رحمان‌ستایش، محمدکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رسائل في ولایة الفقیة]] | [[رسائل في ولایة الفقیة]] | ||
| خط ۷۸: | خط ۸۰: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مهر (99)]] | |||
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۴۴
| نام | رحمان ستایش، محمدکاظم |
|---|---|
| نامهای دیگر | رحمن ستایش، محمدکاظم |
| نام پدر | |
| متولد | 1344 ش |
| محل تولد | |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06064AUTHORCODE |
محمد كاظم رحمان ستايش، در سال 1360 شروع به تحصيل دروس حوزوى نمود. وى، در شيراز از دروس حضرت آیت‌الله سيد على اصغر دستغيب و استاد شيخ على موحد تا اتمام لمعتين و اصول فقه استفاده كرد. در سال تحصيلى 63 تا 64 به قم مهاجرت كرد و يك سال در مدرسه امام مهدى(عج) زير نظر آیت‌الله گلپايگانى تحصيل كرد. دروس سطح عالى را نزد اساتيد برجسته حوزه، آقايان شيخ على پناه اشتهاردى، وجدانى فخر، اعتمادى، پايانى، ستوده، روشنى، تا سال 1366 گذراند. فلسفه را از دروس آقايان روشنى، انصارى شيرازى، حسن‌زاده آملى استفاده كرد. از سال 1366، در درس اساتيد خارج فقه و اصول شركت كرد كه شرح آن چنين است:
استفاده از محضر آيات مشكينى، منتظرى، تبريزى، فاضل لنكرانى، وحيد خراسانى، شبيرى زنجانى و سيد محمد روحانى. علاوه بر آن، در دروس بزرگانى همچون استاد سيد محمد جواد شبيرى، علم رجال را و از محضر آیت‌الله جوادى آملى تفسير را آموخت و تقرير همه دروس را غالباً به عربى تدوين كرده است. در سال 1371 فعاليت پژوهشى رسمى را با همكارى با معاونت انديشه اسلامى مركز تحقيقات استراتژيك رياست جمهورى(درآن زمان) آغاز كرد.
درسال 1374، در راه‌اندازى پژوهشكده فقه و حقوق دفتر تبليغات، مشاركت داشته و تا سال 1380، به‌صورت مستمر با اين پژوهشكده همكارى داشته است. مديريت گروه پژوهشى، تأسيس و مديريت كتاب‌خانه تخصصى فقه وحقوق را نيز عهده‌دار مى‌باشد. از سال 1377، به مركز تحقيقات دار الحديث دعوت شد و به‌عنوان مدير گروه رجال فعاليت نمود.
از سال 1378، معاونت پژوهشى و آموزشى اين مركز را نيز پذيرفت و تا كنون در اين سمت ايفاى وظيفه مى‌كند. در طول سال‌هاى 1381 و 1382 با مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)(ره) همكارى داشته و ضمن فعاليت پژوهشى، مديريت و راه‌اندازى واحد پژوهش‌هاى گفتارى را بر عهده داشته است. در تمام اين مدت در ضمن مسئوليت و مديريت پژوهشى، فعاليت پژوهشى مستمر و تدريس را نيز فراموش نكرده است. برخى از آثار پژوهشى وى، به‌عنوان آثار برگزيده يا تشويقى معرفى شده است.
آثار
آثارى كه ايشان تأليف يا تحقيق كرده بدين شرح است:
- آشنايى با كتب رجال شيعه؛
- آشنايى با كليات علم رجال؛
- الاصول فى علم الاصول(ايروانى)؛
- الفوائد الرجالية(بيرجندى)؛
- الفوائد الرجالية(كجورى)؛
- القواميس(دربندى)؛
- الوجيزة فى علم الرجال(مجلسى)؛
- بازشناسى منابع رجال شيعه؛
- حكومت اسلامى در انديشه فقيهان شيعه؛
- رسائل فى ولاية الفقيه؛
- قاموس الفاظ فقه شيعه؛
- قانون ديات و مقتضيات زمان؛
- مستند تحرير الوسيلة.
منابع مقاله
صفحه پدیدآور در پایگاه اندیشوران حوزه