ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '<references />' به '<references/>') |
||
| خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲ مهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۶
| نام | ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن تغری بردی، ج‍م‍ال‌ال‍دی‍ن یوسف
ابن تغری بردی ال‍ظاه‍ری ال‍ج‍وی‍ن‍ی الات‍اب‍ک‍ی بردی، یوسف بن تغری |
| نام پدر | تغرى بردى |
| متولد | 813ق |
| محل تولد | قاهره |
| رحلت | 874ق |
| اساتید | شمس‌الدين محمد رومى حنفى
بهاءالدين ابوالبقاء حنفى تقى‌الدين شمنّى |
| برخی آثار | النجوم الزاهرة في ملوک مصر و القاهرة
المنهل الصافي و المستوفي بعد الوافي |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01088AUTHORCODE |
ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي (حدود 813-874 ق) فقیه حنفی، مورخ مسلمان
ولادت
وى در خانۀ امیر منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد برخی ولادت او را در شوال سنه 813 دانسته اند، به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمینا پس از 811ق بوده است.
تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام پدرش در 815ق درگذشت، در حالی که او دو سال بیشتر نداشت. از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.
پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصرالدين محمد، معروف به ابن عديم يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ ابن عديم وى تحت سرپرستى جلال‌الدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.
تحصیلات
وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.
فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى و بهاءالدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از تقى‌الدين شمنّى، تصريف را از علاء‌الدين رومى و ديگران، بديع و ادبيات‌را از علامه شهاب‌الدين احمد بن عربشاه دمشقى حنفى، فرا گرفت و معانى و بيان و شرح عقايد سعدالدين را نزد محیی‌الدين كافيه‌جى خواند.
او از محضر بسيارى از دانشمندان مانند مقريزى، عبدالرحمن زركشى بهره برد و از آنان اجازه دريافت كرد.
ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و مقريزى را اختيار كرد و در این راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در این علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت.
وفات
تغری بردی در روز سه شنبه 5 ذی الحجه سال 874ق وفات یافت.[۱]
آثار او
برخى آثار وى عبارتنداز:النجوم الزاهرة، المنهل الصافي، حوادث-الدهور، مورد اللطافة، البشارة، البحر الزاخر و...