الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="boxTitle"><big>'''[[ | <div class="boxTitle"><big>'''[[صلح الحسن علیهالسلام]]'''</big></div> | ||
[[پرونده: | [[پرونده:NUR00973J1.jpg|بندانگشتی|صلح الحسن علیهالسلام|175px]] | ||
''' | '''صلح الحسن عليهالسلام'''، از آثار [[شيخ راضى آل ياسين]] (م 1372ق)، به زبان عربى و در زمره متقنترين کتب تاريخى در موضوع خود است. مؤلف در آن به موضوعاتى پرداخته که در کتب مشابه، به آنها کمتر توجه شده و موضوع صلح امام حسن(ع) و علت و عوامل آن را بهخوبى بيان مىکند. | ||
کتاب از دو مقدمه و سه بخش تشکيل شده است. مقدمه اول، از [[شرفالدین، عبدالحسین|سيد عبدالحسين شرفالدين]] و مقدمه دوم از مؤلف است. | |||
بخش اول، به معرفى مختصرى از امام حسن(ع) مىپردازد؛ بخش دوم، شامل سيزده فصل؛ و بخش سوم، شامل هشت فصل مىباشد. گفتار پايانى کتاب مقايسهاى ميان شرايط امام حسن(ع) و امام حسين(ع) از حيث دوستان و دشمنان است. | |||
بخش اول کتاب درباره زندگى امام حسن(ع) است. مؤلف مىگويد: امام حسن در نيمه ماه مبارک رمضان متولد شد. تنها کنيه او ابومحمد و لقبهاى او السبط، السيد، الزکي، المجتبى و التقي است. او داراى 15 فرزند بود که فقط از دو پسر او؛ يعنى حسن و زيد نسل او ادامه يافت | |||
ايشان خصوصيات ظاهرى امام را مطرح مىکند و در زيبايى آن حضرت به اقوال فراوانى، از جمله گفته واصل بن عطا استناد مىکند که گفته: «در حسن بن على، سيماى پيامبران و درخشندگى پادشاهان بود | |||
<div class="mw-ui-button">[[صلح الحسن علیهالسلام|'''ادامه''']]</div> | |||
<div class="mw-ui-button">[[ |
نسخهٔ ۲۰ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۵۷
صلح الحسن عليهالسلام، از آثار شيخ راضى آل ياسين (م 1372ق)، به زبان عربى و در زمره متقنترين کتب تاريخى در موضوع خود است. مؤلف در آن به موضوعاتى پرداخته که در کتب مشابه، به آنها کمتر توجه شده و موضوع صلح امام حسن(ع) و علت و عوامل آن را بهخوبى بيان مىکند.
کتاب از دو مقدمه و سه بخش تشکيل شده است. مقدمه اول، از سيد عبدالحسين شرفالدين و مقدمه دوم از مؤلف است.
بخش اول، به معرفى مختصرى از امام حسن(ع) مىپردازد؛ بخش دوم، شامل سيزده فصل؛ و بخش سوم، شامل هشت فصل مىباشد. گفتار پايانى کتاب مقايسهاى ميان شرايط امام حسن(ع) و امام حسين(ع) از حيث دوستان و دشمنان است.
بخش اول کتاب درباره زندگى امام حسن(ع) است. مؤلف مىگويد: امام حسن در نيمه ماه مبارک رمضان متولد شد. تنها کنيه او ابومحمد و لقبهاى او السبط، السيد، الزکي، المجتبى و التقي است. او داراى 15 فرزند بود که فقط از دو پسر او؛ يعنى حسن و زيد نسل او ادامه يافت
ايشان خصوصيات ظاهرى امام را مطرح مىکند و در زيبايى آن حضرت به اقوال فراوانى، از جمله گفته واصل بن عطا استناد مىکند که گفته: «در حسن بن على، سيماى پيامبران و درخشندگى پادشاهان بود