۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'تا' به 'تا') |
جز (جایگزینی متن - 'هها' به 'هها') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
کتاب باب حادیعشر از منابع و متون کلاسیک علم کلام بشمار میآید. این کتاب دو شرح بسیار مشهور دیگر نیز دارد: «النافع يوم الحشر» نگاشته [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] و «مفتاح الباب» اثر مخدوم حسینی که این دو شرح به کوشش دکتر مهدی محقق تحقیق و منتشر شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | کتاب باب حادیعشر از منابع و متون کلاسیک علم کلام بشمار میآید. این کتاب دو شرح بسیار مشهور دیگر نیز دارد: «النافع يوم الحشر» نگاشته [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]] و «مفتاح الباب» اثر مخدوم حسینی که این دو شرح به کوشش دکتر مهدی محقق تحقیق و منتشر شده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
اثر حاضر، یعنی «هداية الأصول»، از | اثر حاضر، یعنی «هداية الأصول»، از نسخههای منحصربهفردی است که مجموعاً دارای پنجاه صفحه و هر صفحه حدود بیستودو سطر است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
شارح در گزارش باب حادیعشر به زبان فارسی، بیش از هر چیز از دو شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی و سخنان [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] در «[[تجريد الاعتقاد]]» سود جسته است؛ اما سخن او در پارهای موارد، دشوار و پیچیده و نامفهوم است که مصحح در حد توان خویش پارهای از آنها را باز نموده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | شارح در گزارش باب حادیعشر به زبان فارسی، بیش از هر چیز از دو شرح فاضل مقداد و مخدوم حسینی و سخنان [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه طوسی]] در «[[تجريد الاعتقاد]]» سود جسته است؛ اما سخن او در پارهای موارد، دشوار و پیچیده و نامفهوم است که مصحح در حد توان خویش پارهای از آنها را باز نموده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
# از ویژگیهای نثری این کتاب آن است که همچون پارهای از متون قدیم، واژه «چنانچه» در همه جای کتاب، در معنای موصولی و به معنی «چنانکه» بهکار رفته است و معنای شرطی به معنای «اگر» ندارد. | # از ویژگیهای نثری این کتاب آن است که همچون پارهای از متون قدیم، واژه «چنانچه» در همه جای کتاب، در معنای موصولی و به معنی «چنانکه» بهکار رفته است و معنای شرطی به معنای «اگر» ندارد. | ||
# عبارت «هر محل که» به معنای «هرگاه»، «هرجا» و «اگر» بسیار بهکار رفته است. | # عبارت «هر محل که» به معنای «هرگاه»، «هرجا» و «اگر» بسیار بهکار رفته است. | ||
# | # واژههایی همچون لغة، معرفة، جهة و علة در متن بهترتیب بهصورت لغت، معرفت، جهت و علت و واژه آینه به شکل «آئینه» بهکار رفته است. | ||
# ازآنجاکه تنها یک دستنوشت از این اثر شناخته شده، مبنای تحقیق ما بر همین دستنوشت بوده که در پاورقیها از آن با حرف رمز «س» یاد شده و برای سهولت مراجعه با | # ازآنجاکه تنها یک دستنوشت از این اثر شناخته شده، مبنای تحقیق ما بر همین دستنوشت بوده که در پاورقیها از آن با حرف رمز «س» یاد شده و برای سهولت مراجعه با شمارههای داخل دو قلاب، به صفحات آن اشاره شده است. | ||
# مصحح کتاب در پاورقی صفحه اول کتاب، وجه تسمیه باب حادیعشر را توضیح داده تا وجه تسمیه «هداية الأصول» نیز روشن شود<ref>ر.ک: هما ن، ص13-12</ref>. | # مصحح کتاب در پاورقی صفحه اول کتاب، وجه تسمیه باب حادیعشر را توضیح داده تا وجه تسمیه «هداية الأصول» نیز روشن شود<ref>ر.ک: هما ن، ص13-12</ref>. | ||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
در پاورقیهای کتاب، اختلاف نسخ، معانی آیات و توضیح برخی از عبارات ذکر شده است. | در پاورقیهای کتاب، اختلاف نسخ، معانی آیات و توضیح برخی از عبارات ذکر شده است. | ||
در آغاز کتاب، مقدمهای از سید محمدعلی احمدی ابهری، رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، درباره | در آغاز کتاب، مقدمهای از سید محمدعلی احمدی ابهری، رئیس کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، درباره نسخههای خطی کتابخانه مجلس شورای اسلامی، از جمله نسخه خطی کتاب حاضر و همچنین فعالیتهای آن کتابخانه در زمینه تصحیح و احیای نسخ خطی، درج شده است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== |
ویرایش