رساله‌ای در اصول: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '==وابسته‌ها== [[' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} [[') |
||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عنوان =رساله‌ای در اصول | | عنوان =رساله‌ای در اصول | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ایروانی، علی]] ( | [[ایروانی، علی]] (نویسنده) | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE55949AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE55949AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =55949 | |||
| کتابخوان همراه نور =55949 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۹: | ||
}} | }} | ||
'''رساله‌ای در اصول''' تألیف [[ایروانی، علی|علی ایروانی]] (متوفی 1354ق) رساله | '''رساله‌ای در اصول''' تألیف [[ایروانی، علی|علی ایروانی]] (متوفی 1354ق) رساله دست‌نویس عربی در علم اصول فقه و در موضوع معنای وضع الفاظ است. | ||
این رساله با ذکر روایتی از [[امام رضا(ع)]] به نقل از امالی [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[الكافي (ط. دارالحديث)|اصولی کافی]] [[کلینی، محمد بن یعقوب|شیخ کلینی]] آغاز شده است: «اَللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كُرْبَةٍ وَ أَنْتَ رَجَائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ وَ أَنْتَ لِي فِي كُلِّ أَمْر نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي كُلَّهَا وَ اِكْشِفْ هَمِّي وَ فَرِّجْ غَمِّي...»<ref>ر.ک: متن رساله، ص1</ref>. | این رساله با ذکر روایتی از [[امام رضا(ع)]] به نقل از امالی [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[الكافي (ط. دارالحديث)|اصولی کافی]] [[کلینی، محمد بن یعقوب|شیخ کلینی]] آغاز شده است: «اَللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كُرْبَةٍ وَ أَنْتَ رَجَائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ وَ أَنْتَ لِي فِي كُلِّ أَمْر نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي كُلَّهَا وَ اِكْشِفْ هَمِّي وَ فَرِّجْ غَمِّي...»<ref>ر.ک: متن رساله، ص1</ref>. | ||
این بخش رساله در تاریخ 26 رجب 1338 در کربلای معلی نوشته شده است. در این رساله مسئله وضع الفاظ و معنای آن در علم اصول مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده در ابتدای رساله | این بخش رساله در تاریخ 26 رجب 1338 در کربلای معلی نوشته شده است. در این رساله مسئله وضع الفاظ و معنای آن در علم اصول مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده در ابتدای رساله وضع را مشتمل بر حقیقی و تنزیلی دانسته است. سپس با ذکر مثال «النار نار و النور نور و النار نور و النور نار» دو مورد اول را وضع حقیقی و دو مورد دوم را مثال برای تنزیل قرار داده یعنی واضع لفظ را به‌عنوان وجود تنزیلی عین خارج قرار می‌دهد. او تأکید کرده که منظورش وجود مجازی نیست بلکه مرتبه پایین‌تری از وجود حقیقی است.<ref>ر.ک: متن رساله، قسمت 1، ص6</ref>. | ||
نکته قابل‌توجه اینکه رساله مذکور از صفحه 6 قسمت اول آغاز شده و در قسمت دوم نیز عیناً همین رساله تکرار شده است. صفحات دوم تا ششم قسمت اول رساله نیز صفحاتی دست‌نویس در موضوع وضع است که فاقد عنوان بوده و به نظر می‌رسد که با توجه به اینکه رساله موردبحث بدون صفحه‌بندی است بخش‌هایی از همین رساله باشد. | نکته قابل‌توجه اینکه رساله مذکور از صفحه 6 قسمت اول آغاز شده و در قسمت دوم نیز عیناً همین رساله تکرار شده است. صفحات دوم تا ششم قسمت اول رساله نیز صفحاتی دست‌نویس در موضوع وضع است که فاقد عنوان بوده و به نظر می‌رسد که با توجه به اینکه رساله موردبحث بدون صفحه‌بندی است بخش‌هایی از همین رساله باشد. | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۹: | ||
روایت ذکرشده در ابتدای رساله نیز در قسمت دوم صفحه 13 تکرار شده است. | روایت ذکرشده در ابتدای رساله نیز در قسمت دوم صفحه 13 تکرار شده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
== | ==منابع مقاله== | ||
# متن رساله. | # متن رساله. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[نهایة النهایة في شرح الکفایة]] | [[نهایة النهایة في شرح الکفایة]] | ||
| خط ۴۷: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۰
| رساله‌ای در اصول | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ایروانی، علی (نویسنده) |
| چاپ | 1 |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
رساله‌ای در اصول تألیف علی ایروانی (متوفی 1354ق) رساله دست‌نویس عربی در علم اصول فقه و در موضوع معنای وضع الفاظ است.
این رساله با ذکر روایتی از امام رضا(ع) به نقل از امالی شیخ طوسی و اصولی کافی شیخ کلینی آغاز شده است: «اَللَّهُمَّ أَنْتَ ثِقَتِي فِي كُلِّ كُرْبَةٍ وَ أَنْتَ رَجَائِي فِي كُلِّ شِدَّةٍ وَ أَنْتَ لِي فِي كُلِّ أَمْر نَزَلَ بِي ثِقَةٌ وَ عُدَّةٌ فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي كُلَّهَا وَ اِكْشِفْ هَمِّي وَ فَرِّجْ غَمِّي...»[۱].
این بخش رساله در تاریخ 26 رجب 1338 در کربلای معلی نوشته شده است. در این رساله مسئله وضع الفاظ و معنای آن در علم اصول مورد بررسی قرار گرفته است. نویسنده در ابتدای رساله وضع را مشتمل بر حقیقی و تنزیلی دانسته است. سپس با ذکر مثال «النار نار و النور نور و النار نور و النور نار» دو مورد اول را وضع حقیقی و دو مورد دوم را مثال برای تنزیل قرار داده یعنی واضع لفظ را به‌عنوان وجود تنزیلی عین خارج قرار می‌دهد. او تأکید کرده که منظورش وجود مجازی نیست بلکه مرتبه پایین‌تری از وجود حقیقی است.[۲].
نکته قابل‌توجه اینکه رساله مذکور از صفحه 6 قسمت اول آغاز شده و در قسمت دوم نیز عیناً همین رساله تکرار شده است. صفحات دوم تا ششم قسمت اول رساله نیز صفحاتی دست‌نویس در موضوع وضع است که فاقد عنوان بوده و به نظر می‌رسد که با توجه به اینکه رساله موردبحث بدون صفحه‌بندی است بخش‌هایی از همین رساله باشد.
روایت ذکرشده در ابتدای رساله نیز در قسمت دوم صفحه 13 تکرار شده است.
پانویس
منابع مقاله
- متن رساله.