۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جهاني ' به 'جهانی') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مىن' به 'مین') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
آیا یک میز مذاکره است؟ | آیا یک میز مذاکره است؟ | ||
شرکتکنندگان در یک مناظره رادیوئى اخیرا نظرات متعدد و قابل توجهى داشتند که سازمان آن را انجام دهد. یکى از شرکتکنندگان اظهار داشت: لحظهاى تأمل کنید سازمان یک میز مذاکره است، افراد دور میز | شرکتکنندگان در یک مناظره رادیوئى اخیرا نظرات متعدد و قابل توجهى داشتند که سازمان آن را انجام دهد. یکى از شرکتکنندگان اظهار داشت: لحظهاى تأمل کنید سازمان یک میز مذاکره است، افراد دور میز مینشینند و مذاکره میکنند. از میز مذاکره چه انتظارى دارید؟ | ||
علاوه بر مطالب فوق، محلى براى تبادل نظر و مذاکرات است... اساسا سازمان تجارت جهانى جایى است که دولتهاى عضو گرد هم میآیند و تلاش دارند که مسائل مربوط به تجارت را حل و فصل کنند. اولین قدم، گفتگو است. این سازمان در فضایى بیرون از مذاکرات، متولد شده است. فعالیت و حاصل کار آن نتیجه مذاکرات است. حجم کار کنونى سازمان، پیامد مذاکرات سالهاى 1986 تا 1994 که به دور اروگوئه معروف شد و نیز نتیجه مذاکرات قبلى تحت عنوان موافقتنامه عمومى درباره تعرف و تجارت (TTAG) است. اکنون این سازمان میزبان و برگزارکننده مذاکرات جدید با عنوان «دستور کار توسعه دوحه» است که در سال 2001 آغاز شده است. آنجایى که کشورها مواجه با محدودیتهاى بازرگانى میشوند و خواهان برطرف شدن این موانع باشند، مذاکرات به آنها کمک مىکند تا آزادسازى در تجارت صورت گیرد. اما سازمان تجارت جهانى کارش فقط آزادسازى تجارت نیست. در برخى موارد مقررات آن از محدودیتهاى تجارى حمایت مىکند؛ مثلاًحمایت از مصرفکنندگان یا جلوگیرى از گسترش بیمارى. سازمان مجموعهاى از مقررات است... قلب این سازمان را موافقتنامههاى آن تشکیل میدهد که حاصل مذاکرات اعضا است و توسط ملل تجارتکننده دنیا امضا شده است. این اسناد چارچوب مقررات قانونى براى بازرگانى بینالملل فراهم مىکنند. اساسا آنها قراردادهایى هستند که دولتها را ملزم مىکنند تا سیاستهاى تجارى خود را در چارچوب توافقشده حفظ کنند. هرچند دولتها مذاکره نموده و مقررات را امضا نمودهاند، هدف اصلى کمک به تولیدکنندگان کالاها و خدمات، صادرکنندگان و نیز واردکنندگان براى انجام تجارت است و همزمان به دولتها اجازه میدهد اهداف اجتماعى و زیستمحیطى خود را دنبال نمایند. هدف غالب سیستم، کمک به جریان آزادتر تجارت تا جائى است که اثر منفى بهجاى نگذارد. این مىتواند تا حدى به معنى برطرف کردن موانع نیز باشد. همچنین بدین معنى است که به افراد، شرکتها و حکومتها امکان مىدهد تا مقررات بازرگانى حاکم بر جهان را بشناسند و این اعتماد را فراهم مىکند که تغییرات ناگهانى در سیاستها رخ ندهد. | علاوه بر مطالب فوق، محلى براى تبادل نظر و مذاکرات است... اساسا سازمان تجارت جهانى جایى است که دولتهاى عضو گرد هم میآیند و تلاش دارند که مسائل مربوط به تجارت را حل و فصل کنند. اولین قدم، گفتگو است. این سازمان در فضایى بیرون از مذاکرات، متولد شده است. فعالیت و حاصل کار آن نتیجه مذاکرات است. حجم کار کنونى سازمان، پیامد مذاکرات سالهاى 1986 تا 1994 که به دور اروگوئه معروف شد و نیز نتیجه مذاکرات قبلى تحت عنوان موافقتنامه عمومى درباره تعرف و تجارت (TTAG) است. اکنون این سازمان میزبان و برگزارکننده مذاکرات جدید با عنوان «دستور کار توسعه دوحه» است که در سال 2001 آغاز شده است. آنجایى که کشورها مواجه با محدودیتهاى بازرگانى میشوند و خواهان برطرف شدن این موانع باشند، مذاکرات به آنها کمک مىکند تا آزادسازى در تجارت صورت گیرد. اما سازمان تجارت جهانى کارش فقط آزادسازى تجارت نیست. در برخى موارد مقررات آن از محدودیتهاى تجارى حمایت مىکند؛ مثلاًحمایت از مصرفکنندگان یا جلوگیرى از گسترش بیمارى. سازمان مجموعهاى از مقررات است... قلب این سازمان را موافقتنامههاى آن تشکیل میدهد که حاصل مذاکرات اعضا است و توسط ملل تجارتکننده دنیا امضا شده است. این اسناد چارچوب مقررات قانونى براى بازرگانى بینالملل فراهم مىکنند. اساسا آنها قراردادهایى هستند که دولتها را ملزم مىکنند تا سیاستهاى تجارى خود را در چارچوب توافقشده حفظ کنند. هرچند دولتها مذاکره نموده و مقررات را امضا نمودهاند، هدف اصلى کمک به تولیدکنندگان کالاها و خدمات، صادرکنندگان و نیز واردکنندگان براى انجام تجارت است و همزمان به دولتها اجازه میدهد اهداف اجتماعى و زیستمحیطى خود را دنبال نمایند. هدف غالب سیستم، کمک به جریان آزادتر تجارت تا جائى است که اثر منفى بهجاى نگذارد. این مىتواند تا حدى به معنى برطرف کردن موانع نیز باشد. همچنین بدین معنى است که به افراد، شرکتها و حکومتها امکان مىدهد تا مقررات بازرگانى حاکم بر جهان را بشناسند و این اعتماد را فراهم مىکند که تغییرات ناگهانى در سیاستها رخ ندهد. |
ویرایش