شوکانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR02797.jpg|بندانگشتی|شوکانی، محمد]] | [[پرونده:NUR02797.jpg|بندانگشتی|شوکانی، محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |شوکانی، محمد | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | شوکانی، اب‍و عبدالله محمد بن علی | ||
ص‍ن‍ع‍ان‍ی، محمد بن علی | ص‍ن‍ع‍ان‍ی، محمد بن علی | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1760 م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |«هجرۀ شوكان» یمن | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1250 ق یا 1834 م | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |عبدالقادر بن احمد كوكبائى | ||
حسن بن ابراهيم مغربى | |||
يحيى بن محمد الحوتى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[فتح القدیر]] | ||
[[البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع]] | |||
[[البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع | |||
[[ | [[العقد الثمين في إثبات وصاية أمير المؤمنين]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE02797AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۴: | ||
وى در مورد شاگردان و اساتيد خود كتابى بنام «الإعلام بالمشايخ الأعلام و التلاميذ الكرام» نوشته و شرح حال برخى از آنان را در كتاب «البدر الطالع»آورده است. | وى در مورد شاگردان و اساتيد خود كتابى بنام «الإعلام بالمشايخ الأعلام و التلاميذ الكرام» نوشته و شرح حال برخى از آنان را در كتاب «البدر الطالع»آورده است. | ||
بارزترين اساتيد وى عبارتند از:1-حسن بن ابراهيم مغربى(م 1208 ه)2-امام عبدالقادر بن احمد كوكبائى(م 1207 ه)3-يحيى بن محمد الحوتى(م 1247 ه)4-قاضى عبدالرحمن بن حسن الاكوع (م 1206 ه). | بارزترين اساتيد وى عبارتند از:1-حسن بن ابراهيم مغربى(م 1208 ه) 2-امام عبدالقادر بن احمد كوكبائى(م 1207 ه) 3-يحيى بن محمد الحوتى(م 1247 ه) 4-قاضى عبدالرحمن بن حسن الاكوع (م 1206 ه). | ||
بارزترين شاگردان وى عبارتند از:1-محمد بن محمد بن زيارة(م 1381 ه)2-محمد بن احمد سودى (1226 ه)3-محمد بن احمد مشحم صعدى(1223 ه)4-احمد بن عبدالله ضمدى(م 1222 ه) 5-فرزندش احمد بن محمد شوكانى(م 1281 ه). | بارزترين شاگردان وى عبارتند از:1-محمد بن محمد بن زيارة(م 1381 ه)2-محمد بن احمد سودى (1226 ه)3-محمد بن احمد مشحم صعدى(1223 ه)4-احمد بن عبدالله ضمدى(م 1222 ه) 5-فرزندش احمد بن محمد شوكانى(م 1281 ه). | ||
نسخهٔ ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۶
| نام | شوکانی، محمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | شوکانی، اب‍و عبدالله محمد بن علی
ص‍ن‍ع‍ان‍ی، محمد بن علی |
| نام پدر | علی |
| متولد | 1760 م |
| محل تولد | «هجرۀ شوكان» یمن |
| رحلت | 1250 ق یا 1834 م |
| اساتید | عبدالقادر بن احمد كوكبائى
حسن بن ابراهيم مغربى يحيى بن محمد الحوتى |
| برخی آثار | فتح القدیر |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02797AUTHORCODE |
محمد بن على بن عبدالله شوكانى(1173-1250 ق) در «هجرۀ شوكان» یمن به دنيا آمد.پدر وى، عالمى بود كه منصب قضاوت نيز داشت و معروف به صلاح و پاکى روح بود. در دامن پدر در صنعا پرورش يافت و با مهيا بودن محيط خانوادگى و وسايل رزق و اسباب حيات، به فراگيرى علم مشغول گشت.
جايگاه علمى
تحصيلات خود را از قرائت قرآن و حفظ آن نزد اساتيد فن آغاز و در محضر حسن بن عبدالله هبل ختم نمود.پس از آن کتاب‌هاى زيادى را در علوم مختلف حفظ كرد.از عالمان زيادى دانش آموخت.، همراه با تحصيل به تدريس نيز اشتغال ورزيد و دروس او، روزانه به بيش از ده درس در تفسير، حديث، اصول، معانى، بيان، و منطق، مى‌رسيد.در سن 20 سالگى اقدام به افتاء نمود بدون اينكه با اعتراض اساتيدش مواجه شود.وى از هوش و استعداد بسيار قوى برخوردار بود.در نتيجه در حديث و تفسير سرآمد هم روزگاران خود شد.به دليل عدم موافقت والدينش در حيات آنها موفق به سفرهاى علمى نگشت بدين جهت تحصيل و تدريسش، منحصر به صنعا و يمن بود.
شوكانى بر خلاف بسيارى از هم دورانش كه اهل حكايت و نقل بودند و کتاب‌هاى آنها مملو از آن است، اهل تحقيق و اجتهاد و نظر در ادله و منادى بازگشت به كتاب و سنت بود.اين امر او را در صف مقدم مجتهدين تلاشگر قرار داده است.از جانبى نيز حسد حسودان و نقد مقلدان بر وى بيشتر گرديد.
شغل
وى به رغم دورى از دنيا طلبى و پرهيز از پذيرفتن مناصب گوناگون و...صرف تمام توان در راه علم، در سن 36 سالگى به منصب قضاوت در صنعا برگزيده شد.سپس-وزارت را قرين آن نموده متولى امور داخلى و خارجى يمن گشت و به بهترين وجه با مردم سلوك كرده، به خوبى از عهدۀ مسئوليت برآمد.
مذهب
شوكانى در آغاز فقه را بر اساس مذهب امام زيد آموخت و از پيشوايان و مفتيان مذهب زيديه شد.آنگاه در آموزش حديث، به جايى رسيد كه تقليد را كنار گذاشت و به اجتهاد نايل آمد و كتاب «الجرار المتدقق على حدائق الأزهار» را نوشت.از آن روى كه با تقليد مخالف بود مورد بى مهرى بسيار هم مذهبان خويش قرار گرفت و وى در قبال آنان با روايت احاديثى از آل بيت پيامبر(ص) تقليد را مذموم و حرام مى‌شمرد و در اين باره رساله‌اى تحت عنوان «القول المفيد فى حكم التقليد» نوشت.در عقيده سلفى و از ابن تيميه و شاگردش ابن قيّم بسيار متأثر است.در اين باره كتابى به نام «التحف بمذهب السلف» نگاشت.در جهت تطهير اعتقاد توحيدى از مظاهر شرك و تمييز آن از بدعتها و خرافات و تبيين صحيح و روشن آن مطالب بسيارى در کتاب‌هاى خود نوشت.از جمله در كتاب «قطر الولىّ على حديث الولىّ».
اساتيد و شاگردان
وى در مورد شاگردان و اساتيد خود كتابى بنام «الإعلام بالمشايخ الأعلام و التلاميذ الكرام» نوشته و شرح حال برخى از آنان را در كتاب «البدر الطالع»آورده است.
بارزترين اساتيد وى عبارتند از:1-حسن بن ابراهيم مغربى(م 1208 ه) 2-امام عبدالقادر بن احمد كوكبائى(م 1207 ه) 3-يحيى بن محمد الحوتى(م 1247 ه) 4-قاضى عبدالرحمن بن حسن الاكوع (م 1206 ه).
بارزترين شاگردان وى عبارتند از:1-محمد بن محمد بن زيارة(م 1381 ه)2-محمد بن احمد سودى (1226 ه)3-محمد بن احمد مشحم صعدى(1223 ه)4-احمد بن عبدالله ضمدى(م 1222 ه) 5-فرزندش احمد بن محمد شوكانى(م 1281 ه).
تأليفات
وى سه امر را در شخصيت خود جمع كرده است.الف)خوش فكرى و تيزهوشى و تلاش كه وى را از زمرۀ مجددين علماى اسلامى در رأس هر قرن قرار داده است.ب) کثرت تبحر در علوم مختلف.ج) تأليفات گسترده در علوم و فنون گوناگون.تأليفات چاپى ايشان را به 15 عنوان مى‌رسانند كه در تفسير، فقه، حديث، رجال، اصول و حكام مى‌باشد.تأليفات خطى وى نيز بنا به گزارش شاگردان و علماى ديگر به 114 عدد رسيده است.
وفات
شوكانى در 26 جمادى الثانى سال 1250 هجرى دار فانى را بدرود گفت و در صنعاء مدفون گشت.
وابسته‌ها
البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع
العقد الثمين في إثبات وصاية أمير المؤمنين
الفوائد المجموعه فی الاحادیث الموضوعه
فتح القدیر: الـجامع بین فنی الروایه و الدرایه من علم التفسیر
البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع
الرسائل السلفية في إحياء سنة خير البرية صلي الله تعالي عليه و سلم
إرشاد الفحول إلي تحقيق الحق من علم الأصول
نيل الأوطار شرح منتقي الأخبار من أحاديث سيد الأخیار
تحفة الذاکرين بعده الحصن و الحصين من کلام سيد المرسلين صلی‌الله‌علیه‌و‌سلم