الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[قمی، عباس|شیخ عباس قمی]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[قمی، عباس|خویی، سید ابوالقاسم|آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00159.jpg|بندانگشتی|قمی، عباس|175px]]
    [[پرونده:NUR00013.jpg|بندانگشتی|خویی، سید ابوالقاسم|175px]]


    '''عباس بن محمدرضا بن ابوالقاسم قمی''' (۱۲۹۴-۱۳۵۹قمشهور به شیخ عباس قمی معروف به محدث قمی از علما و محدثان پر کار قرن چهاردهم هجری است. [[مفاتيح الجنان|مفاتیح الجنان]]، [[منتهی الآمال]]، [[سفينة البحار و مدينة الحكم و الآثار مع تطبيق النصوص الواردة فيها علی بحار الأنوار|سفینة البحار]] از مشهورترین کتابهای اوست.
    '''سید ابوالقاسم خویى''' (1317- 1413قفقیه، اصولی، عالم بزرگ رجالی، مفسر قرآن، متکلم، از مراجع تقلید شیعه، نویسنده مجموعه 24 جلدی [[معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواة]]  


    شیخ عباس در سال 1294 قمری(1254 ش) در قم متولد شد. پدرش محمدرضا قمی فردی متدین و مرجع مردم برای آگاهی از وظایف شرعی بود. مادر شیخ عباس به نام «بانو زینت» نیز از زنان متدینه و پارسا بود.  
    آیت‌الله خویى درحالى‌که هنوز جوان بود، موفق شد از بزرگان حوزه نجف اجازه نقل حدیث دریافت داشته و توسط آن، کتاب‌هاى دانشمندان شیعه و سنى را روایت کند. یکى از این مشایخ، مرحوم [[نایینی، محمدحسین|میرزاى نائینى]] بود که به‌وسیله ایشان از استادش مرحوم [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدّث نورى]]، کتاب‌هایى مانند: «[[الكافي (ط. الاسلاميه)|اصول کافى]]»، «{{عبارت عربی|[[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه]]}}»، «[[تهذيب الأحكام|تهذیب]]»، «[[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]»، «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|{{عبارت عربی|وسائل الشيعة}}]]»، «[[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الأنوار]]»، «[[الوافي|وافى]]» و... را روایت مى‌نمود.


    معلومات ابتدایى را در آن شهر فرا گرفت و درسال 1316ق به نجف رفت و از محضر درس حاج [[ميرزا حسين نورى|میرزا حسین نورى]] محدث استفاده‌ها برد.
    اجازه دیگر ایشان، اجازه روایى علامه سترگ آیت‌الله [[شرف‌الدین، سید عبدالحسین|سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملى]] صاحب «[[المراجعات]]»، (متوفاى 1377) بود که به‌واسطه ایشان کتاب‌ها و تألیفات دانشمندان اهل سنت را روایت مى‌کند.


    در سال 1320ق پس از وفات استاد خود به قم مراجعت كرد، آنگاه از قم به مشهد رفت و چندى در مشهد بسر برد و سرانجام به نجف رفت.
    <div class="mw-ui-button">[[خویی، سید ابوالقاسم|'''ادامه''']]</div>
     
    وى در  سه شنبه 22 ذی‌الحجه سال 1359ق برابر با اول بهمن 1319ش در سن 65 سالگی، در نجف درگذشت و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] در حرم [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمؤمنین(ع)]] بر او نماز خواند و پیکرش در کنار استادش «[[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نورى]]»  در جوار حرم [[امام علی علیه‌السلام|امام علی بن ابی‌طالب(ع)]] دفن شد.<div class="mw-ui-button">[[قمی، عباس|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۵ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۱۱

    خویی، سید ابوالقاسم

    سید ابوالقاسم خویى (1317- 1413ق)، فقیه، اصولی، عالم بزرگ رجالی، مفسر قرآن، متکلم، از مراجع تقلید شیعه، نویسنده مجموعه 24 جلدی معجم رجال الحديث و تفصيل طبقات الرواة

    آیت‌الله خویى درحالى‌که هنوز جوان بود، موفق شد از بزرگان حوزه نجف اجازه نقل حدیث دریافت داشته و توسط آن، کتاب‌هاى دانشمندان شیعه و سنى را روایت کند. یکى از این مشایخ، مرحوم میرزاى نائینى بود که به‌وسیله ایشان از استادش مرحوم محدّث نورى، کتاب‌هایى مانند: «اصول کافى»، «من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه»، «تهذیب»، «استبصار»، «وسائل الشيعة»، «بحار الأنوار»، «وافى» و... را روایت مى‌نمود.

    اجازه دیگر ایشان، اجازه روایى علامه سترگ آیت‌الله سید عبدالحسین شرف‌الدین عاملى صاحب «المراجعات»، (متوفاى 1377) بود که به‌واسطه ایشان کتاب‌ها و تألیفات دانشمندان اهل سنت را روایت مى‌کند.