الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="boxTitle"><big>'''[[فضائل الأشهر الثلاثة]]'''</big></div>

[[پرونده:NUR01514J1.jpg|بندانگشتی|فضائل الأشهر الثلاثة|175px]]

'''فضائل الأشهر الثلاثة'''، از جمله آثار گران‌بهاى محدث جليل‌القدر، [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابوجعفر محمد بن على بن حسين بن بابويه قمى]]، معروف به [[شيخ صدوق]]، با تصحيح [[عرفانیان یزدی، غلامرضا|غلامرضا عرفانيان يزدى]] مى‌باشد كه در قرن چهارم و به زبان عربى نگاشته شده و به بيان فضايل سه ماه پربركت رجب، شعبان و رمضان، اختصاص يافته است.

چنان‌كه صاحب «[[الذریعة إلی تصانیف الشیعة|الذريعة]]» می‌گوید: «هركدام از فصل‌هاى اين كتاب، خود كتاب مستقلى است كه به دليل شباهت ابواب، هر سه در يك مجلد گرد آورده شده است».

بخش اول این کتاب در فضيلت ماه رجب مى‌باشد. در روايتى از [[امام رضا(ع)]] به نقل از حسن بن فضال، چنين آمده است كه هركس روز اول ماه رجب را به طمع ثواب الهى روزه بگيرد، بهشت بر او لازم مى‌شود.

در روايت ديگرى از پيامبر(ص) در اشاره به فضيلت ماه رجب، به نقل از انس بن مالك، چنين آمده است كه هركس يك روز از ماه رجب را از روى اعتقاد و ايمان و اميد به ثواب، روزه بدارد، خداوند بين او و آتش جهنم، هفتاد گودال فاصله قرار دهد كه عرض هر گودال، بين آسمان و زمين باشد.<div class="mw-ui-button">[[فضائل الأشهر الثلاثة|'''ادامه''']]</div>