آل عبدالجبار بحرانی، سلیمان بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Yqorbani@noornet.net صفحهٔ سلیمان بن احمد بن حسین آل عبدالجبار بحرانی قطیفی را به آل عبد الجبار بحراني، سليمان بن احمد که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type='authorfatherName'| | |data-type='authorfatherName'|احمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type='authorbirthDate'| | |data-type='authorbirthDate'| بحرین | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'| | |data-type='authorDeathDate'| 1266ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type='authorTeachers'| | |data-type='authorTeachers'|سید محمدمهدی بحرالعلوم طباطبایی نجفی | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type='authorWritings'| | |data-type='authorWritings'|[[إرشاد البشر في شرح الباب الحادي عشر]] | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
آل عبدالجبار بحرانی، سلیمان بن احمد، «إرشاد البشر في شرح الباب الحادي عشر»، تحقیق ضیاء بدر آل سنبل، مؤسسه طلیعه نور، قم، چاپ اول، 1430 ق. | آل عبدالجبار بحرانی، سلیمان بن احمد، «إرشاد البشر في شرح الباب الحادي عشر»، تحقیق ضیاء بدر آل سنبل، مؤسسه طلیعه نور، قم، چاپ اول، 1430 ق. | ||
==وابسته‌ها== | |||
[[إرشاد البشر في شرح الباب الحادي عشر]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده: | |||
[[رده:تیر(98)]] | |||
[[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]] | [[رده:25 اردیبهشت الی 24 خرداد(98)]] | ||
نسخهٔ ۲۵ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۲
| نام | آل عبد الجبار بحراني، سليمان بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | سلیمان بن احمد بن حسین آل عبدالجبار بحرانی قطیفی |
| نام پدر | احمد |
| متولد | بحرین |
| محل تولد | |
| رحلت | 1266ق |
| اساتید | سید محمدمهدی بحرالعلوم طباطبایی نجفی |
| برخی آثار | إرشاد البشر في شرح الباب الحادي عشر
|
| کد مؤلف | AUTHORCODE22157AUTHORCODE |
سلیمان بن احمد بن حسین آل عبدالجبار بحرانی قطیفی، از علمای بحرین و مراجع تقلید در عمان و مسقط بوده است. سید محمدمهدی بحرالعلوم طباطبایی نجفی، از اساتید او و «إرشاد البشر في شرح الباب الحادي عشر»، از آثار اوست.
زندگی‌نامه
وی از قطیف به مسقط نقل مکان کرد و در آنجا ساکن شد. در آن زمان آنجا بحرینیهای زیادی ساکن بودند. طلاب و فضلا برای آموختن و حل مسائل به وی مراجعه میکردند تا به مرجعیت آن بلاد و اطراف آن رسید. او در 1266ق، از دنیا رفت[۱].
در نگاه دیگران
سید محسن امین در «أعيان الشيعة» او را با عبارات عالم فاضل و فقیه محدث و مرجع مردم، خاصه علمای آنان در مسائل و معضلات در شهرهای عمان و بسیاری از شهرهای بحرین یاد کرده و گفته بسیاری از مردم عمان و مسقط و آن حوالی از وی تقلید میکردند. شیخ علی بلادی هم در «أنوار الدرين» درباره وی مینویسد: او از عالمان بزرگ و فقهای نیک و در غایت انصاف و صفات نیکو، بود[۲].
اساتید و شاگردان
از اساتید شیخ سلیمان، میتوان به افراد زیر اشاره کرد:
- شیخ مبارک آل حمیدان؛
- شیخ محمد بن عبدالجبار کبیر؛
- سید محمدمهدی بحرالعلوم طباطبایی نجفی.
از شاگردان وی میتوان از شیخ حسن بن جعفر کاشفالغطاء یاد کرد[۳].
آثار
- النجوم الزاهرة في فقه العترة الطاهرة؛
- شرح المفاتيح؛
- الأنوار المشرقية في شرح اللمعة الدمشقية؛
- إرشاد البشر في شرح الباب الحادي عشر؛
- شرح فصول محقق طوسی؛
- شرح ایساغوجی؛
- شرح شمسیه؛
- شرح تهذيب المنطق؛
- رسالة في المناسك؛
- رسالة في الجزء الذي لا يتجزأ؛
- رسالة في الرجعة؛
- رسالة في المعارف الخمس؛
- رسالة في الرد على النصارى؛
- رسالة في الواحد لا يصدر منه إلا واحد؛
- رسالة في انعتاق أم الولد بعد موت سيدها من حصة ولدها؛
- رسالة في أجوبة مسائل الشيخ غانم القطري البحراني في مسائل الرجعة؛
- رسالة في أجوبة مسائل العلامة الشيخ أحمد بن عصفور؛
- رسالة في الطهارة و الصلاة؛
- حاشية على المدارك؛
- منظومهای در المنطق که آن را «جواهر الأفكار» نامیده است؛
- أرجوزة في أصول الفقه؛
و...[۴].
پانویس
منابع مقاله
آل عبدالجبار بحرانی، سلیمان بن احمد، «إرشاد البشر في شرح الباب الحادي عشر»، تحقیق ضیاء بدر آل سنبل، مؤسسه طلیعه نور، قم، چاپ اول، 1430 ق.