۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'هزار و يک شب «الف لیلة و لیلة»' به 'هزار و يک شب «الف ليلة و ليلة»'
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') |
جز (جایگزینی متن - 'هزار و يک شب «الف لیلة و لیلة»' به 'هزار و يک شب «الف ليلة و ليلة»') |
||
| (۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11858J1.jpg | |||
| عنوان =هزار و يک شب «الف ليلة و ليلة» | |||
| عنوان‌های دیگر =الف لیله و لیله. فارسی | |||
| پدیدآوران = | |||
[[طسوجی تبریزی، عبداللطیف]] (مترجم) | |||
| | |||
| | |||
[[حکمت، | [[حکمت، علی‌اصغر]] (ویراستار) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =PJA 3448 /آ1ط5 | ||
| موضوع = | |||
داستانهای عربی - ترجمه شده به فارسی | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
داستانهای فارسی - ترجمه شده از عربی | داستانهای فارسی - ترجمه شده از عربی | ||
هزار و یک شب - ترجمه شده به فارسی | هزار و یک شب - ترجمه شده به فارسی | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دنیاى كتاب | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1387 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11858AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =2 | |||
| شابک =964-346-007-x | |||
| تعداد جلد =5 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11858 | |||
| کتابخوان همراه نور =11858 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''هزار و يك شب'''، نوشته بى‌نا، ترجمه [[طسوجی تبریزی، عبداللطیف|عبداللطيف طسوجى تبريزى]] | |||
هزار و يك | |||
كتابى كه به نام الف ليله و ليله، در ادبيات شرق و غرب معروف شده است، از آثار بر جاى مانده از دو هزار سال پيش به شمار مى‌رود كه از روزگار باستان و آيين‌ها ملت‌هاى كهن مشرق‌زمين گزارش مى‌دهد. اهميت تاريخى و ادبى هزار و يك شب از اين‌روست كه بسيارى از نكته‌هاى تاريخى و ادبى و آموزه‌هاى اخلاقى در آن يافت مى‌شود و گزارش‌هاى آيين‌هاى باستانى مردمان هندى و ايرانى و عرب و ترك و چگونگى زندگانى و طرز رزم و بزم و تجارت و زراعت مردم آسيا به‌ويژه شام و ايران و عراق و مصر و جزيرة العرب را در آن مى‌توان جست. اين اثر در تمدن‌هاى بزرگى؛ مانند ساسانيان و اسلام (دوران خلفاى عباسى و فاطمى و نسل پس از آنان)، دست به دست گشته است و ادبيات آنها و ملل پيش‌گفته را نمايندگى مى‌كند. | كتابى كه به نام الف ليله و ليله، در ادبيات شرق و غرب معروف شده است، از آثار بر جاى مانده از دو هزار سال پيش به شمار مى‌رود كه از روزگار باستان و آيين‌ها ملت‌هاى كهن مشرق‌زمين گزارش مى‌دهد. اهميت تاريخى و ادبى هزار و يك شب از اين‌روست كه بسيارى از نكته‌هاى تاريخى و ادبى و آموزه‌هاى اخلاقى در آن يافت مى‌شود و گزارش‌هاى آيين‌هاى باستانى مردمان هندى و ايرانى و عرب و ترك و چگونگى زندگانى و طرز رزم و بزم و تجارت و زراعت مردم آسيا به‌ويژه شام و ايران و عراق و مصر و جزيرة العرب را در آن مى‌توان جست. اين اثر در تمدن‌هاى بزرگى؛ مانند ساسانيان و اسلام (دوران خلفاى عباسى و فاطمى و نسل پس از آنان)، دست به دست گشته است و ادبيات آنها و ملل پيش‌گفته را نمايندگى مى‌كند. | ||
| خط ۵۹: | خط ۴۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
افزون بر نكته‌هاى مفرح و شوخى‌هاى دل‌نشين كه مقصود نخستين از سامان‌دهى اين كتاب به شمار مى‌روند. حكايت‌هاى آن در بردارنده آموزه‌هاى اخلاقى‌اند و آيين‌هاى ملل گوناگون را بازگو مى‌كنند و از اين‌رو، هم آموزه‌هاى بد در آنها مى‌توان يافت و هم آموزه‌هاى نيكو. هر يك از حكايت‌هاى كتاب يادگار ملت و اثر انديشه گروهى از مردم است. هر حكايتى خود پى‌آمد پسنديده يا ناپسند اخلاقى دارد؛ اما با خواندن همه حكايت‌ها و افسانه‌ها به مبادى اخلاقى ويژه‌اى مى‌توان دست يافت. | افزون بر نكته‌هاى مفرح و شوخى‌هاى دل‌نشين كه مقصود نخستين از سامان‌دهى اين كتاب به شمار مى‌روند. حكايت‌هاى آن در بردارنده آموزه‌هاى اخلاقى‌اند و آيين‌هاى ملل گوناگون را بازگو مى‌كنند و از اين‌رو، هم آموزه‌هاى بد در آنها مى‌توان يافت و هم آموزه‌هاى نيكو. هر يك از حكايت‌هاى كتاب يادگار ملت و اثر انديشه گروهى از مردم است. هر حكايتى خود پى‌آمد پسنديده يا ناپسند اخلاقى دارد؛ اما با خواندن همه حكايت‌ها و افسانه‌ها به مبادى اخلاقى ويژه‌اى مى‌توان دست يافت. | ||
براى نمونه، تقبيح زنان و بدگمانى درباره آنان را از بدآموزى‌هاى اين اثر مى‌توان برشمرد؛ چنان‌كه زمينه اين آموزه كه بر مكر و خيانت زنان دو شاهزاده داستان (شاه‌زمان و شهريار) استوار است، در بيش‌تر داستان‌هايش ديده و در همه آنها بازگو مى‌شود و خواننده را از كيد و فريب‌كارى زن پرهيز مى‌دهد. اين بدآموزى‌ها يادگار دوران كهن و زاييده نخستين انديشه‌هاى بشر است؛ اما بعدها كه در تمدن اسلامى قصه‌هايى به داستان‌هاى اين كتاب پيوست، اثرى از زنان | براى نمونه، تقبيح زنان و بدگمانى درباره آنان را از بدآموزى‌هاى اين اثر مى‌توان برشمرد؛ چنان‌كه زمينه اين آموزه كه بر مكر و خيانت زنان دو شاهزاده داستان (شاه‌زمان و شهريار) استوار است، در بيش‌تر داستان‌هايش ديده و در همه آنها بازگو مى‌شود و خواننده را از كيد و فريب‌كارى زن پرهيز مى‌دهد. اين بدآموزى‌ها يادگار دوران كهن و زاييده نخستين انديشه‌هاى بشر است؛ اما بعدها كه در تمدن اسلامى قصه‌هايى به داستان‌هاى اين كتاب پيوست، اثرى از زنان پاک‌دامن و نيكوكار نيز در آنها پيدا شد؛ چنان‌كه در حكايت زن نيكوكار و بريدن دست او يا حكايت‌هاى غرامى منقول از بنى‌عذره يا زنان صالح بنى‌اسرائيل و... نمايان است. اين زنان خود الگوى تقوا و درست‌كارى بودند؛ اما به هر روى در سنجش با زنان فريب‌كار اين كتاب اندك و كم‌شمارند. حتى برخى از داستان‌ها از چارچوب ادب و عفاف نيز بيرون مى‌روند و از اين‌رو، موجب منع انتشار اصل كتاب، در پاره‌اى از كشورها شده‌اند. | ||
برانگيختن به عيش و نوش و لهو و لعب و «غايت قصوا» دانستن اين كار نيز از آموزه‌هاى بدِ هزار و يك شب به شمار مى‌رود؛ چنان‌كه هارون الرشيد همه جا در درياى فسق و شهوت‌پرستى و شرب مسكِر تصوير شده است. اگرچه آموزه‌هاى لطيف و حكمت‌آميز هم مانند حكايت خمره‌هاى سليمانى و مثَل‌هاى نيكو از زبان چارپايان و پرندگان و درندگان يا داستان‌هاى زاهدان و عابدان در برخى از حكايات آن مى‌توان يافت، شمار آنها در سنجش با آن بدآموزى‌ها بسيار كم است. | برانگيختن به عيش و نوش و لهو و لعب و «غايت قصوا» دانستن اين كار نيز از آموزه‌هاى بدِ هزار و يك شب به شمار مى‌رود؛ چنان‌كه هارون الرشيد همه جا در درياى فسق و شهوت‌پرستى و شرب مسكِر تصوير شده است. اگرچه آموزه‌هاى لطيف و حكمت‌آميز هم مانند حكايت خمره‌هاى سليمانى و مثَل‌هاى نيكو از زبان چارپايان و پرندگان و درندگان يا داستان‌هاى زاهدان و عابدان در برخى از حكايات آن مى‌توان يافت، شمار آنها در سنجش با آن بدآموزى‌ها بسيار كم است. | ||
| خط ۷۴: | خط ۵۸: | ||
==وضعيت كتاب== | ==وضعيت كتاب== | ||
بر پايه نوشته‌ها و پژوهش‌هاى خاورشناسان، اين كتاب نخست در دوره‌اى پيش از پادشاهان فارس (هخامنشيان) در هندوستان پديد آمد و بعدها در روزگارى پيش از اسكندر به ايران آمد و به فارسى ترجمه و «هزار افسانه» ناميده شد. آن‌گاه در سده سوم هجرى در نهضت ترجمه همچون ديگر كتاب‌هاى علمى و ادبى بيگانه، از پهلوى به عربى درآمد و دير زمانى در دست اهل فضل و ادب بغداد گشت تا اين‌كه حكايت‌ها و قصه‌هايى از آثار ادبى عربان نخستين و متمدن نيز بر آن افزوده شد و در عصر متوكل عباسى كه ارباب دانش كتاب‌ها را به ديگر سرزمين‌هاى اسلامى مى‌بردند، به مصر رفت و به دست نقالان و قصه‌سرايان افتاد. افسانه‌هاى بسيارى از بافته‌هاى مصريان و شمارى از منابع يهود در اين دوران بر آن افزوده شد و سرانجام در سده دهم هجرى (شانزدهم ميلادى) آن را در قالب الف ليله و ليله گرد آوردند و آنطوان گلان آن را به فرانسه ترجمه كرد و به اروپاييان شناساند. | بر پايه نوشته‌ها و پژوهش‌هاى خاورشناسان، اين كتاب نخست در دوره‌اى پيش از پادشاهان فارس (هخامنشيان) در هندوستان پديد آمد و بعدها در روزگارى پيش از اسكندر به ايران آمد و به فارسى ترجمه و «هزار افسانه» ناميده شد. آن‌گاه در سده سوم هجرى در نهضت ترجمه همچون ديگر كتاب‌هاى علمى و ادبى بيگانه، از پهلوى به عربى درآمد و دير زمانى در دست اهل فضل و ادب بغداد گشت تا اين‌كه حكايت‌ها و قصه‌هايى از آثار ادبى عربان نخستين و متمدن نيز بر آن افزوده شد و در عصر متوكل عباسى كه ارباب دانش كتاب‌ها را به ديگر سرزمين‌هاى اسلامى مى‌بردند، به مصر رفت و به دست نقالان و قصه‌سرايان افتاد. افسانه‌هاى بسيارى از بافته‌هاى مصريان و شمارى از منابع يهود در اين دوران بر آن افزوده شد و سرانجام در سده دهم هجرى (شانزدهم ميلادى) آن را در قالب الف ليله و ليله گرد آوردند و آنطوان گلان آن را به فرانسه ترجمه كرد و به اروپاييان شناساند. | ||
تأثير فراوان افسانه‌هاى سحّار و قلم فريباى اين كتاب به اندازه‌اى بود كه پس از ترجمه آن به زبان‌هاى اروپايى (سده هجدهم ميلادى)، انقلابى بزرگ در تاريخ ادبيات آن سامان پديد آورد و از اين‌رو، اروپاييان با شتاب آن را در سراسر مغرب زمين گستراندند و بر آوازه‌اش افزودند؛ چنان‌كه بعدها به موضوع تفنن‌هاى ادبى اديبان و نويسندگان باختر بدل گشت و هزاران تمثيل و حكايت و شعر از آن وام شد. موضوع‌هاى اين منبع شرقى اكنون نيز در صحنه‌هاى نمايشى (سينما و تئاتر) اروپا و امريكا، رخ مى‌نمايد و خود موضوع تفريح و تعليم و تربيت مليون‌ها بيننده است. حكايت‌هاى كهن هندى از ديد | تأثير فراوان افسانه‌هاى سحّار و قلم فريباى اين كتاب به اندازه‌اى بود كه پس از ترجمه آن به زبان‌هاى اروپايى (سده هجدهم ميلادى)، انقلابى بزرگ در تاريخ ادبيات آن سامان پديد آورد و از اين‌رو، اروپاييان با شتاب آن را در سراسر مغرب زمين گستراندند و بر آوازه‌اش افزودند؛ چنان‌كه بعدها به موضوع تفنن‌هاى ادبى اديبان و نويسندگان باختر بدل گشت و هزاران تمثيل و حكايت و شعر از آن وام شد. موضوع‌هاى اين منبع شرقى اكنون نيز در صحنه‌هاى نمايشى (سينما و تئاتر) اروپا و امريكا، رخ مى‌نمايد و خود موضوع تفريح و تعليم و تربيت مليون‌ها بيننده است. حكايت‌هاى كهن هندى از ديد سبک، همانندى فراوانى با حكايات اين كتاب دارند و افزون بر اين، آوردن قصه‌اى در دل داستانى ديگر از ويژگى‌هاى داستان‌سرايان هندى است و از اين‌رو، ادعاى هندى تبار بودن هزار و يك شب، پذيرفتنى مى‌نمايد. | ||
گفتنى است اين كتاب هزار و يك داستان ندارد، بلكه شماره هزار در نام آن بر فراوانى داستان‌هايش دلالت مى‌كند و افزون بر اين، بر پايه روايت خودش بايد هزار شب بر شهرزاد بگذرد تا سه كودك از شوى خود به دست آورد و علاقه پدرى مانع كشتن مادر آنان شود. شايد اين نام را گردآورده مصرى اثر بدان داده باشد. به هر روى بر پايه دعوى ژيلد ميستر عربان از عددهاى تام)rond(بيزارند و آنها را نحس مى‌دانند و از اين‌رو، نام كتاب را به «هزار و يك شب» تغيير دادند. | گفتنى است اين كتاب هزار و يك داستان ندارد، بلكه شماره هزار در نام آن بر فراوانى داستان‌هايش دلالت مى‌كند و افزون بر اين، بر پايه روايت خودش بايد هزار شب بر شهرزاد بگذرد تا سه كودك از شوى خود به دست آورد و علاقه پدرى مانع كشتن مادر آنان شود. شايد اين نام را گردآورده مصرى اثر بدان داده باشد. به هر روى بر پايه دعوى ژيلد ميستر عربان از عددهاى تام)rond(بيزارند و آنها را نحس مى‌دانند و از اين‌رو، نام كتاب را به «هزار و يك شب» تغيير دادند. | ||
| خط ۸۷: | خط ۶۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه [[حکمت، علی‌اصغر|على‌اصغر حكمت]]. | مقدمه [[حکمت، علی‌اصغر|على‌اصغر حكمت]]. | ||
| خط ۹۷: | خط ۷۸: | ||
جواهر كلام، محمد (شهريور 1385)، «سرآمد پژوهندگان هزار و يك شب»، جهان كتاب. | جواهر كلام، محمد (شهريور 1385)، «سرآمد پژوهندگان هزار و يك شب»، جهان كتاب. | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||