قدیری، محمدحسن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[المباحث في | | data-type="authorWritings" |[[البيع (امام خمینی- تقریر قدیری)]] | ||
[[المباحث في علم الأصول]] | |||
این اسلام است | |||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
نسخهٔ ۲۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۵۹
| نام | قدیری، محمدحسن |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | علی قدیری |
| متولد | سوم خرداد 1317ش یا 1938 م |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | 16 شوال 1429ق مصادف با 25 مهرماه 1387ش یا 2008 م |
| اساتید | آیت‌الله سید مرتضى خلخالى |
| برخی آثار | البيع (امام خمینی- تقریر قدیری)
این اسلام است |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04459AUTHORCODE |
محمدحسن قدیرى (1317-1387ش)، از اساتید حوزه، از اعضای جامعه مدرسين، عضو فقهای شورای نگهبان، عضو دفتر استفتائات امام خمینی و مقام معظم رهبری آیت‌الله خامنه‌ای و از شاگردان برجسته امام خمینى
ولادت
وى در سوم خرداد 1317ش در خانواده‌اى روحانى در اصفهان چشم به جهان مى‌گشایند، پدرش علی قدیری از علمای معروف اصفهان بود.
تا سن هفت سالگى در شهر اصفهان سکونت داشته و پس از آن به همراه خانواده به قم و پس از مدت کوتاهى به نجف اشرف نقل مکان مى‌نمایند.
تحصیلات
در مکتب‌خانه مشغول تحصیل مى‌شوند و تا حد قرائت قرآن و نهج‌البلاغه را در مکتب‌خانه فرامى‌گیرند.
حدود ده سالگى با مرحوم پدرشان آیت‌الله على قدیرى(ره) به قم مراجعت نموده و در این شهر نیز به تحصیلات ابتدائى در مکتب و مدرسه پرداخته و پس از یکسال به اصفهان باز مى‌گردند.
با استعداد فراوان و هوش سرشار خویش در اصفهان تحصیلات جدید را تا حد دیپلم ریاضى ادامه داده و در کنار آن دروس حوزوى را نیز نزد پدر و شاگردان ایشان مى‌آموزند، به‌طورى‌که وقتى به حد دیپلم ریاضى مى‌رسند در کنار آن مغنى و حاشیه را به اتمام مى‌رسانند.
سیوطى و مغنى را نزد بعضى فضلاى اصفهان و حاشیه و پس از آن معالم را نزد پدر بزرگوار و مختصر و قسمتى از مطول را خدمت بعضى فضلاء فرا مى‌گیرند.
در سال 1337ش براى ادامه تحصیل به نجف مى‌روند و در آنجا از محضر اساتید بزرگى بهره مى‌برند.
حدود بیست سال در نجف از ایشان شخصیت ممتازى مى‌سازد که بزرگانى همچون امام خمینى(ره) به امر شهادت داده‌اند.
خود ایشان دراین‌باره چنین مى‌فرمایند: «لمعه و قوانین را نزد مدرسین آنوقت نجف و قسمتى از قوانین که خوانده نمى‌شد را نزد مدرس خصوصى از جمله مرحوم شهید مدنى(ره) خوانده‌ام.
رسائل و مکاسب را نزد حضرت آیت‌الله سید مرتضى خلخالى و مرحوم آیت‌الله آقا شیخ صدرا بادکوبى و مرحوم آیت‌الله آقا سید محمدباقر محلاتى و دو جلد کفایة را خدمت آیت‌الله سید مرتضى خلخالى و مرحوم آیت‌الله آقا شیخ صدرا بادکوبى خوانده‌ام، تفسیر را در خدمت مرحوم شهید مدنى(ره) و فلسفه در حد منظومه و قسمتى اسفار را خدمت اساتیدى مثل مرحوم آقا شیخ صدرا خوانده‌ام و سپس به درس خارج آقایان علماى نجف شرکت نمودم.
یک دوره و نیم اصول از آیت‌الله خوئى و تقریباً نصف دوره از مرحوم آیت‌الله میرزا باقر زنجانى و مقدارى از مرحوم آیت‌الله حلى و در فقه عمده طهارت و صلاة، را از آیت‌الله خوئى فراگرفتم و دروس ایشان را از سال 1340ش نوشته‌ام.
بسیارى از مباحث معاملات را نزد مرحوم آیت‌الله زنجانى و مرحوم آیت‌الله حکیم و درس خصوصى نزد مرحوم آیت‌الله فانى داشته‌ام و در مواقعى که به قم مى‌آمدم درس مراجع قم و قبلاً درس مرحوم آیت‌الله داماد را هم دیده‌ام».
سپس حدود ده سال خارج فقه و اصول را در قم تدریس مى‌نمایند و این امر را تا پایان عمر پر برکت خویش ادامه مى‌دهند.
از سال 1350ش به دستور امام(ره) به عضویت هیئت استفتائات حضرت امام(ره) در مى‌آیند که از آثار آن چند دوره مناسک حج امام(ره) و همچنین مختصر توضیح‌المسائل و منتخب توضیح‌المسائل و استفتائات حضرت امام(ره) را مى‌توان نام برد.
بعد از پیروزى انقلاب شکوهمند اسلامى از طرف امام خمینى(ره) مأمور مى‌شوند تا با انتخاب عده‌اى مسئولیت بخش استفتائات را به‌عهده گیرند که این حضور و به تعبیر خودشان خدمتگذارى در دفتر امام(ره) تا رحلت آن بزرگوار ادامه داشته است.
ایشان بعد از رحلت امام راحل عظیم الشأن در دفتر حضرت آیت‌الله اراکى(ره) مشغول فعالیت مى‌شوند. بعد از ایشان نیز در دفتر مقام معظم رهبرى و نیز مدتى در دفتر آیت‌الله بهجت(ره) در همان بخش استفتائات به خدمت ادامه مى‌دهند.
وفات
آیت‌الله قدیرى بالاخره در 16 شوال 1429ق مصادف با 25 مهرماه 1387ش رحلت کردند.
آثار
- رسالة فی الوضع و الإستعمال (اصول).
- البحث فی رسالات عشر (فقه و اصول).
- البیع (تقریرات درس امام خمینى(ره)).
- این اسلام است.
- حاشیة على العروة الوثقى (فقه).
- التیمم (فقه).
- المباحث فی علم الإصول.
- مناسک حج.