۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ن‌ه' به 'ن‌ه'
جز (جایگزینی متن - 'ه‌ک' به 'ه‌ک') |
جز (جایگزینی متن - 'ن‌ه' به 'ن‌ه') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
محمد بن عبدالملک نیشابوری معروف به امیر معزی نیشابوری، معروفترین شاعر عصر سلاجقه که در دستگاه سلطان ملکشاه و سنجر بن ملکشاه سلجوقی به امیرالشعرایی معروف بوده است و بنا به نوشته استاد همایی «الحق لقبی به مورد و اسمی با مسما داشته؛ چه در عهد سلاجقه کمتر شاعری از حیث فصاحت و جزالت اسلوب و شیرینی سخن، خاصه در تغزل که فن مخصوص اوست به پایه معزی رسید». استاد اقبال آشتیانی در مقدمه دیوان معزی می‌نویسد: «دیوان این شاعر مشتمل بر یک سلسله وقایع بسیار مهم است که یا ضبط | محمد بن عبدالملک نیشابوری معروف به امیر معزی نیشابوری، معروفترین شاعر عصر سلاجقه که در دستگاه سلطان ملکشاه و سنجر بن ملکشاه سلجوقی به امیرالشعرایی معروف بوده است و بنا به نوشته استاد همایی «الحق لقبی به مورد و اسمی با مسما داشته؛ چه در عهد سلاجقه کمتر شاعری از حیث فصاحت و جزالت اسلوب و شیرینی سخن، خاصه در تغزل که فن مخصوص اوست به پایه معزی رسید». استاد اقبال آشتیانی در مقدمه دیوان معزی می‌نویسد: «دیوان این شاعر مشتمل بر یک سلسله وقایع بسیار مهم است که یا ضبط آن‌ها از قلم مورخین سلاجقه فوت شده و یا بهوسیله آن‌ها می‌شود نوشتههای آن مورخین را تکمیل و تصحیح کرد. تا آنجا که می‌توان دیوان امیر معزی را مکمل تاریخ سلاجقه و معاصرین ایشان دانست»<ref>ر.ک: یلمهها، احمدرضا، ص238</ref>. | ||
شیوه شعر معزی از شاعران متقدم خراسان فرقی محسوس ندارد و در واقع سبک آنان را پیروی کرده است و قصاید او خواه از حیث موضوع و خواه از حیث الفاظ قصاید فرخی و عنصری را به نظم میآورد و اغلب شباهت مابین سبکها کاملاً ظاهر می‌شود؛ مانند قصیده‌ای که در مدح عمید الدوله جمشید بن بهمنیار وزیر فارس و اصفهان ساخته و آن قصیده معروف فرخی را با مطلع: | شیوه شعر معزی از شاعران متقدم خراسان فرقی محسوس ندارد و در واقع سبک آنان را پیروی کرده است و قصاید او خواه از حیث موضوع و خواه از حیث الفاظ قصاید فرخی و عنصری را به نظم میآورد و اغلب شباهت مابین سبکها کاملاً ظاهر می‌شود؛ مانند قصیده‌ای که در مدح عمید الدوله جمشید بن بهمنیار وزیر فارس و اصفهان ساخته و آن قصیده معروف فرخی را با مطلع: | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
بهجای واژه «گویم» مکرر در مصرع ثانی، «خوانم» صحیح است<ref>ر.ک: یلمهها، احمدرضا، ص253</ref>. | بهجای واژه «گویم» مکرر در مصرع ثانی، «خوانم» صحیح است<ref>ر.ک: یلمهها، احمدرضا، ص253</ref>. | ||
بسیاری از تصحیفها تحریفهای دیوان چاپی امیر معزی (و بهتبع آن چاپ ناصر هیّری که عیناً از روی نسخه چاپی استاد اقبال صورت گرفته) به خاطر وجود حروف متشابه الشکل در نسخههای متقدم دیوان که تمیز | بسیاری از تصحیفها تحریفهای دیوان چاپی امیر معزی (و بهتبع آن چاپ ناصر هیّری که عیناً از روی نسخه چاپی استاد اقبال صورت گرفته) به خاطر وجود حروف متشابه الشکل در نسخههای متقدم دیوان که تمیز آن‌ها از یکدیگر فقط به گذاردن نقطه و علائمی مانند سرکش است و کاتبان نسخ متأخر به خاطر تساهل و تسامح و عدم تأمل، این تشابهات را ملحوظ نداشته و یا حروف یک کلمه که در نسخ متقدم از نظر سطح خط کوتاه و از جهت دور خط فشرده کتابت می‌شده، مغلوط خوانده و مصحف کتابت کرده‌اند. تصحیف چنبروار/به چنبردار، زرهوار/به زره‌دار، ضم/بهصورت خم، سعد فشان/به سعد میان، خصما/به حصنا، خوی/به خون و نمونههای فراوان دیگر که در متن دیوان چاپی امیر معزی مشهود است، ناشی از همین تساهل و تسامحهای کاتبان نسخ متأخر دیوان این شاعر است و بدیهی است تنها راه حل تنقیح و تصحیح دیوان این شاعر رجوع به نسخ متقدم و اصیل و مقابله و مقایسه با نسخ چاپی این دیوان می‌باشد<ref>ر.ک: یلمهها، احمدرضا، ص257-256</ref>. | ||
ابیات فراوانی را در دیوان این شاعر یافت که یا با اسقاطات و وا افتادگیها ضبط شده و یا همچنان محل ابهام بوده و مصحح در کنار | ابیات فراوانی را در دیوان این شاعر یافت که یا با اسقاطات و وا افتادگیها ضبط شده و یا همچنان محل ابهام بوده و مصحح در کنار آن‌ها علامت پرسش گذاشته و یا ابیات فراوانی در ضمن قصیده‌ای ساقط گردیده و یا مصاریع دوم و سوم یک بیت محذوف شد و یا مصاریع دوم و سوم یک بیت محذوف شده و مصراعهای اول و دوم در ضمن یک بیت بیان گردیده و یا اختلال وزنی در آن مشهود است. علاوه بر آن، با توجه به اینکه اکثر ابیات این شاعر دارای صنعت ترصیع و موازنه بوده و اگر شاعر عبارتی در مصراع اول به‌کاربرده، در مصراع دوم قرینه آن را لحاظ داشته، لیکن در چاپ دیوان این شاعر این موازنهها رعایت نگردیده و همان عبارات مصراع اول در مصراعهای دوم تکرار گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص257</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||