خلخالی، سید محمدکاظم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۹: خط ۹:
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    | data-type="authorfatherName" |سيد زين‌العابدين
    | data-type="authorfatherName" |سید زین‌العابدین
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    خط ۱۸: خط ۱۸:
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    | data-type="authorDeathDate" |
    | data-type="authorDeathDate" |1336ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |[[آيت‌الله رشتى]]
    | data-type="authorTeachers" |[[رشتی، حبیب‌الله|میرزا حبیب‌‏اللَّه رشتى]]


    [[آخوند خراسانى]]
    [[آخوند خراسانى]]
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    </div>
    </div>


    '''سيد محمدكاظم خلخالى'''، فرزند سيد زين‌العابدين، يكى از اعلام بزرگ شيعه در قرن چهاردهم هجرى است.
    '''سید محمدكاظم خلخالى''' (1270-1336ق)، فرزند سید زین‌العابدین، یكى از اعلام بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجرى است.


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    وى در سال 1270ق، در يكى از قراء خلخال متولد شد.
    وى در سال 1270ق، در یكى از قراء خلخال متولد شد.


    == تحصیلات ==
    == تحصیلات ==
    مقدمات علوم و سطوح فقه و اصول را در شهرستان رشت و قزوين به پايان برد و سپس عازم حوزه نجف اشرف گرديد. چند سالى از محضر [[آيت‌الله رشتى]] و [[آخوند خراسانى]] استفاده نمود و خود در زمره مجتهدين و مدرسين قرار گرفت.
    در سن شانزده سالگى از خلخال براى تحصیل علوم دینى مهاجرت به شهرستان رشت و سپس به قزوین آمده و در مدرسه علمى قزوین دو سالى توقف نموده و شخص تاجرى ماهى سه تومان جهت مخارج ایشان مقرر داشت تا بعد از دو سال عزیمت به نجف اشرف نماید و پس از تكمیل متون فقه و اصول از محضر [[رشتی، حبیب‌الله|میرزا حبیب‌‏اللَّه رشتى]] و [[آخوند خراسانى]] استفاده نمود و خود در زمره مجتهدین و مدرسین قرار گرفت.


    وى سال‌ها در استان گيلان و آذربايجان از مروجين بزرگ مذهب بود و در مسافرت‌ها، با اعلام بزرگ تهران، مخصوصاً [[نوری، فضل‌الله|شيخ فضل‌الله نورى]] در تماس بود. بعد از زيارت خانه خدا بنا به دعوت اهالى تبريز و اصرار حاج ميرزا جواد تبريزى، ساكن در اين شهر گرديد و چند سالى به خدمات مذهبى و ارشاد شیعیان اشتغال داشت.
    آن مرحوم در مدت اقامت نجفش چند مسافرت به ایران نموده و از رشت و خلخال و اردبیل دیدن كرده و در همه جا مورد استقبال و احترام علماء و مردم شهرستانها بودند مخصوصا در شهرستان رشت مرحوم آیت‌‏اللَّه حاج مجتهد كه از علماء بزرگ رشت بودند مسجد خود را كه اكنون در كنار خیابان دائر و به مسجد حاج مجتهد معروف است به معظم له تفویض نمودند كه تا مدت اقامتشان در رشت مردم را از نماز جماعت و منبر خود بهره‌‏مند فرمایند.


    ايشان به‌واسطه علاقه به عتبات و صميميتى كه با علامه يزدى داشت، اواخر عمر را تا سال 1336ق، ساكن نجف اشرف بود، چند سال در جمله آيات بزرگ و مدرسين علماى نجف به تدريس اشتغال داشت و سرانجام در سال مذكور، همان جا، وفات نمود.
    در سال 1319 ق بر حسب تقاضاى جمعى مخصوصا فرزند مرحوم آیت‌‏اللَّه حاج میرزا جواد آقاى مجتهدى براى اقامه جماعت و غیره به تبریز آمده و تا سال 1332 قمرى مرجع عالى روحانى بوده و به امامت و تدریس و حل و فصل امور قضائى و شرعى اهالى آذربایجان مشغول بودند. و در ابتداء مشروطه و انقلاب داخلى ایران در تبریز بودند و براى اصلاح امور مسلمین به تهران و شهر رى آمده و با مرحوم [[نوری، فضل‌الله|آیت‌‏اللَّه حاج شیخ فضل‌اللَّه شهید نورى]] ملاقات نموده سپس به نجف اشرف براى مذاكره با مراجع عالیقدر شیعه بالاخص مرحوم [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|آیت‏‌اللَّه طباطبائى یزدى]] و [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آیت‌‏اللَّه آخوند خراسانى]] مسافرت نموده آنگاه به تبریز مراجعت و در سال 1332 ق مجددا با عائله خود از تبریز به نجف اشرف هجرت نموده به تدریس و مباحثات علمى پرداخته و منزلش مجمع فضلاء نجف گردیده و از كثرت علاقه‌‏اش به مذاكرات علمى در هر مجلسى كه شركت مى‏‌كردند، مباحثه علمى در میان آورده و فروعى را مطرح و به تحقیق آن مى‌‏پرداختند.  


    يكى از آثار مهم ايشان عبارت است از: «فقه الإمامية، قسم الخيارات».
    == وفات ==
    ایشان به‌واسطه علاقه به عتبات و صمیمیتى كه با [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|علامه یزدى]] داشت، اواخر عمر را تا سال 1336ق، ساكن نجف اشرف بود، چند سال در جمله آیات بزرگ و مدرسین علماى نجف به تدریس اشتغال داشت و سرانجام در سال مذكور، همان جا، وفات نمود و در صحن مقدس علوى مدفون گردیدند. خاندان ایشان همگان از ساداتى جلیل‌القدر بودند. پدر و فرزندان او، همچنین برادرانش سید محمد، سید حسن، سید حسین و سید فاضل و اولاد و احفاد آن‌ها، از آیات معروف و حجج بزرگ اسلام بوده و هستند.


    خاندان ايشان همگان از ساداتى جليل‌القدر بودند. پدر و فرزندان او، همچنين برادرانش سيد محمد، سيد حسن، سيد حسين و سيد فاضل و اولاد و احفاد آن‌ها، از آيات معروف و حجج بزرگ اسلام بوده و هستند.
    == آثار ==
    یكى از آثار مهم ایشان عبارت است از: «فقه الإمامیة، قسم الخیارات».


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==
    [http://wiki.ahlolbait.com/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D8%B8%D9%85_%D8%AE%D9%84%D8%AE%D8%A7%D9%84%DB%8C برگرفته از پايگاه دانشنامه اسلامی]
    [http://wiki.ahlolbait.com/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%DA%A9%D8%A7%D8%B8%D9%85_%D8%AE%D9%84%D8%AE%D8%A7%D9%84%DB%8C برگرفته از پایگاه دانشنامه اسلامی]


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==

    نسخهٔ ‏۲۶ اوت ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۲۸

    خلخالی، محمدکاظم
    نام
    نام‎های دیگر
    نام پدر سید زین‌العابدین
    متولد 1270ق
    محل تولد خلخال
    رحلت 1336ق
    اساتید میرزا حبیب‌‏اللَّه رشتى

    آخوند خراسانى

    برخی آثار فقه الامامیه، قسم الخیارات
    کد مؤلف

    سید محمدكاظم خلخالى (1270-1336ق)، فرزند سید زین‌العابدین، یكى از اعلام بزرگ شیعه در قرن چهاردهم هجرى است.

    ولادت

    وى در سال 1270ق، در یكى از قراء خلخال متولد شد.

    تحصیلات

    در سن شانزده سالگى از خلخال براى تحصیل علوم دینى مهاجرت به شهرستان رشت و سپس به قزوین آمده و در مدرسه علمى قزوین دو سالى توقف نموده و شخص تاجرى ماهى سه تومان جهت مخارج ایشان مقرر داشت تا بعد از دو سال عزیمت به نجف اشرف نماید و پس از تكمیل متون فقه و اصول از محضر میرزا حبیب‌‏اللَّه رشتى و آخوند خراسانى استفاده نمود و خود در زمره مجتهدین و مدرسین قرار گرفت.

    آن مرحوم در مدت اقامت نجفش چند مسافرت به ایران نموده و از رشت و خلخال و اردبیل دیدن كرده و در همه جا مورد استقبال و احترام علماء و مردم شهرستانها بودند مخصوصا در شهرستان رشت مرحوم آیت‌‏اللَّه حاج مجتهد كه از علماء بزرگ رشت بودند مسجد خود را كه اكنون در كنار خیابان دائر و به مسجد حاج مجتهد معروف است به معظم له تفویض نمودند كه تا مدت اقامتشان در رشت مردم را از نماز جماعت و منبر خود بهره‌‏مند فرمایند.

    در سال 1319 ق بر حسب تقاضاى جمعى مخصوصا فرزند مرحوم آیت‌‏اللَّه حاج میرزا جواد آقاى مجتهدى براى اقامه جماعت و غیره به تبریز آمده و تا سال 1332 قمرى مرجع عالى روحانى بوده و به امامت و تدریس و حل و فصل امور قضائى و شرعى اهالى آذربایجان مشغول بودند. و در ابتداء مشروطه و انقلاب داخلى ایران در تبریز بودند و براى اصلاح امور مسلمین به تهران و شهر رى آمده و با مرحوم آیت‌‏اللَّه حاج شیخ فضل‌اللَّه شهید نورى ملاقات نموده سپس به نجف اشرف براى مذاكره با مراجع عالیقدر شیعه بالاخص مرحوم آیت‏‌اللَّه طباطبائى یزدى و آیت‌‏اللَّه آخوند خراسانى مسافرت نموده آنگاه به تبریز مراجعت و در سال 1332 ق مجددا با عائله خود از تبریز به نجف اشرف هجرت نموده به تدریس و مباحثات علمى پرداخته و منزلش مجمع فضلاء نجف گردیده و از كثرت علاقه‌‏اش به مذاكرات علمى در هر مجلسى كه شركت مى‏‌كردند، مباحثه علمى در میان آورده و فروعى را مطرح و به تحقیق آن مى‌‏پرداختند.

    وفات

    ایشان به‌واسطه علاقه به عتبات و صمیمیتى كه با علامه یزدى داشت، اواخر عمر را تا سال 1336ق، ساكن نجف اشرف بود، چند سال در جمله آیات بزرگ و مدرسین علماى نجف به تدریس اشتغال داشت و سرانجام در سال مذكور، همان جا، وفات نمود و در صحن مقدس علوى مدفون گردیدند. خاندان ایشان همگان از ساداتى جلیل‌القدر بودند. پدر و فرزندان او، همچنین برادرانش سید محمد، سید حسن، سید حسین و سید فاضل و اولاد و احفاد آن‌ها، از آیات معروف و حجج بزرگ اسلام بوده و هستند.

    آثار

    یكى از آثار مهم ایشان عبارت است از: «فقه الإمامیة، قسم الخیارات».

    منابع مقاله

    برگرفته از پایگاه دانشنامه اسلامی

    وابسته‌ها

    فقه الامامیه، قسم الخیارات