المشيخة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ک' به 'ن‌ک') |
جز (جایگزینی متن - 'ح‌ح' به 'ح‌ح') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
'''المشيخة''' یا «الأسناد المصفی الی آل المصطفی»، اثری تاریخی- رجالی تألیف [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] است که اتصال سلسله احادیث مروی از بعضی علمای رجال از مشایخی که از آن طریق به اهلبیت(ع) ختم می‌شوند را ذکر کرده است. درواقع این کتاب بخشی از کتاب [[مصفی المقال في مصنفي علم الرجال|مصفی المقال في مصنفی الرجال]] [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] است. وی در انتهای این اثر به [[ایروانی، یوسف|میرزا یوسف ایروانی]] (متوفای 1411ق) اجازه نقل روایت داده است. | '''المشيخة''' یا «الأسناد المصفی الی آل المصطفی»، اثری تاریخی- رجالی تألیف [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] است که اتصال سلسله احادیث مروی از بعضی علمای رجال از مشایخی که از آن طریق به اهلبیت(ع) ختم می‌شوند را ذکر کرده است. درواقع این کتاب بخشی از کتاب [[مصفی المقال في مصنفي علم الرجال|مصفی المقال في مصنفی الرجال]] [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] است. وی در انتهای این اثر به [[ایروانی، یوسف|میرزا یوسف ایروانی]] (متوفای 1411ق) اجازه نقل روایت داده است. | ||
نویسنده در مقدمه اثر سال نگارش کتاب را 1356ق در سن 63 سالگی ثبت کرده است. وی سپس به نگرانی خود از این‌که مبادا اجلش فرا برسد و نتواند نام علمای امامیه که عمر خود را در تألیف کتاب یا نوشتن رساله‌ای در تراجم احوال روات و علمای گذشته و کسانی که واسطه ارتباط به ائمه اطهار(ع) بوده‌اند، صرف کرده‌اند را گردآوری کند<ref>مقدمه، ص3-2</ref>. سپس افزوده که در این اثر به‌اختصار | نویسنده در مقدمه اثر سال نگارش کتاب را 1356ق در سن 63 سالگی ثبت کرده است. وی سپس به نگرانی خود از این‌که مبادا اجلش فرا برسد و نتواند نام علمای امامیه که عمر خود را در تألیف کتاب یا نوشتن رساله‌ای در تراجم احوال روات و علمای گذشته و کسانی که واسطه ارتباط به ائمه اطهار(ع) بوده‌اند، صرف کرده‌اند را گردآوری کند<ref>مقدمه، ص3-2</ref>. سپس افزوده که در این اثر به‌اختصار شرح‌حال و طبقات و تاریخ زندگانی تعدادی از علمای امامیه و برخی مصنفاتشان ذکر شده است. وی از خداوند متعال توفیق انتشار متن کامل کتاب که مشتمل بر 500 شرح‌حال است را مسئلت کرده است.<ref>همان، ص4</ref>. | ||
این اثر در قالب «فصل- فصل» نگارش شده است؛ بدین ترتیب که در هر فصل ابتدا نام یکی از مشایخ مؤلفین رجال به ترتیب سال وفات -نه بهحسب مراتب و درجه‌شان- ذکر شده است. سپس نام یکی از مشایخ یا مشایخ مشایخ وی به‌ویژه کسانی که تألیفی در رجال داشته‌اند با اشاره به اثرشان و گاه توضیحاتی پیرامون آن آثار ذکر شده است.<ref>همان، ص5-4</ref>. نویسنده برخی دیدگاه‌های خود درباره برخی مطالب را نیز با «اقول» ذکر کرده است.<ref>متن کتاب، ص67</ref>. | این اثر در قالب «فصل- فصل» نگارش شده است؛ بدین ترتیب که در هر فصل ابتدا نام یکی از مشایخ مؤلفین رجال به ترتیب سال وفات -نه بهحسب مراتب و درجه‌شان- ذکر شده است. سپس نام یکی از مشایخ یا مشایخ مشایخ وی به‌ویژه کسانی که تألیفی در رجال داشته‌اند با اشاره به اثرشان و گاه توضیحاتی پیرامون آن آثار ذکر شده است.<ref>همان، ص5-4</ref>. نویسنده برخی دیدگاه‌های خود درباره برخی مطالب را نیز با «اقول» ذکر کرده است.<ref>متن کتاب، ص67</ref>. | ||
نسخهٔ ۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۲۱:۰۱
| المشيخة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | الإسناد المصفي إلي آل المصطفي |
| ناشر | مطبعة الغري الحديثة |
| مکان نشر | عراق - نجف اشرف |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 1 |
المشيخة یا «الأسناد المصفی الی آل المصطفی»، اثری تاریخی- رجالی تألیف آقابزرگ تهرانی است که اتصال سلسله احادیث مروی از بعضی علمای رجال از مشایخی که از آن طریق به اهلبیت(ع) ختم می‌شوند را ذکر کرده است. درواقع این کتاب بخشی از کتاب مصفی المقال في مصنفی الرجال آقابزرگ تهرانی است. وی در انتهای این اثر به میرزا یوسف ایروانی (متوفای 1411ق) اجازه نقل روایت داده است.
نویسنده در مقدمه اثر سال نگارش کتاب را 1356ق در سن 63 سالگی ثبت کرده است. وی سپس به نگرانی خود از این‌که مبادا اجلش فرا برسد و نتواند نام علمای امامیه که عمر خود را در تألیف کتاب یا نوشتن رساله‌ای در تراجم احوال روات و علمای گذشته و کسانی که واسطه ارتباط به ائمه اطهار(ع) بوده‌اند، صرف کرده‌اند را گردآوری کند[۱]. سپس افزوده که در این اثر به‌اختصار شرح‌حال و طبقات و تاریخ زندگانی تعدادی از علمای امامیه و برخی مصنفاتشان ذکر شده است. وی از خداوند متعال توفیق انتشار متن کامل کتاب که مشتمل بر 500 شرح‌حال است را مسئلت کرده است.[۲].
این اثر در قالب «فصل- فصل» نگارش شده است؛ بدین ترتیب که در هر فصل ابتدا نام یکی از مشایخ مؤلفین رجال به ترتیب سال وفات -نه بهحسب مراتب و درجه‌شان- ذکر شده است. سپس نام یکی از مشایخ یا مشایخ مشایخ وی به‌ویژه کسانی که تألیفی در رجال داشته‌اند با اشاره به اثرشان و گاه توضیحاتی پیرامون آن آثار ذکر شده است.[۳]. نویسنده برخی دیدگاه‌های خود درباره برخی مطالب را نیز با «اقول» ذکر کرده است.[۴].
میرزا حسین نوری (1254-1320ق) معروف به صاحب مستدرک الوسائل[۵] و کشی[۶]، اولین و آخرین اعلام رجالی هستند که نویسنده به آن اشاره نموده است.
فهرست اعلام در انتهای کتاب ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.