صفوی، سید ابوالقاسم: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'ابو القاسم' به 'ابوالقاسم') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |ابراهیم | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |1329ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
</div> | </div> | ||
'''سید ابوالقاسم | '''سید ابوالقاسم موسوی اصفهانی''' (1370 -1283ق)، عالم دينى و فقيه عالى مقام. | ||
== ولادت == | |||
سیّدابوالقاسم صفوی فرزند ابراهیم بن عبدالحسین بنهادی بن ابراهیم صفوی موسوی اصفهانی، عالم فاضل محقّق، در ۱۸ ذیحجّه ۱۲۸۳ق، روز عید غدیر در اصفهان متولّد شد. | |||
== تحصیلات == | |||
در اصفهان و نجف اشرف تحصیل کرده، در نجف از خواصّ اصحاب و شاگردان آقا [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم طباطبایی یزدی]] و محرر درسهاى ايشان بود، به محرر مشهور گرديد و به این خاطر به «سیّدابوالقاسم محرّر» شهرت داشته است. | |||
وی از آقا [[چهارسوقی، محمدهاشم|میرزا محمدهاشم چهارسوقی]] و دیگران اجازه داشت، و [[سيد مهدى بحرانى]] وى را از مشايخ خود شمرده است. | |||
كه صفوى از [[چهارسوقی، محمدهاشم|سيد ميرزا محمدهاشم چهارسوقى]] روايت كرده است. وى در صحن بارگاه حضرت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] كتاب «جامع الرسائل العمليه» را كه فتاواى علامه يزدى و ديگران را در آن جمع كرده است تدريس مىنمود. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۷:۵۶
| نام | صفوی، ابوالقاسم |
|---|---|
| نامهای دیگر | صفوی اصفهانی، ابوالقاسم
موسوی صفوی اصفهانی، ابوالقاسم موسوی اصفهانی، ابوالقاسم محرر |
| نام پدر | ابراهیم |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 1329ق |
| اساتید | سید محمدکاظم طباطبایی یزدی |
| برخی آثار | صراط النجاه: ترجمه "وسیله النجاه" |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09683AUTHORCODE |
سید ابوالقاسم موسوی اصفهانی (1370 -1283ق)، عالم دينى و فقيه عالى مقام.
ولادت
سیّدابوالقاسم صفوی فرزند ابراهیم بن عبدالحسین بنهادی بن ابراهیم صفوی موسوی اصفهانی، عالم فاضل محقّق، در ۱۸ ذیحجّه ۱۲۸۳ق، روز عید غدیر در اصفهان متولّد شد.
تحصیلات
در اصفهان و نجف اشرف تحصیل کرده، در نجف از خواصّ اصحاب و شاگردان آقا سید محمدکاظم طباطبایی یزدی و محرر درسهاى ايشان بود، به محرر مشهور گرديد و به این خاطر به «سیّدابوالقاسم محرّر» شهرت داشته است.
وی از آقا میرزا محمدهاشم چهارسوقی و دیگران اجازه داشت، و سيد مهدى بحرانى وى را از مشايخ خود شمرده است.
كه صفوى از سيد ميرزا محمدهاشم چهارسوقى روايت كرده است. وى در صحن بارگاه حضرت اميرالمؤمنين(ع) كتاب «جامع الرسائل العمليه» را كه فتاواى علامه يزدى و ديگران را در آن جمع كرده است تدريس مىنمود.
آثار
از ديگر آثار ايشان مىتوان به كتاب «ابواب الجنان»، در اعمال شب و روز، به زبان فارسى است فارسى و ترجمه كتاب وسيلة النجاة با عنوان «صراط النجاة» اشاره نمود.
منابع مقاله
1- الذريعه (74 / 1)، طبقات اعلام الشيعه (قرن 59 / 14)
2- كتاب اثرآفرينان (جلد اول-ششم)