ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'محيى الدين' به 'محیی‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي'''(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امیر منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمینا پس از 811ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را | '''ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي'''(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امیر منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمینا پس از 811ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصرالدين محمد، معروف به [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] وى تحت سرپرستى جلالالدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى‌و بهاءالدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از تقىالدين شمنّى، تصريف را از علاء‌الدين رومى و ديگران، بديع و ادبيات‌را از علامه شهاب‌الدين احمد بن عربشاه دمشقى حنفى، فرا گرفت و معانى و بيان و شرح عقايد سعدالدين را نزد محیی‌الدين كافيه‌جى خواند.او از محضر بسيارى دانشمندان چون [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]]، عبدالرحمن زركشى بهره برد و از آنان اجازه دريافت كرد. | ||
ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] را اختيار كرد و در این راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در این علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت. | ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] را اختيار كرد و در این راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در این علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت. | ||
نسخهٔ ۲ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۲:۲۲
| نام | ابن تغری بردی، یوسف بن تغری بردی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | ابن تغری بردی، ج‍م‍ال‌ال‍دی‍ن یوسف
ابن تغری بردی ال‍ظاه‍ری ال‍ج‍وی‍ن‍ی الات‍اب‍ک‍ی بردی، یوسف بن تغری |
| نام پدر | |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | 874 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | النجوم الزاهره فی ملوک مصر و القاهره |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01088AUTHORCODE |
ابوالمحاسن جمال‌الدين يوسف بن تغري بردي بن عبداللّه ظاهرى حنفي(حدود 812-874 ق) مورخ مسلمان.وى در خانۀ امیر منجك، جنب مدرسۀ سلطان حسن در قاهره زاده شد و به گفتۀ خود ابن تغرى بردى در «النجوم» تولدش تخمینا پس از 811ق بوده است.تغرى بردى، پدر ابوالمحاسن، را-كه از غلامان ترك‌نژاد رومى‌بود-ملك ظاهر برقوق، پادشاه مصر، در اوايل سلطنتش خريد و آزاد ساخت و اواز خاصگى و ساقيگرى كار را آغاز كرد تا به اتابكى (فرماندهى)سپاه مصر و نيابت شام رسيد.و سرانجام در 815ق درگذشت.از وى ده فرزند باقى ماند كه يوسف كوچكترين آنها بود.پس از درگذشت‌پدر، تربيت يوسف را ناصرالدين محمد، معروف به ابن عديم يا ابن ابى جراد كه شوهر خواهر او بودبه عهده گرفت.پس از مرگ ابن عديم وى تحت سرپرستى جلالالدين عبدالرحمن بلقينى شافعى قرار گرفت.وى حفظ قرآن را به تغرى آموخت.يوسف مختصر قدورى را نيز ازبر كرد.فقه را از شمس‌الدين محمد رومى حنفى‌و بهاءالدين ابوالبقاء حنفى و..، نحو را از تقىالدين شمنّى، تصريف را از علاء‌الدين رومى و ديگران، بديع و ادبيات‌را از علامه شهاب‌الدين احمد بن عربشاه دمشقى حنفى، فرا گرفت و معانى و بيان و شرح عقايد سعدالدين را نزد محیی‌الدين كافيه‌جى خواند.او از محضر بسيارى دانشمندان چون مقريزى، عبدالرحمن زركشى بهره برد و از آنان اجازه دريافت كرد.
ابن تغرى به دانش تاريخ دل بست و ملازمت مورخان روزگار خود يعنى محمود بن احمد عينى و مقريزى را اختيار كرد و در این راه جهد فراوان نمود.جودت ذهن و فهم صحيح، ابن تغرى را يارى كرد تا در این علم سرآمد شدو به تأليف و تصنيف پرداخت.
آثار او
برخى آثار وى عبارتنداز:النجوم الزاهرة، المنهل الصافي، حوادث-الدهور، مورد اللطافة، البشارة، البحر الزاخر و...