه است. |
ویرایش