کیمیای سعادت (ترجمه طهارة الأعراق): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۳ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۴۱: خط ۴۱:
| پیش از =
| پیش از =
}}  
}}  
'''کیمیای سعادت'''، ترجمه‎ای از کتاب «طهارة الأعراق» [[مسکویه، احمد بن محمد|ابوعلی مسکویه]] (متوفی 421ق)، در موضوع اخلاق نظری و حکمت عملی است که توسط میرزا ابوطالب زنجانی (متوفی 1329ق) به فارسی برگردانده شده و [[امامی، ابوالقاسم|ابوالقاسم امامی]] (معاصر) آن را تصحیح نموده است.
'''کیمیای سعادت'''، ترجمه‌ای از کتاب «طهارة الأعراق» [[مسکویه، احمد بن محمد|ابوعلی مسکویه]] (متوفی 421ق)، در موضوع اخلاق نظری و حکمت عملی است که توسط میرزا ابوطالب زنجانی (متوفی 1329ق) به فارسی برگردانده شده و [[امامی، ابوالقاسم|ابوالقاسم امامی]] (معاصر) آن را تصحیح نموده است.


مصحح در ابتدای کتاب بعد از معرفی [[مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]] و آثارش و ترجمه‎های این اثر، از روش خویش و مترجم سخن به میان آورده است.
مصحح در ابتدای کتاب بعد از معرفی [[مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]] و آثارش و ترجمه‎های این اثر، از روش خویش و مترجم سخن به میان آورده است.
خط ۶۷: خط ۶۷:
تفاوت‎های مهم میان متن و ترجمه را که در سرنوشت معنى مؤثر بود در حاشیه آوردیم. درعین‎حال آنچه به آن اشاره شد همه تغییراتى نیست که مترجم در کار خود داشته است، بلکه نمونه‎هایى است براى آگاهى خواننده که در ارزیابى این ترجمه معیارى براى سنجش نسبت میان ترجمه و متن به دست داشته باشد و در استناد سخن به مصنف جانب احتیاط را نگاه بدارد. آنچه در میان دو قلاب [] نهاده شد از مصحح است. چه در مطاوى متن، چه در عنوان‎ها و چه در لابه‎لای حواشى مترجم، اعم از اینکه به این مطلب در جاى خود اشاره‌اى شده باشد یا نه. مترجم در این ترجمه چنان‎که در شیوه او باز نمودیم، جای‎جای مطالبى به‎تفصیل افزوده است که گاه تحت عنوان «مترجم گوید» و گاه بدون عنوان است که مصحح براى یک‎دست شدن بر همه آن‎ها عنوان مزبور را نهاده است.
تفاوت‎های مهم میان متن و ترجمه را که در سرنوشت معنى مؤثر بود در حاشیه آوردیم. درعین‎حال آنچه به آن اشاره شد همه تغییراتى نیست که مترجم در کار خود داشته است، بلکه نمونه‎هایى است براى آگاهى خواننده که در ارزیابى این ترجمه معیارى براى سنجش نسبت میان ترجمه و متن به دست داشته باشد و در استناد سخن به مصنف جانب احتیاط را نگاه بدارد. آنچه در میان دو قلاب [] نهاده شد از مصحح است. چه در مطاوى متن، چه در عنوان‎ها و چه در لابه‎لای حواشى مترجم، اعم از اینکه به این مطلب در جاى خود اشاره‌اى شده باشد یا نه. مترجم در این ترجمه چنان‎که در شیوه او باز نمودیم، جای‎جای مطالبى به‎تفصیل افزوده است که گاه تحت عنوان «مترجم گوید» و گاه بدون عنوان است که مصحح براى یک‎دست شدن بر همه آن‎ها عنوان مزبور را نهاده است.


علاوه بر این، آن را با سطرهاى کوتاه‎تر و با فاصله‌اى از متن آورده است تا میان سخنان مصنف و مترجم خلط نشود. درعین‎حال مترجم ابیاتى از شعر و جز آن را بدون هیچ نشانه‌اى در لابه‎لای ترجمه‎اش مى‎نهد که در پاورقى به افزودگى آن‎ها اشاره شده است.
علاوه بر این، آن را با سطرهاى کوتاه‎تر و با فاصله‌اى از متن آورده است تا میان سخنان مصنف و مترجم خلط نشود. درعین‎حال مترجم ابیاتى از شعر و جز آن را بدون هیچ نشانه‌اى در لابه‎لای ترجمه‌اش مى‎نهد که در پاورقى به افزودگى آن‎ها اشاره شده است.


در هامش نسخه چاپ‎سنگ گه‎گاه توضیحات کوتاهى آمده است که با عبارت (حواشى مترجم) مشخص شده است. سایر مطالب پانوشت، همگى از مصحح است.
در هامش نسخه چاپ‎سنگ گه‎گاه توضیحات کوتاهى آمده است که با عبارت (حواشى مترجم) مشخص شده است. سایر مطالب پانوشت، همگى از مصحح است.


آیات قرآن کریم، احادیث، منقولات دیگر و نیز ابیات عربى را، اعم از آنچه در متن آمده است یا در ترجمه، همگى را در پاورقى ترجمه کرده‎ایم و معنى لغات دشوار را که حائز وجهى از اهمیت بود جای‎جای به دست داده‎ایم و از دادن معنى همه لغات که سراسر اثر از آن آکنده است به علّت غلبه‌اى که داشت، صرف‎نظر کرده‎ایم.
آیات قرآن کریم، احادیث، منقولات دیگر و نیز ابیات عربى را، اعم از آنچه در متن آمده است یا در ترجمه، همگى را در پاورقى ترجمه کرده‌ایم و معنى لغات دشوار را که حائز وجهى از اهمیت بود جای‎جای به دست داده‌ایم و از دادن معنى همه لغات که سراسر اثر از آن آکنده است به علّت غلبه‌اى که داشت، صرف‎نظر کرده‌ایم.


مترجم در ترجمه خود میان واوهاى استیناف و عطف در آغاز عبارات فرقى ننهاده و همه را در ترجمه آورده و کار نقطه‎گذارى را به‎ویژه در پایان جمله‎ها دشوار کرده است. به همین سبب در نقطه‎گذارى ضنّتى نشان داده‎ایم و در فصل و وصل بیشتر از نشانه ویرگول (،) سود جسته‎ایم.
مترجم در ترجمه خود میان واوهاى استیناف و عطف در آغاز عبارات فرقى ننهاده و همه را در ترجمه آورده و کار نقطه‎گذارى را به‎ویژه در پایان جمله‎ها دشوار کرده است. به همین سبب در نقطه‎گذارى ضنّتى نشان داده‌ایم و در فصل و وصل بیشتر از نشانه ویرگول (،) سود جسته‌ایم.


در رسم‎الخط نسخه، ناگزیر به تغییر شدیم که ضبط نسخه و صورت تغییریافته نمونه‎هایى از آن چنین است: نه‎چسبد/ نچسبد؛ ایستاده‎گى/ ایستادگى؛ خان‎ها/ خانه‎ها؛ اندازه - ‎همزه به‎جای یاى نکره - / اندازه‌اى؛ مسالمه/ مسالمت؛ رذیله/ رذیلت؛ جودة/ جودت؛ چنانی‎که/ چنان‎که؛ پیرامان/ پیرامون؛ میلیان/ میلیون، که سه مورد اخیر نه از باب رسم‎الخط، بلکه به علّت دوگانگى در ضبط آن‎ها بود که در همه موارد به‎صورت رایج یک‎دست شده است<ref>ر.ک: همان، ص22-24</ref>.
در رسم‎الخط نسخه، ناگزیر به تغییر شدیم که ضبط نسخه و صورت تغییریافته نمونه‎هایى از آن چنین است: نه‎چسبد/ نچسبد؛ ایستاده‎گى/ ایستادگى؛ خان‎ها/ خانه‎ها؛ اندازه - ‎همزه به‎جای یاى نکره - / اندازه‌اى؛ مسالمه/ مسالمت؛ رذیله/ رذیلت؛ جودة/ جودت؛ چنانی‎که/ چنان‎که؛ پیرامان/ پیرامون؛ میلیان/ میلیون، که سه مورد اخیر نه از باب رسم‎الخط، بلکه به علّت دوگانگى در ضبط آن‎ها بود که در همه موارد به‎صورت رایج یک‎دست شده است<ref>ر.ک: همان، ص22-24</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش