قاضی تبریزی، سید علی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
{{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|طباطبایی (ابهام زدایی)}} | ||
'''سيد على قاضى طباطبايى تبريزى''' (۱۲۴۵-۱۳۲۴ش)، فقیه، حکیم، عارف، استاد بزرگ اخلاق، از شاگردان وی [[طباطبایی، محمدحسین|سید محمد حسین طباطبائی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئی]]، [[بهجت، محمدتقی|محمد تقی بهجت فومنی]]، سید عبدالکریم کشمیری، [[آملی، محمدتقی|محمدتقی آملی]] | '''سيد على قاضى طباطبايى تبريزى''' (۱۲۴۵-۱۳۲۴ش)، فقیه، حکیم، عارف، استاد بزرگ اخلاق، از شاگردان وی [[طباطبایی، محمدحسین|سید محمد حسین طباطبائی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خوئی]]، [[بهجت، محمدتقی|محمد تقی بهجت فومنی]]، سید عبدالکریم کشمیری، [[آملی، محمدتقی|محمدتقی آملی]] | ||
نسخهٔ ۴ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۵۱
| نام | قاضی تبریزی، علی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | آی‍ت‌ال‍ل‍ه قاضی تبریزی
طباطبایی، علی قاضی، علی |
| نام پدر | سید حسین قاضی |
| متولد | سيزدهم ذى‌حجه سال 1285ق(۷ فروردین ۱۲۴۸ش) - و به قولى 1282ق(۹ اردیبهشت ۱۲۴۵ش) |
| محل تولد | تبریز |
| رحلت | 1325ش |
| اساتید | ميرزا فتح‌اللّه شريعت اصفهانى |
| برخی آثار | زينة الارشاد؛ حواشی سلطان الموحدين آقاسید علی قاضی بر ارشاد شیخ مفید |
| کد مؤلف | AUTHORCODE22279AUTHORCODE |
سيد على قاضى طباطبايى تبريزى (۱۲۴۵-۱۳۲۴ش)، فقیه، حکیم، عارف، استاد بزرگ اخلاق، از شاگردان وی سید محمد حسین طباطبائی، سید ابوالقاسم خوئی، محمد تقی بهجت فومنی، سید عبدالکریم کشمیری، محمدتقی آملی
ولادت
در شب شنبه سيزدهم ذى‌حجه سال 1285ق(۷ فروردین ۱۲۴۸ش) - و بنا به قولى در سال 1282ق(۹ اردیبهشت ۱۲۴۵ش)- در تبريز چشم به جهان گشود.
خاندان قاضى از خاندان ريشه‌دار علم معرفت در تبريز بوده و سابقه علمى اين خاندان از پانصد سال متجاوز است.
پدرش، سید حسین قاضی (درگذشت۱۳۱۴)، از شاگردان میرزای شیرازی در سامرا بود که سپس به تبریز بازگشت و به تهذیب نفس پرداخت. وی علاوه بر تفسیر مختصری بر قرآن، تفسیری بر سوره فاتحه و تفسیری ناتمام بر سورۀ انعام نوشته بود.
تحصیلات
آقا سيد على، تحصيلاتش را از محضر پدر شروع و در سال 1313ق، براى تكميل درس راهى نجف اشرف گرديد. در نجف از محضر فقهاى وقت خوشه دانش برچيد، كه از سرآمد آنها از شيخ‌الشريعه اصفهانى بايد ياد كرد. اما تأثيرگذارترين استاد وى، عارف عاشق آقا سيد احمد كربلايى طهرانى (م 1333ق) بوده است.[۱]
اساتید
- ميرزا موسى تبريزى (صاحب كتاب أوثق الوسائل)؛
- ميرزا محمّدعلى قراچه‌داغى؛
- پدر گرامى خودشان؛
- ميرزا محمّدتقى تبريزى، معروف به «حجت‌الاسلام» و متخلّص به «نيّر»؛
- محمّدكاظم خراسانى (آخوند خراسانى)؛
- ميرزا فتح‌اللّه شريعت اصفهانى (شيخ‌الشريعه)؛
- ميرزا حسين تهرانى؛
- شيخ محمّدحسن مامقانى؛
- سيّد محمّدكاظم يزدى؛
- فاضل شربيانى؛
- شيخ محمّد بهارى؛
- سيّد احمد كربلايى.
شاگردان
- شيخ محمّدتقى آملى؛
- علامه سيّد محمّدحسين طباطبايى؛
- سيّد محمّدحسن الهى طباطبايى؛
- محمّدتقى بهجت؛
- سيّد يوسف حكيم؛
- سيّد محمّدحسينى همدانى؛
- شهيد محراب، سيّد عبدالحسين دستغيب شيرازى؛
- شيخ حسنعلى نجابت شيرازى؛
- سيّد محمّدهادى ميلانى؛
- محمّدرضا مظفر؛
- سيّد عبدالاعلى سبزوارى؛
- ميرزا على غروى عليارى؛
- سيّد شهاب‌الدين مرعشى نجفى؛
- سيّد ابوالقاسم خويى؛
- حاج شيخ ابوالفضل خوانسارى؛
- شيخ عبدالحسين حجت انصارى؛
- شيخ محمّدابراهيم شريفى زابلى؛
- شيخ عبّاس قوچانى؛
- شيخ على‌اكبر مرندى؛
- سيّد حسن مسقطى؛
- سيّد هاشم حدّاد؛
- سيّد عبدالكريم كشميرى[۲]
وفات
آقا سيد على قاضى، در نجف اشرف، در شب چهارشنبه ششم ربيع‌الاول سال 1366ق، از دنيا رفتند و سید جمال‌الدین گلپایگانی بر او نماز خواند و در وادی السلام، نزدیک مقام امام زمان(عج) در کنار پدرش در جوار مقام مهدى(ع)، در آرامگاه ابدى قرار گرفت[۳]
آثار
- حاشيه ارشاد شيخ مفيد؛
- شرح دعاى سمات؛
- تفسير قرآن كريم؛
- نامه‌هاى عرفانى؛
- ديوان اشعار؛
و...
پانويس
منابع مقاله
- قاضى تبريزى، على، زينة الإرشاد: حواشى سلطان‌الموحدين آقا سيد على قاضى (قدس‌سره) بر الإرشاد شيخ مفيد، اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامى آذربايجان شرقى، پيشگفتار به قلم محقق كتاب على صدرايى خويى.
- جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار، نشر معروف، قم، 1379، چاپ اول.
وابسته‌ها
زينة الارشاد؛ حواشی سلطان الموحدين آقاسید علی قاضی بر ارشاد شیخ مفید