شرح الفصول النصيرية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - '.' به '.') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''شرح الفصول النصيرية'''، به قلم [[استرآبادي، عبدالوهاب بن علي|عبدالوهاب بن علی استرآبادی]]، از جمله شروح عربی بر «الفصول النصيرية» [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسى]] (متوفی 672ق) است. | '''شرح الفصول النصيرية'''، به قلم [[استرآبادي، عبدالوهاب بن علي|عبدالوهاب بن علی استرآبادی]]، از جمله شروح عربی بر «الفصول النصيرية» [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسى]] (متوفی 672ق) است. | ||
اصل کتاب خود رسالهای فارسی در علم کلام است که به دست رکنالدین محمد بن علی استرآبادی جرجانی حلی، شاگرد [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] از فارسی به عربی ترجمه شده است. وی در 20 صفر 875 از نگارش آن فارغ شده است<ref>ر.ک: مقدمه محققین، ص21</ref> | اصل کتاب خود رسالهای فارسی در علم کلام است که به دست رکنالدین محمد بن علی استرآبادی جرجانی حلی، شاگرد [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] از فارسی به عربی ترجمه شده است. وی در 20 صفر 875 از نگارش آن فارغ شده است<ref>ر.ک: مقدمه محققین، ص21</ref>. | ||
محققین اثر در ابتدای کتاب لازم دیدهاند که سبب نامگذاری، پیدایش، تاریخچه و مراحل شکلگیری و مهمترین مسائل علم کلام را به جهت آشنایی خواننده، بهاجمال مورد بررسی قرار دهند. در همین راستا لازم دیدهاند که دیدگاه ائمه اطهار(ع) را پیرامون این علم مطرح کنند؛ لذا متن برخی از مناظرات کلامی مانند مناظره [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] با یونس بن یعقوب متکلم شامی را مطرح کردهاند. سپس مسائل کلامی مانند قضا و قدر و خلق قرآن را بهاختصار توضیح دادهاند<ref>ر.ک: همان، ص18-7</ref> | محققین اثر در ابتدای کتاب لازم دیدهاند که سبب نامگذاری، پیدایش، تاریخچه و مراحل شکلگیری و مهمترین مسائل علم کلام را به جهت آشنایی خواننده، بهاجمال مورد بررسی قرار دهند. در همین راستا لازم دیدهاند که دیدگاه ائمه اطهار(ع) را پیرامون این علم مطرح کنند؛ لذا متن برخی از مناظرات کلامی مانند مناظره [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] با یونس بن یعقوب متکلم شامی را مطرح کردهاند. سپس مسائل کلامی مانند قضا و قدر و خلق قرآن را بهاختصار توضیح دادهاند<ref>ر.ک: همان، ص18-7</ref>. | ||
اصل این کتاب، رساله مختصری در اصول دین است که [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] آن را به شیوه کلامی نوشته و آن را بر چهار فصل توحید، نبوت، امامت و معاد مرتب کرده است. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، معروف به نگارش مباحث عمیق در موضوعات گوناگون معرفتی است؛ لذا شروح و تعلیقات فراوانی بر تألیفات وی نوشته شده است. از جمله تألیفات وی «الفصول النصيرية» است که شروح بسیاری بر آن نوشته شده است. برخی از این شروح، مزجی یا مقطعی و عربی یا غیر عربی است. محققین در مقدمه به اسامی هشت شرح اشاره کردهاند که از مهمترین آنها [[الأنوار الجلالية في شرح الفصول النصيرية|شرح فاضل مقداد سیوری]] (متوفی 866ق) است<ref>ر.ک: همان، ص19-18</ref> | اصل این کتاب، رساله مختصری در اصول دین است که [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] آن را به شیوه کلامی نوشته و آن را بر چهار فصل توحید، نبوت، امامت و معاد مرتب کرده است. [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، معروف به نگارش مباحث عمیق در موضوعات گوناگون معرفتی است؛ لذا شروح و تعلیقات فراوانی بر تألیفات وی نوشته شده است. از جمله تألیفات وی «الفصول النصيرية» است که شروح بسیاری بر آن نوشته شده است. برخی از این شروح، مزجی یا مقطعی و عربی یا غیر عربی است. محققین در مقدمه به اسامی هشت شرح اشاره کردهاند که از مهمترین آنها [[الأنوار الجلالية في شرح الفصول النصيرية|شرح فاضل مقداد سیوری]] (متوفی 866ق) است<ref>ر.ک: همان، ص19-18</ref>. | ||
محققین در بخشی از مقدمه کتاب به دفع یک اشتباه پرداختهاند؛ در کتاب الذريعة، نویسندهای را یافتیم که نام او همانند مؤلف همین کتاب است؛ امیر عبدالوهاب بن طاهر بن علی بن داوود حسینی استرآبادی و کتابش نیز همانند کتاب حاضر شرح فصول نصیریه است، اما از خوششانسی بر نسخهای خطی از آن دست یافتیم و آن را با نسخه کتاب حاضر تطبیق دادیم، پس متوجه شدیم که کاملاً بهلحاظ متن و تاریخ تألیف با این کتاب متفاوت است. تاریخ تألیف آن 883ق، است. به سبب این تشابه، عمر کحاله در معجمش به هنگام ذکر شرح حال عبدالوهاب بن طاهر، دچار اشتباه شده است و صاحب أعيان الشيعة نیز همان را تکرار کرده است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref> | محققین در بخشی از مقدمه کتاب به دفع یک اشتباه پرداختهاند؛ در کتاب الذريعة، نویسندهای را یافتیم که نام او همانند مؤلف همین کتاب است؛ امیر عبدالوهاب بن طاهر بن علی بن داوود حسینی استرآبادی و کتابش نیز همانند کتاب حاضر شرح فصول نصیریه است، اما از خوششانسی بر نسخهای خطی از آن دست یافتیم و آن را با نسخه کتاب حاضر تطبیق دادیم، پس متوجه شدیم که کاملاً بهلحاظ متن و تاریخ تألیف با این کتاب متفاوت است. تاریخ تألیف آن 883ق، است. به سبب این تشابه، عمر کحاله در معجمش به هنگام ذکر شرح حال عبدالوهاب بن طاهر، دچار اشتباه شده است و صاحب أعيان الشيعة نیز همان را تکرار کرده است<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>. | ||
بر شرح [[استرآبادي، عبدالوهاب بن علي|عبدالوهاب استرآبادی]] توسط یکی از شاگردانش در سال 884ق، حاشیهای نوشته شده که [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|صاحب ریاض]] و [[حر عاملی، محمد بن حسن|حر عاملی]] آن را دیدهاند<ref>ر.ک: همان، ص21</ref> | بر شرح [[استرآبادي، عبدالوهاب بن علي|عبدالوهاب استرآبادی]] توسط یکی از شاگردانش در سال 884ق، حاشیهای نوشته شده که [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|صاحب ریاض]] و [[حر عاملی، محمد بن حسن|حر عاملی]] آن را دیدهاند<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>. | ||
محققین کتاب در تحقیق و تصحیح آن از شیوه تلفیق بین نسخ استفاده کردهاند؛ بدین صورت که اگر سستی ادبی یا لغوی یا نقصی در مفهوم کلمه یا جملهای یافتهاند با نسخهای بهتر آن را کامل کردهاند. | محققین کتاب در تحقیق و تصحیح آن از شیوه تلفیق بین نسخ استفاده کردهاند؛ بدین صورت که اگر سستی ادبی یا لغوی یا نقصی در مفهوم کلمه یا جملهای یافتهاند با نسخهای بهتر آن را کامل کردهاند. | ||
مقابله بین نسخه‌ها، استخراج آیات واحادیث شریف و اقوال و آرای علما، تعریف مصطلحات کلامی و فلسفی، معرفی مذاهب و فرق، معرفی اعلام وارده در شرح به شکل مختصر و شرح کلمات دشوار از کتب لغت در پاورقیهای کتاب ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص28-27</ref> | مقابله بین نسخه‌ها، استخراج آیات واحادیث شریف و اقوال و آرای علما، تعریف مصطلحات کلامی و فلسفی، معرفی مذاهب و فرق، معرفی اعلام وارده در شرح به شکل مختصر و شرح کلمات دشوار از کتب لغت در پاورقیهای کتاب ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص28-27</ref>. | ||
برخلاف شرح فاضل مقداد که به شیوه رایج «قال - أاقول» است، در این شرح متن و شرح به هم آمیخته است و تمییز متن از شرح تنها با اختلاف قلم متن و شرح است و قلم متن قدری درشتتر است. | برخلاف شرح فاضل مقداد که به شیوه رایج «قال - أاقول» است، در این شرح متن و شرح به هم آمیخته است و تمییز متن از شرح تنها با اختلاف قلم متن و شرح است و قلم متن قدری درشتتر است. | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۲۸
| شرح الفصول النصيرية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | استرآبادي، عبدالوهاب بن علي (شارح)
نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (نویسنده) عتبه الحسينيه المقدسه. قسم الشوون الفکريه و الثقافيه. شعبه التحقيق (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | الفصول النصيرية. شرح |
| ناشر | کربلاي معلي: العتبة الحسينية المقدسة، قسم الشؤون الفکرية و الثقافية |
| مکان نشر | عراق - کربلاي معلي |
| سال نشر | مجلد1: 2012م , 1433ق, |
| موضوع | شيعه - اصول دين کلام شيعه اماميه - قرن 7ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 210 /الف5 ش47* |
شرح الفصول النصيرية، به قلم عبدالوهاب بن علی استرآبادی، از جمله شروح عربی بر «الفصول النصيرية» خواجه نصیرالدین طوسى (متوفی 672ق) است.
اصل کتاب خود رسالهای فارسی در علم کلام است که به دست رکنالدین محمد بن علی استرآبادی جرجانی حلی، شاگرد علامه حلی از فارسی به عربی ترجمه شده است. وی در 20 صفر 875 از نگارش آن فارغ شده است[۱].
محققین اثر در ابتدای کتاب لازم دیدهاند که سبب نامگذاری، پیدایش، تاریخچه و مراحل شکلگیری و مهمترین مسائل علم کلام را به جهت آشنایی خواننده، بهاجمال مورد بررسی قرار دهند. در همین راستا لازم دیدهاند که دیدگاه ائمه اطهار(ع) را پیرامون این علم مطرح کنند؛ لذا متن برخی از مناظرات کلامی مانند مناظره امام صادق(ع) با یونس بن یعقوب متکلم شامی را مطرح کردهاند. سپس مسائل کلامی مانند قضا و قدر و خلق قرآن را بهاختصار توضیح دادهاند[۲].
اصل این کتاب، رساله مختصری در اصول دین است که خواجه نصیرالدین طوسی آن را به شیوه کلامی نوشته و آن را بر چهار فصل توحید، نبوت، امامت و معاد مرتب کرده است. خواجه نصیرالدین طوسی، معروف به نگارش مباحث عمیق در موضوعات گوناگون معرفتی است؛ لذا شروح و تعلیقات فراوانی بر تألیفات وی نوشته شده است. از جمله تألیفات وی «الفصول النصيرية» است که شروح بسیاری بر آن نوشته شده است. برخی از این شروح، مزجی یا مقطعی و عربی یا غیر عربی است. محققین در مقدمه به اسامی هشت شرح اشاره کردهاند که از مهمترین آنها شرح فاضل مقداد سیوری (متوفی 866ق) است[۳].
محققین در بخشی از مقدمه کتاب به دفع یک اشتباه پرداختهاند؛ در کتاب الذريعة، نویسندهای را یافتیم که نام او همانند مؤلف همین کتاب است؛ امیر عبدالوهاب بن طاهر بن علی بن داوود حسینی استرآبادی و کتابش نیز همانند کتاب حاضر شرح فصول نصیریه است، اما از خوششانسی بر نسخهای خطی از آن دست یافتیم و آن را با نسخه کتاب حاضر تطبیق دادیم، پس متوجه شدیم که کاملاً بهلحاظ متن و تاریخ تألیف با این کتاب متفاوت است. تاریخ تألیف آن 883ق، است. به سبب این تشابه، عمر کحاله در معجمش به هنگام ذکر شرح حال عبدالوهاب بن طاهر، دچار اشتباه شده است و صاحب أعيان الشيعة نیز همان را تکرار کرده است[۴].
بر شرح عبدالوهاب استرآبادی توسط یکی از شاگردانش در سال 884ق، حاشیهای نوشته شده که صاحب ریاض و حر عاملی آن را دیدهاند[۵].
محققین کتاب در تحقیق و تصحیح آن از شیوه تلفیق بین نسخ استفاده کردهاند؛ بدین صورت که اگر سستی ادبی یا لغوی یا نقصی در مفهوم کلمه یا جملهای یافتهاند با نسخهای بهتر آن را کامل کردهاند.
مقابله بین نسخه‌ها، استخراج آیات واحادیث شریف و اقوال و آرای علما، تعریف مصطلحات کلامی و فلسفی، معرفی مذاهب و فرق، معرفی اعلام وارده در شرح به شکل مختصر و شرح کلمات دشوار از کتب لغت در پاورقیهای کتاب ذکر شده است[۶].
برخلاف شرح فاضل مقداد که به شیوه رایج «قال - أاقول» است، در این شرح متن و شرح به هم آمیخته است و تمییز متن از شرح تنها با اختلاف قلم متن و شرح است و قلم متن قدری درشتتر است.
فهارس آیات، احادیث، اعلام، فرق و جماعات، مصطلحات، مصادر تحقیق و مباحث کتاب در انتهای آن ذکر شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محققین و متن کتاب.