خجندی، کمال‌الدین مسعود: تفاوت میان نسخه‌ها

</div>

==ولادت و تحصیلات==

شیخ کمال یورش لشکر توقتمش خان را به تبریز و عزل امیر ولی و فرهادآقا را در این قطعه طنز، یادآور می‌شود:

باآنکه شیخ کمال در شهر «سرای» خوش بود، دختر نیک‌اخترش میل بی‌اندازه به تبریز داشت، و لذا شیخ پس از چهار سال از «سرای» بیرون آمد و به تبریز برگشت<ref>ر.ک: همان، ص36-37</ref>.

زمانی که حافظ غزل شیخ کمال را به مطلع:

دید، از آن استقبال کرد و غزل زیبایی به مطلع:

را سرود که زیباتر و عارفانه‌تر است<ref>ر.ک: همان</ref>.

==شیخ کمال خجندی و معاذی تبریزی==

معاذی تبریزی از سخنوران اواخر سده هشتم و اوایل سده نهم هجری است که اردشیر نام داشت و تخلصش «معاذی» بود. شیخ کمال خجندی با وی دوستی و پیوند داشته و در شعر او را ستوده و او را از نسل معاذ بن جبل، از یاران پیامبر(ص) دانسته است. شیخ کمال گوید:

معاذی نیز ضمن اشاره به علو مقام کمال خجندی، به عنایت میرانشاه به شیخ کمال اشاره دارد:

کمال خجندی در دیوان خود به طرز مطایبه از معاذی یاد کرده، گوید:

==وفات==

==منابع مقاله==

# خجندی، کمال، «دیوان کمال خجندی»، تصحیح و مقابله احمد کرمی، تهران، انتشارات ما، چاپ اول، 1372.

[[رده:زندگی‌نامه]]