الفقه عند الشيخ الأكبر محي الدين إبن العربي: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'رده:قدیم 25 تیرالی 24 مرداد' به '')
    خط ۵۴: خط ۵۴:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    متن و مقدمه كتاب.
    متن و مقدمه كتاب.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[الآداب الشرعیة و المنح المرعیة]]
    [[الفروق]]
    [[العدة في أصول الفقه (بغدادی حنبلی)]]
    [[المصباح المنير في غريب الشرح الكبير للرافعي]]
    [[الهداية في تخريج أحاديث البداية (بداية المجتهد لابن رشد)]]
    [[بداية المجتهد و نهاية المقتصد]]
    [[شرح بداية المجتهد ونهاية المقتصد]]
    [[كتاب الآثار]]
    [[گنجینه اصطلاحات فقهی و اصولی]]


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۰۱

    الفقه عند الشیخ الأکبر محیی‌الدین إبن العربي
    الفقه عند الشيخ الأكبر محي الدين إبن العربي
    پدیدآورانغراب، محمود محمود (نویسنده)
    ناشر[بی نا]
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا]
    سال نشر1413 ق یا 1993 م
    چاپ2
    موضوعابن عربی، محمد بن علی، 560 - 638ق. معلومات - فقه فقه اهل سنت - قرن 7ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏BP‎‏ ‎‏170‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ف‎‏7
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    الفقه عند الشيخ الأكبر محي‌الدين ابن العربي، اثر محى‌الدين ابن عربى 628ق، به كوشش محمود غراب است كه پيرامون الهيات و فقه نوشته شده است. مقصود از اين كتاب، بيان مذهب ابن عربى است كه صاحب يكى از مذاهب اهل سنت و جماعت مى‌باشد.

    ساختار

    كتاب، شامل 5 جزء و يك خاتمه است.

    گزارش محتوا

    جزء اول كتاب، داراى مدخلى است كه از نياز انسان به علم سخن مى‌گويد و اشاره مى‌كند كه علم، دو علم است. يكى علمى كه به احكام شرعيه بايد باشد و دومين علم، علم متعلق به الله و قيامت مى‌باشد.

    وى هم‌چنين در اين مدخل از شريعت سخن گفته و بيان مى‌دارد كه شريعت، محجة البيضاء است و راهى است كه جهت سعادت مى‌بايست پيموده شود.

    وى در باب شريعت، از كرامت، حكمت وضع شرايع، تكليف، آداب شريعت، ظاهر، باطن و قياس بحث مى‌كند.

    بخش دوم كتاب، پيرامون اصول است كه از اصول احكام شرع سخن مى‌گويد و اصول را شامل كتاب، سنت، اجماع، قياس و تواتر مى‌داند.

    بخش سوم كه به نام توحيد و عقيده است به مسائل كلامى‌اى چون اسماء حق تعالى و صفات او، شرح اسماء الحسنى، شرح بعضى از اسمايى كه توهم تشبه را براى خالق مى‌آورد، هم‌چنين از شعب ايمان، مسئله كسب و جبر و خلق و مسئله نسبت افعال بحث مى‌كند.

    در بخش چهارم كه مربوط به عبادات است در 5 فصل به صلات، زكات، حج و صوم اشاره مى‌كند.

    در بخش پنجم كه مربوط به احكام و معاملات مى‌باشد از احكام نكاح، رضاع، مواريث، امامت، شهادت و ايمان، اموال، جهاد، بيوع، رق، ذبايح و مسائلى متفرقه مانند شطرنج و نرد و غيره سخن مى‌راند.

    در بخش خاتمه، از مؤلف سخن مى‌راند.

    وضعيت كتاب

    در پایان كتاب، فهرست كتاب و مراجع آن بيان شده است.

    منابع مقاله

    متن و مقدمه كتاب.

    وابسته‌ها