۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'می‌س' به 'می‌س'
جز (جایگزینی متن - 'می‌ک' به 'می‌ک') |
جز (جایگزینی متن - 'می‌س' به 'می‌س') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
{{ب|''آن روشن خامشم که بی تو''|2='' بر لب نفسی ندارم ای دوست''<ref>ر.ک: مقدمه وحیدنیا، ص5-6</ref>}}{{پایان شعر}}. | {{ب|''آن روشن خامشم که بی تو''|2='' بر لب نفسی ندارم ای دوست''<ref>ر.ک: مقدمه وحیدنیا، ص5-6</ref>}}{{پایان شعر}}. | ||
[[وثوقی، کيومرث|وثوقی]] در بلوغ زندگی، به بلوغ شاعری دست یافته و قبل از آنکه پای به دانشگاه بگذارد، در معهد عالی شعر و ادب، صدرنشین شده است و در همین دوران است که | [[وثوقی، کيومرث|وثوقی]] در بلوغ زندگی، به بلوغ شاعری دست یافته و قبل از آنکه پای به دانشگاه بگذارد، در معهد عالی شعر و ادب، صدرنشین شده است و در همین دوران است که می‌سراید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''تو نور محضی و من سایهای ز روشنیام''|2=''تو فرودین جمال و من ابر بهمنیام''}} | {{ب|''تو نور محضی و من سایهای ز روشنیام''|2=''تو فرودین جمال و من ابر بهمنیام''}} | ||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
{{ب|''مرغ جانها را کند دلتنگ، تنگیهای دهر ''|2=''روزگار آزرده «روشن» خاطر شاد مرا''<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>}}{{پایان شعر}}. | {{ب|''مرغ جانها را کند دلتنگ، تنگیهای دهر ''|2=''روزگار آزرده «روشن» خاطر شاد مرا''<ref>ر.ک: همان، ص13</ref>}}{{پایان شعر}}. | ||
[[وثوقی، کيومرث|وثوقی]] در آرایش روی و موی معشوق، استعدا خاصی دارد؛ او را چنان باظرافت | [[وثوقی، کيومرث|وثوقی]] در آرایش روی و موی معشوق، استعدا خاصی دارد؛ او را چنان باظرافت می‌ستاید که هر سنگدلی را مجبور به نرمی می‌کند: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''ای برگ یاسمن که سراسر لطافتی ''|2=''ای شاخ نسترن که سراپا طراوتی''}} | {{ب|''ای برگ یاسمن که سراسر لطافتی ''|2=''ای شاخ نسترن که سراپا طراوتی''}} | ||
{{ب|''در شام عمر من تو سحرگاه روشنی ''|2='' بر بام بخت من تو همای سعادتی''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>. | {{ب|''در شام عمر من تو سحرگاه روشنی ''|2='' بر بام بخت من تو همای سعادتی''}}{{پایان شعر}}<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
[[وثوقی، کيومرث|وثوقی]] معشوق را آمرانه | [[وثوقی، کيومرث|وثوقی]] معشوق را آمرانه می‌ستاید؛ تا جایی که او را وادار می‌کند حرمت عاشق دلسوخته را نگاه دارد. این معشوق که غالباً دختر یا همسر اوست، در بادی نظر، هیچ اشاره مستقیمی به او نشده است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''برگیر از آن بنفشهی مو، شانه ''|2=''بر یاس شانه، مشک تر افشان کن''}} | {{ب|''برگیر از آن بنفشهی مو، شانه ''|2=''بر یاس شانه، مشک تر افشان کن''}} | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
{{پایان شعر}}. | {{پایان شعر}}. | ||
همین دلبستگی و ارادت قلبی که سالیان سال با شیر اندرونشده اوست، بی آنکه بخواهد خودنمایی کند و یا خدای ناکرده قصد سودجویی و بهرهبرداری از موقعیت داشته باشد، خودجوش و صمیمی، بعد از پیروزی انقلاب، در اوایل سال 1358، در وصف امام خمینی(ره) | همین دلبستگی و ارادت قلبی که سالیان سال با شیر اندرونشده اوست، بی آنکه بخواهد خودنمایی کند و یا خدای ناکرده قصد سودجویی و بهرهبرداری از موقعیت داشته باشد، خودجوش و صمیمی، بعد از پیروزی انقلاب، در اوایل سال 1358، در وصف امام خمینی(ره) می‌سراید: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''بر سرو قامت تو ز سرو چمن درود''|2=''بر یاس عارضت ز گل یاسمن درود''}} | {{ب|''بر سرو قامت تو ز سرو چمن درود''|2=''بر یاس عارضت ز گل یاسمن درود''}} | ||