۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
جز (جایگزینی متن - 'یج' به 'یج') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
شارح در گزارش باب حادیعشر به زبان فارسی، بیش از هر چیز از دو شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی و سخنان [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] در «[[تجريد الاعتقاد]]» سود جسته است؛ اما سخن او در پارهای موارد، دشوار و پیچیده و نامفهوم است که مصحح در حد توان خویش پارهای از آنها را باز نموده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | شارح در گزارش باب حادیعشر به زبان فارسی، بیش از هر چیز از دو شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی و سخنان [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] در «[[تجريد الاعتقاد]]» سود جسته است؛ اما سخن او در پارهای موارد، دشوار و پیچیده و نامفهوم است که مصحح در حد توان خویش پارهای از آنها را باز نموده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||
گفتنی است که کاتب نسخه، کمسواد و بیدقت بوده است و خواننده گرامی در | گفتنی است که کاتب نسخه، کمسواد و بیدقت بوده است و خواننده گرامی در جایجای کتاب، این ضعف و کاستی را ملاحظه خواهد نمود و اگر شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی نبود، تصحیح این کتاب ناممکن به نظر میرسید<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
«هداية الأصول»، برخلاف شرح مخدوم حسینی، شرح مزجی نیست، بلکه شرحی است بر مبنای «قال» و «أقول» که گاهی نقد آرای فلاسفه و متکلمان اشعری و معتزلی نیز در آن دیده میشود. هدف هدایتالله آن است که از عقاید کلامی شیعه، عالمانه دفاع کند. او خود شیعه است و شیعیان را «فرقه ناجیه» مینامد<ref>ر.ک: همان</ref>. | «هداية الأصول»، برخلاف شرح مخدوم حسینی، شرح مزجی نیست، بلکه شرحی است بر مبنای «قال» و «أقول» که گاهی نقد آرای فلاسفه و متکلمان اشعری و معتزلی نیز در آن دیده میشود. هدف هدایتالله آن است که از عقاید کلامی شیعه، عالمانه دفاع کند. او خود شیعه است و شیعیان را «فرقه ناجیه» مینامد<ref>ر.ک: همان</ref>. |
ویرایش