۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مدرك' به 'مدرک ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04855.jpg|بندانگشتی|معلم، حسین]] | [[پرونده:NUR04855.jpg|بندانگشتی|معلم، حسین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |معلم، حسین | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |10 مهرماه 1324ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دامغان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" | | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[کاتوزیان]] | ||
[[امامی، ابوالقاسم|امامى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[راز ربانی (اسرار الوحی سبحانی) در شرح حدیث قدسیه معراجیه]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04855AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''حسین معلم دامغانی'''، | ||
== ولادت == | |||
در دهم مهرماه 1324ش در خانواده متدیّن، عالم‌پرور و ادب‌دوست معلّم، در دامغان دیده به جهان گشود. پدر و مادر، او را از حبّ خامس آل عبا(ع)، حسین نامیدند. | |||
== تحصیلات == | |||
در 5 سالگى پاى به دبستان نهاد و در حلقه دانش‌آموزان مدرسه منوچهرى دامغانى جاى گرفت. پس از گذران دوران دبستان، به مقطع دبیرستان وارد شد و طىّ این زمان، سرآمد دانش‌آموزان فرهیخته دبیرستان فردوسى دامغان بود. وى از کودکى در نزد پدر فاضل خویش، ادب آموخت و در پیشگاه مادر شجاعش، درس زندگى فراگرفت و این کمالات را همه حال، توشه راه علم آموزى‌اش نمود. سال 1342ش پس از اتمام دوره دبیرستان، عازم خدمت سربازى شد و 24 ماه در کسوت معلّمى به آموختن دانش‌آموزان روستایى پرداخت. | |||
سال | سال 1344ش با مدرک دیپلم به استخدام اداره فرهنگ دامغان درآمد و به امر تدریس در روستاهاى زرگرآباد و غنى‌آباد دامغان اهتمام داشت. در عصرى دیگر، به دامغان مراجعت کرد و تحت عنوان دبیر دبیرستان‌هاى فردوسى و کوروش و مدرس دانشسراى مقدماتى، به ارائه خدمات ارزنده آموزشى و تربیتى پرداخت. | ||
سال 1354ش در رشته حقوق دانشکده علوم سیاسى و حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد و پس از کسب محضر اساتید مسلّم و ارجمندى همچون دکتر [[کاتوزیان]]، دکتر [[امامی، سید حسن|حسن امامى]] و... به دریافت دانشنامه کارشناسى حقوق از برترین دانشکده حقوق ایران مفتخر گشت. | |||
از | سال 1356ش به همراه جمعى از معلمان انقلابى و متعهد دامغان، انجمن اسلامى معلمان این شهر را بنیان نهاد و در کنار دوست و یار صمیمى‌اش، شهید حاج [[سید حسن شاهچراغى]]، جنایات رژیم پهلوى و وابستگى‌هاى سردمداران آن را در مجامع و جلسات گوناگون افشاء مى‌کرد. پس از پیروزى انقلاب، براى مدت کوتاهى از سوى استاندار وقت سمنان به سمت شهردار دامغان منصوب شد و با سامان دادن به اوضاع و احوال شهردارى، شغل اصلى خود یعنى معلّمى را تداوم داد. پذیرش مسئولیت اداره آموزش و پرورش شهرستان شاهرود در سال‌هاى آغازین طلوع فجر انقلاب و مصادف با تحرکات عوامل ضدّ انقلاب و... آزمون دیگرى براى احراز شایستگى و توانمندى وى بود. او در این هنگام، با حکمت و تدبیرى برآمده از آموزه‌هاى اسلامى، بر طوفان حوادث فائق آمد و یک سال و نیم از زمانه تثبیت نظام جمهورى اسلامى را به عهدشناسى و مسئولیت‌مدارى در مدیریت آموزش و پرورش شاهرود گذارنید. | ||
وى پس از اتمام | ضرورت تدوین مجدد کتب درسى، مسئولان وقت وزارت آموزش و پرورش را به بهره‌مندى از مراتب دانش و بینش او تشویق کرد تا آن‌جا که کارشناسى آموزش و پرورش در نظام‌هاى جهانى بر عهده وى قرار گرفت و به تألیف کتب ادبیات دوران دبیرستان همراه با برادر اندیشمندش «استاد [[على معلم]]» و دوست فرزانه‌اش «استاد [[محمود معارف]]» همت گماشت و در اثناى نگارش این آثار ارزشمند ادبى، ضمن دیدار با حضرت [[خامنه‌ای، سید علی|آیت‌الله خامنه‌اى]]، «رئیس جمهور وقت»، از راهنمایى‌هاى معظمً له در مسیر تدوین کتب بهره گرفت. | ||
از فعالیت‌های دیگر وى مى‌توان به تاسیس مجموعه فرهنگى معلم و دبیرستان غیرانتفاعى دخترانه میعاد، همکارى در تدوین برنامه‌ها با معاونت ایدئولوژى دانشگاه امام حسین(ع)، مدیر مسئول یکى از قدیمى‌ترین نشریات کودکان و نوجوانان، در دوران پس از انقلاب با نام «جوانه»، تولیت مدرسه علمیه موسویه دامغان و... اشاره نمود. | |||
وى پس از اتمام این ماموریت کارى، به دامغان بازگشت و در کنار اشتغال به معلّمى و کشاورزى، در تاسیس و توسعه دفتر نشر فرهنگ اسلامى و کتابخانه بزرگ قمر بنى هاشم حسینیه حضرت ابوالفضل(ع) دامغان، دوشادوش شهید شاهچراغى و سایر بزرگان این شهر تاریخى، ماندگارترین صفحات از کتاب عمر پربار خویش را رقم زد و این تلاش عالمانه از گذشته تاکنون همچون آفتاب تابنده‌اى روشنى بخش راه دانش‌پژوهان و فرزانگان دیار کویرى دامغان مى‌باشد و این دفتر و کتابخانه کم‌نظیر آن که از نخستین رویش‌هاى انقلاب اسلامى در دامغانند، توانسته موجد تحولات چشمگیر اجتماعى و موجب اثرات قابل توجه فرهنگى شود. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
از ایشان تا به امروز، تعداد 12 اثر به نام‌هاى | |||
از | # درس ادبیات فارسى | ||
# نقد نیازى | |||
# راز ربّانى | |||
# آتش عشق | |||
# آتش و عطش | |||
# تصحیح کتاب اعلام دامغان با همکارى دکتر حسن ذوالفقارى منتشر گردیده و کار ترجمه کتاب شریف [[مفاتيح الجنان|مفاتیح الجنان]] به فارسى سلیس و روان توسط این شخصیت عالیقدر، پایان یافته و در آینده‌اى نزدیک به زیور نشر آراسته خواهد شد. | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
برگرفته از سایت چهره‌هاى ماندگار | |||
برگرفته از | |||